Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

ΠΕΜΠΤΗ  21  ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2013

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΕΟΡΤΗΣ

ΤΩΝ  ΕΙΣΟΔΙΩΝ  ΤΗΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ 

ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Ἀδελφοί, εἶχεν πρτη σκην δικαιματα λατρεας τ τε γιον κοσμικν· σκην γρ κατεσκευσθη πρτη, ν τε λυχνα κα τρπεζα κα πρθεσις τν ρτων, τις λγεται για. Μετ δ τ δετερον καταπτασμα σκην λεγομνη για γων, χρυσον χουσα θυμιατριον κα τν κιβωτν τς διαθκης περικεκαλυμμνην πντοθεν χρυσίῳ, ν στμνος χρυσ χουσα τ μννα κα ρβδος αρν βλαστσασα κα α πλκες τς διαθκης,περνω δ ατς Χερουβμ δξης κατασκιζοντα τ λαστριον· περ ν οκ στι νν λγειν κατ μρος. Τοτων δ οτω κατεσκευασμνων ες μν τν πρτην σκηνν δι παντς εσασιν ο ερες τς λατρεας πιτελοντες, ες δ τν δευτραν παξ το νιαυτο μνος ρχιερες, ο χωρς αματος, προσφρει πρ αυτο κα τν το λαο γνοημτων,

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ἀδελφοί, εἶχε ἡ πρώτη διαθήκη διατάξεις περὶ τῆς λατρείας καὶ γήϊνον ἁγιαστήριον. Κατασκευάσθηκε δηλαδὴ τὸ πρῶτον μέρος τῆς σκηνῆς, εἰς τὸ ὁποῖον ὑπῆρχε ἡ λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ οἱ ἄρτοι τῆς προθέσεως, τὸ ὁποῖον λέγεται Ἅγια. Ὕστερα ἀπὸ τὸ δεύτερον καταπέτασμα, ἦτο τὸ μέρος τῆς σκηνῆς, τὸ ὁποῖον ὠνομάζετο Ἅγια ἁγίων. Ἐκεῖ ὑπῆρχε ἕνα χρυσὸ θυμιατήριον καὶ ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης, ἡ ὁποία ἦτο ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη σκεπασμένη μὲ χρυσάφι καὶ μέσα σ’ αὐτὴν ἦτο ἡ χρυσὴ στάμνα, ποὺ περιεῖχε τὸ μάννα, ἡ ράβδος τοῦ Ἀαρών, ποὺ εἶχε βλαστήσει, καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης. Ἐπάνω δὲ ἀπὸ τὴν κιβωτὸν ἦσαν ἀπαστράπτοντα Χερουβείμ, τὰ ὁποῖα ἐπεσκίαζαν τὸ ἱλαστήριον. Γι’ αὐτὰ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μιλήσωμεν τώρα λεπτομερῶς. Ὑπὸ αὐτὴν τὴν διάταξιν, εἰς τὸ πρῶτον μέρος τῆς σκηνῆς εἰσέρχονται πάντοτε οἱ ἱερεῖς, ὅταν ἐκτελοῦν τὰ καθήκοντα τῆς ὑπηρεσίας των, ἀλλ’ εἰς τὸ δεύτερον μέρος μπαίνει μόνον ὁ ἀρχιερεύς, μιὰ φορὰ τὸν χρόνο, καὶ ὄχι χωρὶς αἷμα, τὸ ὁποῖον προσφέρει διὰ τὸν ἑαυτόν του καὶ διὰ τὰς ἐξ ἀγνοίας ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΗΣ  ΕΟΡΤΗΣ

ΤΩΝ  ΕΙΣΟΔΙΩΝ  ΤΗΣ  ΘΕΟΤΟΚΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εσλθεν ὁ Ἰησοῦς ες κμην τιν. Γυν δ τις νματι Μρθα πεδξατο ατν ες τν οκον ατς. Κα τδε ν δελφ καλουμνη Μαρα, κα παρακαθσασα παρ τος πδας το ησο κουε τν λγον ατο. δ Μρθα περιεσπτο περ πολλν διακοναν· πιστσα δ επε· Κριε, ο μλει σοι τι δελφ μου μνην με κατλιπε διακονεν; Επ ον ατ να μοι συναντιλβηται.ποκριθες δ επεν ατ ησος· Μρθα Μρθα, μεριμνς κα τυρβζ περ πολλ· νς δ στι χρεα· Μαρα δ τν γαθν μερδα ξελξατο, τις οκ φαιρεθσεται π᾿ ατς.γνετο δ ν τ λγειν ατν τατα πρασ τις γυν φωνν κ το χλου επεν ατ· μακαρα κοιλα βαστσασ σε κα μαστο ος θλασας. Ατς δ επε· μενονγε μακριοι ο κοοντες τν λγον το Θεο κα φυλσσοντες ατν.

 ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ἐκεῖνο τὸν καιρό, ἐμπῆκε ὁ Ἰησοῦς εἰς ἕνα χωριό. Μία γυναῖκα, ποὺ ὠνομάζετο Μάρθα, τὸν ὑποδέχθηκε εἰς τὸ σπίτι της. Αὐτὴ εἶχε ἀδελφὴν ποὺ ὠνομάζετο Μαρία, ἡ ὁποία ἐκαθότανε κοντὰ εἰς τὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἄκουε ὅσα ἔλεγε. Ἀλλ’ ἡ Μάρθα ἦτο ἀπησχολημένη μὲ πολλὴν ὑπηρεσίαν καὶ ἐπλησίασε καὶ εἶπε, «Κύριε, δὲν σὲ μέλει ποὺ ἡ ἀδελφή μου μὲ ἄφησε μόνη μου νὰ ὑπηρετῶ; Πές της λοιπὸν νὰ μὲ βοηθήσῃ». Ὁ Ἰησοῦς τῆς ἀπεκρίθη, «Μάρθα, Μάρθα, μεριμνᾶς καὶ ἀνησυχεῖς διὰ πολλὰ πράγματα, ἀλλ’ ἕνα πρᾶγμα εἶναι ἀναγκαῖον. Ἡ Μαρία ἐδιάλεξε τὴν καλὴν μερίδα, ἡ ὁποία δὲν θὰ τῆς ἀφαιρεθῇ». Ἐνῷ ἔλεγε αὐτά, κάποια γυναῖκα ἀπὸ τὸν κόσμον ἐφώναξε καὶ τοῦ εἶπε, «Μακαρία ἡ κοιλιὰ ποὺ σ’ ἐβάσταξε καὶ οἱ μαστοὶ ποὺ ἐθήλασες». Αὐτὸς δὲ εἶπε, «Μακάριοι μᾶλλον εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἀκούουν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν φυλάττουν».

ΠΗΓΗ:   http://www.synaxarion.gr/cms/gr/content/kaini_diathiki.aspx




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου