Σάββατο 3 Αυγούστου 2013



ΟΙ ΟΚΤΩ ΣΟΦΟΙ ΚΑΙ Η ΖΩΗ


«Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γής …
Θησαυρίζετε δε υμίν θησαυρούς εν ουρανώ …»

Ο Μέγας Αλέξανδρος με τις νικηφόρες εκστρατείες του είχε συγκεντρώσει στα χέρια του τεράστια δύναμη και αμύθητο πλούτο. Σε νεαρότατη ηλικία ήταν ένας παντοδύναμος και πάμπλουτος βασιλιάς, κυρίαρχος σχεδόν όλου του κόσμου της εποχής του.
Ο θάνατός του σε ηλικία μόλις 33 ετών ήταν φυσικό να δημιουργήσει τεράστια αίσθηση. Κάποιες διηγήσεις δείχνουν πόσο συγκλονίστηκαν οι άνθρωποι της εποχής του από τον θάνατό του. Και συγχρόνως διδάσκουν απλές, μα και μεγάλες αλήθειες.
Λέγουν ότι, όταν πέθανε ο Μ. Αλέξανδρος, οκτώ σοφοί εκφράστηκαν για το γεγονός με τα εξής χαρακτηριστικά αποφθέγματα.
Ο πρώτος είπε: Εκείνος που μάζεψε τους θησαυρούς της γης σαν βουνό, θάπτεται τώρα σε ένα λοφίσκο.
Ο δεύτερος: Χθες δε σου έφθανε όλη η γη, σήμερα σε καλύπτει λίγο χώμα.
Ο τρίτος: Χθες κυβερνούσες όλους τους λαούς, σήμερα κανείς δεν σε ακούει.
Ο τέταρτος: Εκείνος που χθες χάριζε ζωή στους άλλους, σήμερα δεν μπορεί να διατηρήσει την δική του.
 Ο πέμπτος: Χθες συ οδηγούσες στρατιές ολόκληρες και σήμερα έχεις ανάγκη να σε μεταφέρουν.
 Ο έκτος: Χθες ποδοπατούσες τη γη και σήμερα  η γη σε σκεπάζει.
 Ο έβδομος: Χθες όλοι τον τιμούσαν σήμερα δεν τον προσέχει κανένας.
Και ο τελευταίος : Χθες ακόμη είχες φίλους και εχθρούς, σήμερα κανείς δεν ενδιαφέρεται για σένα.

Αλήθεια! Κάτι τέτοια γεγονότα ελέγχουν τη νοοτροπία εκείνων, που αντιμετωπίζουν τον θάνατο, όπως η στρουθοκάμηλος τους κυνηγούς! Τι κάνει η στρουθοκάμηλος; Βάζει το κεφάλι της μέσα στην άμμο, για να μη βλέπει τους κυνηγούς και έχει την ψευδαίσθηση ότι… τη γλύτωσε! Έτσι κι αυτοί. Προσπαθούν να μη σκέπτονται τον θάνατο. Και ρυθμίζουν την ζωή τους, σαν να μην υπάρχει θάνατος!
Πόσο πλανεμένη αντίληψη! Νιώθουν εξασφαλισμένοι, όταν αποκτήσουν δύναμη και πλούτο! Και έτσι καταντούν, να γεμίζουν τη ζωή τους με πράγματα που είναι «ονείρων απατηλότερα» και «σκιάς ασθενέστερα»!
Οι άγιοι όμως είχαν καταλάβει, ποιο πράγμα είναι αληθινός πλούτος για τον άνθρωπο. Φωτεινό παράδειγμα είναι ο άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων (η μνήμη του τιμάται στις 12 Νοεμβρίου). Και μόνο το επίθετο «ελεήμων» δείχνει, ότι ο άγιος Ιωάννης εθησαύριζε αληθινούς «θησαυρούς εν ουρανώ».
Εν τούτοις, επειδή είχε και συνείδηση της ανθρώπινης αδυναμίας, φοβόταν, μήπως κάποια στιγμή δελεασθεί από τη ματαιότητα των φθαρτών. Γι’ αυτό έκανε το εξής: Έβαλε να ετοιμάσουν τον τάφο του αλλά να μην τον τελειώσουν. Να τον αφήσουν μισοτελειωμένο. Και έδωσε εντολή στους εργάτες του τάφου του, κάθε φορά που θα γινόταν επίσημη εορτή, να έρχονται και να τον βρίσκουν και εμπρός σε όλο τον κόσμο να του φωνάζουν:  «Ο τάφος σου, Δέσποτα, έχει μείνει μισοτελειωμένος. Άφησέ μας να τον τελειώσουμε, γιατί κανείς δεν ξέρει, ποιά ώρα έρχεται και σε βρίσκει ο θάνατος».
Αυτό βέβαια μας φαίνεται υπερβολικό. Όμως, τα πράγματα απέδειξαν, ότι ζώντας με συνεχή τη θύμηση του θανάτου, ο άγιος Ιωάννης αξιοποίησε κατά τον καλύτερο τρόπο την κάθε στιγμή της ζωής του και τώρα πια έχει πλούτο που δεν κινδυνεύει από τίποτε από κανένα φόβο.

Από το βιβλίο «Διδαξόν με τα δικαιώματά σου» του αρχιμανδρίτη Σάββα Δημητρέα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου