Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

ΚΥΡΙΑΚΗ  20  ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ  2013

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΤΟΥ  ΟΣΙΟΥ  ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ

ΤΟΥ  ΕΝ  ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ  

ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Ἀδελφοί, ὁ καρπς το Πνεματς στιν γπη, χαρ, ερνη, μακροθυμα, χρησττης, γαθωσνη, πστις, πρᾳότης, γκρτεια· κατ τν τοιοτων οκ στι νμος. Ο δ το Χριστο τν σρκα σταρωσαν σν τος παθμασι κα τας πιθυμαις. Ε ζμεν Πνεματι, πνεματι κα στοιχμεν. Μ γινμεθα κενδοξοι, λλλους προκαλομενοι, λλλοις φθονοντες. Ἀδελφοί, ἐὰν κα προληφθ νθρωπος ν τινι παραπτματι, μες ο πνευματικο καταρτζετε τν τοιοτον ν πνεματι πρᾳότητος, σκοπν σεαυτν, μ κα σ πειρασθς.λλλων τ βρη βαστζετε, κα οτως ναπληρσατε τν νμον το Χριστο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Ἀδελφοί, ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματος εἶναι ἀγάπη, χαρὰ, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστοήθεια, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια. Ἐναντίον αὐτῶν δὲν ὑπάρχει νόμος. Ἀλλ’ ὅσοι ἀνήκουν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, ἐσταύρωσαν τὴν σάρκα μαζὶ μὲ τὰ πάθη καὶ τὰς ἐπιθυμίας. Ἐὰν ζῶμεν διὰ τοῦ Πνεύματος, πρέπει νὰ βαδίζωμεν καὶ κατὰ τὸ Πνεῦμα. Ἂς μὴ γινώμεθα κενόδοξοι, προκαλοῦντες ὁ ἕνας τὸν ἄλλον καὶ φθονοῦντες ὁ ἕνας τὸν ἄλλον. Ἀδελφοί, ἐὰν παρασυρθῇ κανεὶς σὲ κάποιο ἁμάρτημα, σεῖς οἱ πνευματικοὶ πρέπει νὰ τὸν διορθώνετε μὲ πνεῦμα πραότητος καὶ νὰ προσέχῃς τὸν ἑαυτόν σου μήπως πέσῃς καὶ σὺ σὲ πειρασμόν Ὁ καθένας νὰ βαστάζῃ τὰ βάρη τοῦ ἄλλου, καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον θὰ ἐκπληρώσετε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ  ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΗΣ  ΗΜΕΡΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ  ΣΤ΄  ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ  ΛΟΥΚΑ  

ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθόντι τῷ Ἰησοῦ εἰς τὴν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὑπντησεν ατ νρ τις κ τς πλεως, ς εχε δαιμνια κ χρνων κανν, κα μτιον οκ νεδιδσκετο κα ν οκίᾳ οκ μενεν, λλ᾿ ν τος μνμασιν.δν δ τν ησον κα νακρξας προσπεσεν ατ κα φων μεγλ επε· τ μο κα σο, ησο, υἱὲ το Θεο το ψστου; δομα σου, μ με βασανσς Παργγειλε γρ τ πνεματι τ καθρτ ξελθεν π το νθρπου. Πολλος γρ χρνοις συνηρπκει ατν, κα δεσμετο λσεσι κα πδαις φυλασσμενος, κα διαρρσσων τ δεσμ λανετο π το δαμονος ες τς ρμους.πηρτησε δ ατν ᾿Ιησος λγων· τ σο στιν νομα; δ επε· λεγεν· τι δαιμνια πολλ εσλθεν ες ατν· Κα παρεκλει ατν να μ πιτξ ατος ες τν βυσσον πελθεν.ν δ κε γλη χορων κανν βοσκομνων ν τ ρει· κα παρεκλουν ατν να πιτρψ ατος ες κενους εσελθεν· κα πτρεψεν ατος.ξελθντα δ τ δαιμνια π το νθρπου εσλθον ες τος χορους, κα ρμησεν γλη κατ το κρημνο ες τν λμνην κα πεπνγη.δντες δ ο βσκοντες τ γεγενημνον φυγον, κα πγγειλαν ες τν πλιν κα ες τος γρος. Ἐξλθον δ δεν τ γεγονς, κα λθον πρς τν ησον κα ερον καθμενον τν νθρωπον, φ᾿ ο τ δαιμνια ξεληλθει, ματισμνον κα σωφρονοντα παρ τος πδας το ησο, κα φοβθησαν.πγγειλαν δ ατος ο δντες πς σθη δαιμονισθες. Κα ρτησαν ατν παν τ πλθος τς περιχρου τν Γαδαρηνν πελθεν π᾿ ατν, τι φβ μεγλ συνεχοντο· ατς δ μβς ες τ πλοον πστρεψεν.δετο δ ατο νρ, φ᾿ ο ξεληλθει τ δαιμνια, εναι σν ατ· πλυσε δ ατν ησος λγων·πστρεφε ες τν οκν σου κα διηγο σα ποησ σοι Θες. Κα πλθε καθ᾿ λην τν πλιν κηρσσων σα ποησεν ατ ησος.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Κατ΄ ἐκεῖνο τὸν καιρό, ὅταν ἦλθε ὁ Ἰησοῦς εἰς τὴν πόλη τῶν Γαδαρηνῶν, τὸν συνήντησε κάποιος ἀπὸ τὴν πόλιν, ὁ ὁποῖος εἶχε δαιμόνια ἀπὸ πολλὰ χρόνια· δὲν ἤτανε ντυμένος καὶ δὲν ἔμενε σὲ σπίτι ἀλλὰ εἰς τὰ μνήματα. Ὅταν εἶδε τὸν Ἰησοῦν, ἔκραξε καὶ ἔπεσε εἰς τὰ πόδια του καὶ μὲ δυνατὴν φωνὴν εἶπε, «Τί ἐπεμβαίνεις σ’ ἐμέ, Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου; Σὲ παρακαλῶ μὴ μὲ βασανίσῃς». Διότι ὁ Ἰησοῦς εἶχε διατάξει τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον νὰ βγῇ ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον. Πολλὲς φορὲς τὸν ἔπιανε καὶ τότε τὸν ἔδεναν μὲ ἁλυσίδες καὶ χειροπέδες καὶ τὸν ἐφύλαγαν. Αὐτὸς ὅμως ἔσπαζε τὰ δεσμὰ καὶ ἐφέρετο ἀπὸ τὸ δαιμόνιον εἰς τὰς ἐρήμους. Τὸν ἐρώτησε δὲ ὁ Ἰησοῦς, «Ποιὸ εἶναι τὸ ὄνομά σου;» Ἐκεῖνος δὲ εἶπε, «Λεγεών», διότι εἶχαν μπῆ πολλὰ δαιμόνια μέσα του, καὶ τὸν παρακαλοῦσαν νὰ μὴ τὰ διατάξῃ νὰ πᾶνε εἰς τὴν ἄβυσσον. Ὑπῆρχε δὲ ἐκεῖ μία ἀγέλη ἀπὸ χοίρους ποὺ ἔβοσκε εἰς τὸ βουνό. Καὶ τὸν παρεκάλεσαν νὰ τοὺς ἐπιτρέψῃ νὰ μποῦν εἰς ἐκείνους. Καὶ τοὺς τὸ ἐπέτρεψε. Ἐβγῆκαν τὰ δαιμόνια ἀπὸ τὸν ἄνθρωπον, ἐμπῆκαν εἰς τοὺς χοίρους καὶ ὥρμησε ἡ ἀγέλη πρὸς τὸν κρημνὸν καὶ ἔπεσε εἰς τὴν λίμνην καὶ ἐπνίγηκε. Ὅταν οἱ βοσκοὶ εἶδαν τί συνέβη, ἔφυγαν καὶ τὸ ἀνήγγειλαν εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τὴν ὕπαιθρον Ἐβγῆκαν δὲ μερικοί νὰ ἰδοῦν τὸ γεγονὸς καὶ ἦλθαν εἰς τὸν Ἰησοῦν καὶ εὑρῆκαν τὸν ἄνθρωπον, ἀπὸ τὸν ὁποῖον εἶχαν βγῆ τὰ δαιμόνια, νὰ κάθεται κοντὰ στὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ, ντυμένος καὶ σωφρονισμένος, καὶ ἐφοβήθηκαν. Αὐτόπται μάρτυρες ἐπίσης τοὺς εἶπαν πῶς ἐθεραπεύθηκε ὁ δαιμονισμένος. Τότε ὅλος ὁ πληθυσμὸς τῆς περιοχῆς τῶν Γαδαρηνῶν τὸν παρεκάλεσε νὰ φύγῃ ἀπ’ αὐτούς, διότι κατείχοντο ἀπὸ φόβον μεγάλον. Αὐτὸς τότε ἐμπῆκε εἰς τὸ πλοιάριον καὶ ἐπέστρεψε. Ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὸν ὁποῖον εἶχαν βγῆ τὰ δαιμόνια, παρεκάλεσε νὰ μείνῃ μαζί του, ἀλλ’ ὁ Ἰησοῦς τοῦ εἶπε νὰ φύγῃ μὲ τὰ ἑξῆς λόγια, «Γύρισε εἰς τὸ σπίτι σου καὶ διηγοῦ ὅσα σοῦ ἔκαμε ὁ Θεός». Καὶ ἔφυγε καὶ ἔλεγε εἰς ὅλην τὴν πόλιν ὅσα τοῦ ἔκαμε ὁ Ἰησοῦς.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου