ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΕΡΒΑΣΙΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ: «ΜΗ ΑΜΝΗΜΟΝΩΜΕΝ ΟΤΙ, ΤΑΥΤΗ ΤΗ ΝΥΚΤΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΑΣ ΑΠΑΙΤΟΥΣΙΝ ΟΙ ΠΟΝΗΡΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ»

Θ' ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΟΥΚΑ
«ΨΥΧΗ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΑΓΑΘΑ...ΦΑΓΕ, ΠΙΕ, ΕΥΦΡΑΙΝΟΥ»
ΜΗ ΑΜΝΗΜΟΝΩΜΕΝ ΟΤΙ, ΤΑΥΤΗ ΤΗ ΝΥΚΤΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΑΣ ΑΠΑΙΤΟΥΣΙΝ ΟΙ ΠΟΝΗΡΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ

Οι ειδικοί λένε ότι σε γη αργύρου και χρυσού, ούτε χορτάρι φυτρώνει ούτε λουλούδι ανθοφορεί. Οι ίδιοι συμπληρώνουν ότι, όπως σε γη αργύρου και χρυσού δεν φυτρώνει χορτάρι, έτσι και στην καρδιά του υλιστού και άφρονος ανθρώπου δεν επανθεί άλλο αίσθημα, πλην του  «φάγωμεν καί πίωμεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκομεν» . Ναι! Στην καρδιά του υλιστού και άφρονος ανθρώπου δεν βλαστάνει άνθος αρετής και καλού, διότι σαν θησαυρό του έχει και λογίζεται την ύλη και κάθετι που εξυπηρετεί το εγώ του., το οποίο αντικατέστησε κάθε υψηλό και ευγενές αίσθημα και κάθε ιδέα κοινής ωφελείας. Έτσι και ο άφρων του σημερινού Ευαγγελίου, λέει ο Κύριος, σαν σκοπό του βίου του έθεσε το «ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου», και σε αυτό περιόρισε όλη τη δραστηριότητά του. Αυτό πίστευε ότι ήταν ο προορισμός του στη γη, τα αγαθά του και η ανάπαυση, για αυτήν ενδιαφέρεται πρωτίστως και εν συνεχεία για τα μέσα αυτής. Επιθυμώντας αυτά τα δύο γκρεμίζει τις αποθήκες, οικοδομεί νέες  και μεγαλύτερες και  μεριμνεί με πολλή αφοσίωση για την αποθήκευση όλων των αγαθών του. Και τη μεν ανάπαυση αυτού εμπιστεύεται στα συναθροιζόμενα αγαθά του, τα «κείμενα εις έτη πολλά», τα δε μέσα της ζωής του και παρατάσεως του βίου του στο: «καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω καί συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γεννήματά μου». Όλα αυτά διαλογίζεται ο άφρων του Ευαγγελίου για πολλές ώρες της ημέρας εκείνης μέχρι τα μεσάνυχτα, ονειροπολώντας μακροζωϊα και ευτυχία, κολακεύοντας και καθησυχάζοντας  την ψυχήν του , το εγώ του, ξεχνώντας κάθε αιφνίδιο και απρόοπτο, λησμονώντας ακόμα και τον αιφνίδιο θάνατο, που πολλές φορές έρχεται δια μέσου εξαιρετικών συγκινήσεων  και υπερβολικής χαράς...

Και καθώς διελογίζεται όλα αυτά δέχεται την απρόσκλητη και αιφνίδια επίσκεψη του θανάτου! Και αν ερχόταν μόνος του , φυσικό το κακό, δυστυχώς όμως για αυτόν συνοδεύεται και από χειρότερους συνεπισκέπτες, που κρυβόντουσαν στη φοβερά φωνή: «Ἄφρων! Ταύτη τῇ νυκτί τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ. ἄ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;» Και η ψυχή του άφρονος αποσπάται βιαίως και απάγεται από αυτούς.ΠΟΥ;;; Το ιερό Ευαγγέλιο στο σημείο αυτό σιωπά. Αλλά , η εκκλησία μας γνωρίζει ότι απάγεται , όπου αρέσει στους απαιτούντες την και όπου διαμένουν προγευτικώς και αυτοί. Και επιγραμματικώς ο Κύριός μας καταλήγει: «Οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ καὶ μὴ εἰς Θεόν πλουτῶν». Πόσα δεν λέει και πόσα δεν υπονοεί αυτό το « Οὕτως». .. μας λέει οτι υπάρχουν και άλλοι όμοιοι αυτού, μας λέει ότι και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που θησαυρίζουν για τους εαυτούς τους και δεν συνετίζονται απο το παθημα και τη συμφορά του άφρονος πλουσίου, χωρίς ποτέ να εμβαθύνουν στο νόημα της ερωτήσεως « ἄ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;»; Άφρονες και ανόητοι! Δεν βλέπετε τους απαιτούντες την ψυχή σας, διότι καταλλήλως και πονηρώς κρύβονται, δεν βλέπετε τουλάχιστον τους κληρονόμους που σας περικυκλώνουν και αγωνιωδώς αναμένουν την ώρα; Δεν βλέπετε οτι και οι ιδιοι οι θησαυροί σας ασπλαχνα και σκληρά σας απαρνούνται και είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να ριφθούν στις αγκαλιές των άλλων;

Άφρονες! Μην ξεχνάτε τούτο: « Ἄφρων! Ταύτη τῇ νυκτί τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ. ἄ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται; »...ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΠΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΕΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΛΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ : «ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΜΕΛΕΤΑΙ...»ΑΡΧ. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΧΑΡ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

Αποδοση στην νεοελληνική: Χάδλα Παναγιώτα, Μορ. Βιολόγος, ΜSc

Ιδιαιτερες ευχαριστίες στον πνευματικό μου πατέρα Πρωτ.Παναγιώτη Δ. Ρούβαλη για τη δωρεά του ψυχωφελούς αυτού βιβλίου

 

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/11/gerontas-gervasios-paraskevopoulos-th-kuriaki-louka.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+pentapostagma+%28%CE%A0%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%93%CE%9C%CE%91%29&utm_content=Yahoo!+Mail