Οι Έλληνες της Αμερικής εκπέμπουν SOS

Tue, 07/02/2012 - 10:56 — Mediasoup

Ανοιχτή επιστολή του δημοσιογράφου Αλέξανδρου Στεφανόπουλου

Ήρθε η στιγμή ο παγκόσμιος Ελληνισμός, και ειδικά οι Έλληνες της Αμερικής να αφήσουν τα λόγια, τα ευχολόγια και τις βαθυστόχαστες αναλύσεις και να περάσουν στα έργα και στις πράξεις!

Πριν προχωρήσω αναλυτικά στην σημερινή παρέμβαση μας θα ήθελα να απευθύνω μια μεγάλη έκκληση μας επικαλούμενος τα βαθύτερα ανθρωπιστικά συναισθήματα σας και θερμά παρακαλώ –όσοι έχετε το χρόνο – μελετήστε προσεχτικά την παρουσίαση της έρευνας με τα συγκλονιστικά στοιχεία για την παιδική φτώχεια και την πείνα στα σχολεία στο κέντρο Αθήνας Θεσσαλονίκης,

Πάτρας και άλλων μεγάλων αστικών κέντρων όπου παιδιά λιποθυμάνε από την πείνα επειδή δεν έχουν ούτε το ένα ευρώ για ένα κουλούρι! Η ομάδα διαχείρισης του GreekAmricanNewsAgency, οι συνεργάτες μας, φίλοι και οι οικονομικοί υποστηριχτές μας ξεκινούμε σε συνεργασία με την ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και τον εγνωσμένου κύρους και ήθους κληρικό και υπεύθυνο του οργανισμού πρόνοιας πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου μια προσπάθεια με τον συμβολικό και σημειολογικό τίτλο Εκστρατεία Αγάπης –Γέφυρα Ζωής «…για τα παιδιά της Ελλάδος...»

Σας παρακαλούμε, όπου και αν βρίσκεστε, σε όποιο σημείο της γης, υποστηρίξτε την κοινή προσπάθεια. Να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί οι Έλληνες του κόσμου- και ειδικά - της Αμερικής τον κοινό μεγάλο αντίπαλο. Την παιδική πείνα. Την παιδική φτώχεια! Μαζέψτε ρούχα καθαρά ή δυνατόν καινούργια. Παπούτσια όλα τα νούμερα. Παιχνίδια για όλες τις ηλικίες. Σκεπάσματα καθαρά αποστειρωμένα. Τρόφιμα στεγανοποιημένα, κονσέρβες με μεγάλη διάρκεια. Ζυμαρικά και ότιδήποτε άλλο μπορεί να σταλεί στην ΚΙΒΩΤΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ή όπου αλλού επιλέξετε εσείς, φτιάξτε ένα μεγάλο καραβάνι αλληλεγγύης και στείλτε τα με ένα κοντέινερ. Όλοι οι έλληνες μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε τουλάχιστον τα ανήλικά παιδιά και τους γέροντες. Τα αδύναμα στρώματα της πάσχουσας και δεινοπαθούσας ελληνικής κοινωνίας. Το τούνελ είναι μακρύ και το φως θα αργήσει να φανείς. Αν τώρα οι Έλληνες του κόσμου και ειδικότερα οι Έλληνες της Αμερικής δεν πράξουν το ιστορικό τους καθήκον η ιστορία θα είναι σκληρή. Αμείλικτη.

Κύριες, Κύριοι, φίλες, Φίλοι, Καλοί συνάδελφοι…

Ας μου επιτραπεί, εκ προοιμίου, πριν προχωρήσω σε οποιαδήποτε άλλη σκέψη να (σας) ζητήσω να μελετήσετε όσο πιο προσεχτικά μπορείτε την επιστολή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου ο οποίος σε μια ύστατη προσπάθεια να προειδοποιήσει για αυτά που όλοι βλέπουμε-εμείς εδώ τα γράφουμε κ τα υπενθυμίζουμε διαρκώς από τον Μάϊο του 2010(Βλ σχετικά editorial)- να έρχονται απευθύνει μια έκκληση προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο ως προς την αδιέξοδη και θανατηφόρο οικονομική πολιτική.

Όταν φτάνει ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, άνθρωπος γενικά χαμηλών τόνων να απευθύνει μαι τέτοια ύστατη έκκληση προς τον Έλληνα πρωθυπουργού σκεφτείτε τι μπορεί να γνωρίζει και ποιων κοινωνικών μηνυμάτων μπορεί καθημερινά να είναι δέκτης και αποδέκτης. Σκεφθείτε και υποψιαστείτε τι "βλέπει"μπροστά του να έρχεται... και προειδοποιεί εγκαίρως κρούωντας τον κώδωνα του κινδύνου...

Για αυτό Έλληνες του Κόσμου, Έλληνες της Αμερικής, Έλληνες της Αυστραλίας, Έλληνες της Ευρώπης, παρακαλώ θερμά μελετήστε αυτές τις προτάσεις μας σε βάθος τις οποίες καταθέτουμε σήμερα προς προβληματισμό, και ελάχιστη συμβολή στον δημόσιο διάλογο για το μείζον πια θέμα για κάθε Έλληνα της Διασποράς, που οφείλουμε και πράπει να το ανάγουμε σε μείζον ζήτημα «εθνικής υπόθεσης όλων των Ελλήνων της διασποράς» το θέμα της, με κάθε τρόπο, πάση θυσία και πάση δυνάμει, βοήθειας προς την Ελλάδα. Αν μη τι άλλο τουλάχιστον στήριξης και υποστήριξης προς τα αναξιοπαθή και ευπαθή μέλη της Ελληνικής κοινωνίας Τα παιδιά και τους γέροντες!

Απευθυνόμενοι σήμερα κατά βάση και πρωτίστως, στους Έλληνες του κόσμου, επικαλούμενος όχι απλά τον πατριωτισμό σας αλλά τα ανθρωπιστικά συναισθήματα σας, ζητώντας να βοηθήσετε τουλάχιστον «τα παιδιά της Ελλάδος».

Ειδική θερμότατη παράκληση απευθυνόμενος ειδικότερα στους κόλπους της μεγάλης Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ – κατ αρχήν. Και πάνω από όλα, απευθυνόμαστε στην μεγάλη βάση του οικουμενικού ελληνισμού, τον απλό έλληνα πολίτης της παγκόσμιας ελληνικής διασποράς. Στην Αυτραλία. Την Ευρώπη. Την Αφρική. Την Ασία. Στην Βραζιλία. Την Λατινική Αμερική. Σε όλους τους Έλληνες! Σε όλο τον κόσμο! Όπου υπάρχουν Έλληνες υπάρχουν άνθρωποι!

Ειδικά όμως και συγκεκριμένα τοποθετούμεθα ως προς το μεγάλο ζήτημα που λέγεται «βοήθεια προς την Ελλάδα και τους Έλληνες» αυτή ειδικά την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, σε αυτή την ιστορική συγκυρία από τους Έλληνες της διασποράς. Ειδικότερα δε, θα επαναλάβω, απευθυνόμαστε προς την ιστορική μεγάλη Ελληνική κοινότητα των Ελλήνων της Αμερικής μιας και αποτελεί το πλέον προβεβλημένο κομμάτι του παγκόσμιου οικουμενικού ελληνισμού αφενός, και αφετέρου –προσωπικά - επειδή αποτελεί αντικείμενο επισταμένης μελέτης μας ως προς την νεότερη ιστορία του Ελληνισμού της Αμερικής (από το 1850 και εντεύθεν), γνωρίζουμε τα λαμπρά επιτεύγματα της σε ατομικό επίπεδο όλων των Ελλήνων αλλά και σε διασυλλογικό πεδίο όπου πέτυχαν να οικοδομήσουν όλο αυτό τον εκτός ελλάδος πολιτισμό με κοινότητες, Εκκλησίες, πολιτιστικά κέντρα, συλλόγους και ομοσπονδίες, ιδρύματα και άλλους φορείς που κάποτε, μόλις προ ολίγων ετών, αποτελούσαν ένα ενιαίο δυναμικό που θαύμαζαν και αναγνώριζαν οι Αμερικανοί. Σήμερα όμως τι γίνεται. Που είναι αυτή ο ενεργή ζώσα και δραστηρίος δύναμη; Που βρίσκεται ο Ελληνισμός της Αμερικής στο δράμα των πάσχοντων ευαίθηστων κοινωνικά αδύναμων ομάδων; Γιατί δεν βοηθά τουλάχιστον Παιδιά και γέροντες;

Δεν είναι η ώρα όμως για κριτική. Ούτε για αναλύσεις βαθυστόχαστες, περιμετρικές και συμμετρικές ως προς τα αίτια αυτής της βαθιάς και μεγάλης εθνικής κρίσης που δυστυχώς μαστίζει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά ολόκληρο το έθνος των απανταχού Ελλήνων! Δεν είναι η στιγμή ούτε για μεγάλες κουβέντες. Ούτε για υποσχέσεις. Δεν χρειάζονται. Περιττεύουν. Περισσεύουν. Δεν έχουν θέση αυτή την στιγμή που κυριολεκτικά απειλείται η εθνική συνοχή, διαλύεται ο κοινωνικός ιστός στην Ελλάδα, και πλέον η εθνική κυριαρχία της χώρας, τελεί υπό καθεστώς ευθείας αμφισβήτησης, και κυρίως έχοντας αποδυναμωθεί οικονομικά και αποσυνθεθεί πλήρως η ένοια κράτος, με το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας να πάσχει κυριολεκτικά ακόμα και για το καθημερινό πιάτο φαγητό(!) Δεν υπάρχει το χρονικό περιθώριο για άλλες καθυστερήσεις εκ μέρους των Ελλήνων του κόσμου. Δεν υπάρχει χρόνος για κριτική να αναλύσουμε ούτε γιατί η Ιερά Αρχ. Αμερικής ή άλλες εξίσου μεγάλες κατά τόπους Επισκοπές του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως η ιερά Αρχ. Αυστραλίας και της Ευρώπης είναι παντελώς ανύπαρκτες στο δράμα της Ελλάδος, ει μόνον με μεγάλη φωτεινή εξαίρεση την Εκκλησία και το Πατριαρχείο της Μόσχας. Εκκλησίας της Μόσχας που άδραξε την ευκαιρία και στέκεται δίπλα στον Ορθόδοξο Ελληνικό λαό με κάθε τρόπο. Μεγάλο θέμα που χρειάζεται να δει με την δέουσα προσοχή ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος…

Δεν είναι η κατάλληλη ώρα για κριτική προς καμία κατεύθυνση για την αδράνεια και απάθεια μεγάλων ιστορικών θεσμών του απανταχού Ελληνισμού που είναι κυριολεκτικά ανύπαρκτος σε αυτές τις κρίσιμες ώρες. Είναι η ώρα και η στιγμή για δουλειά. Πολύ δουλειά. Είναι η ώρα για έργα και όχι για λόγια. Για πράξεις ουσίας. Πράξεις που θα μιλά η καρδιά και η ελληνική ψυχή! Είναι η στιγμή να βοηθήσουμε όλοι, ο κάθε ένας με τις δυνάμεις και τις δυνατότητες του, να σηκωθεί λίγο το ηθικό των Ελλήνων. Μετά, όταν το έθνος ανανήψει, υπάρχει χρόνος από τους ιστορικούς του μέλλοντος να ψάξουν και να ερευνήσουν τα γιατί ; τα πως; Και τα βαθύτερα αιτίας αυτής της μεγάλης απουσίας από την στήριξη και υποστήριξη τουλάχιστον των αδύναμων και ευπαθών κοινωνικών ομάδων στην Ελλάδα. Την Ελλάδα που πονά. Την Ελλάδα που μέρα τη μέρα ματώνει. Χάνεται. Αποδυναμώνεται. Αποσαθρώνονται τα πάντα. Η Ελλάς εκπέμπει SOS. Και ο Ελληνισμός μένει δυστυχώς απαθής. Κινδυνεύει η πατρίδα. Το έθνος μας απειλείται. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πιο μεγάλη εθνική καταστροφή που γνώρισε ποτέ ο Ελληνισμός από καταβολής κόσμου. Η Ελλάδα βρίσκεται σε περίοδο αργής, αλλά σταθερής συστηματικής γενοκτονίας. Οι νέοι φεύγουν. Τα παιδιά της προς το παρόν λιποθυμάνε απλώς από την πείνα, να ευχόμαστε να μην θρηνήσουμε θύματα από την πείνα και την ασιτία γιατί τότε… αλίμονο Θεέ μου τότε τι μας περιμένει… Απειλείται το μέλλον της Ελλάδος. Τα παιδιά της. Η συνέχεια της. Ας σταθούμε ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΑΖΙ, τούτες τις κρίσιμες για το έθνος ώρες δίπλα στην πατρίδα. Δίπλα στα παιδιά της Ελλάδος που λιποθυμάνε από την πείνα. Που λιμοκτονούν από την φτώχεια… Το απαιτεί ο ανθρωπισμός μας. Το επιβάλει η ιστορική συγκυρία! Ειδάλως, ειδικά ο Ελληνισμός της Αμερικής, θα βρεθεί στην δίνη ενός ακόμα μεγάλου ιστορικού διχασμού με την Ελλάδα. Ενός ακόμα μεγάλου διχασμού με την Γενέτειρα. Ενός διχασμού με την ίδια την Πατρίδα μας.

Ιδού λοιπόν, για να μπω και στην ουσία και το προκείμενο της σημερινής παρέμβασης μας, μερικές απλές προτάσεις μας , ένα προτεινόμενο σχέδιο δράσης, που μπορείτε να επεξεργαστείτε και ενδεχομένως κάποιοι εκεί έξω να έχετε κάνει ήδη κάποια βήματα, σε εντελώς ιδιωτικό επίπεδο κάποιες εξ αυτών πράξη έστω και σε πολύ μικρό βαθμό.

Ξεκινώ από τα απλά πράγματα που προκύπτουν από την καθημερινή επικοινωνία μας με την πατρίδα. Παραθέτω, με όλο τον σεβασμό προς κάθε κατεύθυνση, μερικά αλλά ουσιώδη για το πώς μπορεί ο κάθε ένας μας να βοηθήσει. Ιδιωτικά, αναλόγως δυνατοτήτων ή διασυλλογικά προκειμένου να παράσχει βοήθεια έστω και σε ένα άτομο που χρήζει βοηθείας και έχει άμεση ανάγκη για υποστήριξη.

ΤΑ ΜΜΕ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΕΚΕΙΝΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ! ΣΗΜΕΡΑ! ΑΜΕΣΑ! ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ! ΚΑΘΕ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΕΙΛΗΣΕΙ ΜΙΑ ΠΑΙΔΙΚΗ ΖΩΗ...ΤΩΡΑ ΠΡΙΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ... ΠΡΙΝ ΘΡΥΝΗΣΟΥΜΕ ΘΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΣΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΝΑ...

Και για να αρχίσω από τα καθ υμάς την κοινότητα των ΜΜΕ. Εδώ στην Αμερική, καλά είναι τα λόγια, οι αναλύσεις, οι προτροπές και οι δημόσιες εκκλήσεις Κύριε Αντώνη Διαματάρη (του Εθνικού Κήρυκα της Νέας Υόρκης) αλλά δεν αρκούν πια αυτά. Ο κόσμος χόρτασε λόγια και άρθρα με βαρύγδουπους τίτλους. Διακηρύξεις και υποσχέσεις όπως κάποιες στο πρόσφατο παρελθόν και την εξαγγελία για την ίδρυση «ταμείου για την παιδεία» στις ΗΠΑ και άλλες πολλές… Λόγια. Λόγια! Φτάνουν πια τα λόγια! Ήρθε η ώρα για έργα. Για πράξεις. Με ουσία και αποτέλεσμα! Υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει ένας και μάλιστα ιστορικό εκδοτικός οργανισμός με 97 χρόνια ιστορία όπως η εφημερίδα που σήμερα έχετε την τιμή να διευθύνετε. Πχ.Να οργανώσει μια ειδική έκδοση όπως αυτές που κάνετε κάθε Σαββατοκύριακο αφιερώμένες σε πρόσωπα που έκαστη αφήνει αρκετά έσοδα αυτό το ίδιο concept να το διαθέσετε με ειδική έκτακτη έκδοση για την παιδική φτώχεια και την πείνα στα ελληνικά σχολεία όλης της εθνικής επικράτειας και τα έσοδα να πάνε σε κάποιο σχολείο, σε κάποιο ίδρυμα κοινωνικής και παιδικής πρόνοιας που ετοιμάζεται να βάλει λουκέτο λόγω ανεπάρκειας κρατικών ή ιδιωτικών κονδυλίων. Το πιο απλό και τετριμένο για το γίγνεσθαι της Ομογένειας στην Νέα Υόρκη να οργανώσει μια εκδήλωση, στα πολυτελή γραφεία της εφημερίδας ή σε μεγαλύτερο χώρο (σας τον βρίσκουμε εμείς ΔΩΡΕΑΝ αν θέλετε) και τα έσοδα να πάνε σε ένα συγκεκριμένο φορέα. Σε ένα συγκεκριμένο στόχο. Σε ένα σχολείο. Σε ένα γηροκομείο. Σε ένα ορφανοτροφείο που κινδυνεύει με λουκέτο. Να συγκαλέσετε μια ευρεία σύσκεψη φορέων για κοινή και πολύ συγκεκριμένη δράση. Με στόχο και πρόγραμμα. Προτιμότερο από το να ανακηρύσσετε κάθε φορά ομάδες ηγετικές που στο κάτω κάτω δεν προσφέρει και τίποτα… Να προσκαλέσετε για συντονισμό και κοινή δράση, αλλά και ανταλλαγή απόψεων ή δυνατόν με όλους τους υπευθύνους(εκδότες δεν είναι και πολλοί άλλωστε δυο τρεις το πολύ απέμειναν ) τοπικών ομογενειακών εβδομαδιαίων εφημερίδων και περιοδικών εντύπων, υπεύθυνους ραδιοφωνικών προγραμμάτων στα Αμερικανικά και ελληνικά τοπικά ομογενειακά ΜΜΕ, ιδιοκτήτες τοπικών ομογενειακών ραδιοφώνων, διευθυντές ή εκδότες περιοδικών εκδόσεων και εφημερίδων, διαχειριστές διαδιακτυακών σελίδων –που όπως αποδείχτηκε είναι το μέλλον της δημοσιογραφίας και της άμεσης ενημέρωσης. Μια μεγάλη και ευρείας κλίμακας σύσκεψη για κατάθεση προτάσεων. Για κοινή αλλά και εξατομικευμένη ανά ΜΜΕ δράση… και άλλα πολλά θα μπορούσαμε να κάνουμε αν είμαστε για μια φορά έστω ενωμένοι και μονιασμένοι. Για το κοινό σκοπό.

Σήμερα κανείς δεν περισσεύει. Έστω και ένας είναι χρήσιμος κάτι μπορεί να προσφέρει. Μια τρύπα με δυο τρεις ώρες εθελοντικής δουλειάς μπορεί να κλείσει. Σε αυτή την μάχη δεν έχουμε την πολυτέλεια να περισσεύει κανένας μας. Έχουμε τις διαφορές μας –και εμείς με τους περισσότερους αν όχι με όλους, με κάποιους έχουμε μεγάλες και έντονες ουσιώδης διαφορές στον τρόπο άσκησης των καθηκόντων μας. Αλλά, τώρα είναι ή ώρα που όλα αυτά, διχόνοιες, διαγωνισμοί, αποκλεισμοί και διαγκωνισμοί, ήρθε η ώρα -έστω για λίγο- να παραμεριστούν για το κοινό καλό. Να χαμηλώσουν οι τόνοι στις μεταξύ μας διαφορές και όλοι μαζί δίνοντας το παράδειγμα προς την ΕλληνοΑμερικανική, κοινότητα, για το πώς μπορεί να πετύχει πολλά όταν όλοι ,μαζί είμαστε ενωμένοι σαν μια σφιχτή γροθιά στον κοινό αγώνα για να αντιμετωπίσουμε τον κοινό εχθρό που δεν είναι άλλος από το φάσμα της πείνας που απειλεί το μέλλον της χώρας. Απειλεί το μέλλον του έθνους μας. Τα παιδιά της Ελλάδος. Αν δουν εμάς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ για μια φορά στην ιστορία της Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ να δουλεύουμε μαζί ενωμένοι θα δουν ένα ουσιαστικό παράδειγμα προς μίμηση. Γιατί δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας και να ξεχνάμε ότι πολλά από τα δεινά που επισώρευσε, ο κατά διαστήματα και εποχές, ήταν τροφοδοτούμενος διχασμός από τα ομογενειακά ΜΜΕ της κάθε εποχής. Να μη ανατρέχουμε τώρα στην ιστορία με τα Βενιζελικά ή άλλους πιο πρόσφατους εσωτερικούς διχασμούς ή διχασμούς με την Γενέτειρα. Έφριξα με όσα βρήκα στα αρχεία αμερικάνικου και παλαιού ομογενειακού Τύπου…

Φίλε και καλέ συνάδελφε κύριε Μιχάλη Ιγνατίου, που έχετε τον σεβασμό και απολαμβάνεται πλήρως και δικαίως την αναγνώριση όλων μας, ως αρχαιότερος τη τάξη και ως επίσης διακεκριμένος στην δουλειά και το ρεπορτάζ σας καθώς και ως ένας πολυγραφότατος και αναγνωρισμένος συγγραφέας ιστορικών συγγραμμάτων. Με το κύρος και την βαρύτητα του ονόματος που διαθέτετε συγκαλέστε άμεσα, όσο πιο γρήγορα, αν και ξέρω ότι τελευταία έχετε πολλά προβλήματα προσωπικά και άλλων φίλων σας που τους συμπαρίστασθε , όμως τώρα ήρθε νομίσω η στιγμή για λίγο – ίσως είναι και μια ακόμα ευκαιρία για περεταίρω προσφοράς προς την Ομογένεια μετά το κλείσιμο της Πρωινής όπου επί των ημερών σας ως διευθυντή διέπρεψε εν μέρη- μια ευρεία ανοιχτή σύσκεψη συνεργασίας όλων των γνωστών αναγνωρισμένων επαγγελματιών ανταποκριτών στις ΗΠΑ. Δεν είμαστε δα και πολλοί. Ούτε δέκα όλοι και όλοι! Να μαζευτούμε να ανταλλάξουμε ιδέες και απόψεις. Να καταθέσουμε προτάσεις για κοινή ομαδική και συλλογική δράση. Προς αντιμετώπιση του κοινού εχθρού. Του κοινού μας αντιπάλου. Την παιδική πείνα. Την φτώχεια που μαστίζει το 21% του πληθυσμού της Ελλάδος. Πολλά μπορούμε να κάνουμε αν είμαστε ενωμένοι, και ας παραμένουν οι σοβαρές μεταξύ μας διαφορές μας δεν πειράζει έτσι υπάρχει μέσα από τις αντιθέσεις και η σύνθεση… Και ακόμα περισσότερα μπορούμε να πετύχουμε αν αναπτύξουμε κοινή υπεύθυνη και διασυλλογική δράση. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς όλοι μαζί ; Πολλά και το εννοώ! Γνωρίζω ότι ο κάθε ένας μας έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του προσωπικά προβλήματα που αγγίζουν ή και ξεπερνούν την καθημερινότητα ή τις δυνατότητες μας. Αλλά όλοι μαζί ενωμένοι, βάζοντας ο κάθε ένας μας λίγες ώρες δουλειάς, από τον ελάχιστο όντως προσωπικό του χρόνου, είμαι βέβαιος και πεπεισμένος ότι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε πάρα πολλά! Κυριολεκτικά πάρα πολλά! Και εξηγώ. Είμαστε σε μια χώρα που αν ήμασταν, ενωμένοι για μια φορά και εμείς οι δημοσιογράφοι, μεταξύ μας θα μπορούσαμε να καταφέρουμε πολλά. Θα παραθέσω απλώς μερικά επιγραμματικά που μπορούν άμεσα να γίνουν, άνευ κόστους. Λίγη δουλειά χρειάζεται απλώς εκ μέρους μας κάποιες ώρες από τον κάθε ένα μας, και μερικά τηλέφωνα . Είμαι σίγουρος ότι άλλοι συνάδελφοι θα έχουν ακόμα καλύτερες απόψεις και ακόμα πιο δυνατές ιδέες να καταθέσουν μέσα από τις γνωριμίες τους σε αυτή την ευρείας συμμετοχής σύσκεψη.

Α. ένα κοινό άρθρο μας στα ελληνικά και στα αγγλικά που θα μπορούσε να δημοσιευθεί όχι μόνον στα ελληνικά και ομογενειακά ΜΜΕ –εκεί εξυπακούεται –αλλά στα αμερικανικά ΜΜΕ, σε όποια μπορούμε και έχουμε προσβάσεις, και όλοι μας έχουμε τις προσβάσεις και τις γνωριμίες μας ειδικά εσείς οι παλαιοί, ένα άρθρο κείμενο που θα εκθέτει και θα περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα εκφράζοντας συμβολικά και σημειολογικά την αλληλεγγύη μας προς τον σκληρά δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Άλλη ενέργεια. Να κινητοποιήσουμε όλους τους ελληνικής καταγωγής συναδέλφους και να τους προτείνουμε δράσεις με συγκεκριμένο στόχο και πρόγραμμα.

Β. Να βγούν μερικοί από εμάς σε αμερικανικά τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δελτία ειδήσεων με παρεμβάσεις για το ελληνικό πρόβλημα και να δώσουν την πραγματική διάσταση του προβλήματος απαντώντας έτσι σε πολλά και πολλές φορές φαιδρά που ακούγονται και ακόμα περισσότερα που γράφονται και σε όσα κυκλοφορούν εις βάρος της Ελλάδος.

Γ. Να οργανώσουμε μια κοινή εκδήλωση αρωγής προς τους σκληρά δοκιμαζόμενους απολυμένους συναδέλφους μας από γνωστά ΜΜΕ της Ελλάδος ή δυνατόν να στείλουμε χρήματα με τα έσοδα κάποιας εκδήλωσης που μπορούμε να οργανώσουμε για τους απολυμένους π.χ του Alter Channel ή άλλων ΜΜΕ που έχουν απολύσει κατά 100αδες συναδέλφους μας.

Δ. Να στείλουμε ένα ποσό στην ΕΣΗΕΑ που ήδη δίνει κάποιο βοήθημα σε συναδέλφους μας που έχασαν τις δουλειές τους εδώ και μήνες άνεργοι και καταπονημένοι.

Ε. να αναληφθούν πρωτοβουλίες σε συλλογικά δημοσιογραφικά όργανα που είμαστε ενταγμένοι και εγγεγραμμένα μέλη και να εκφράσουμε και να εκθέσουμε, έστω σε μια εκδήλωση ανά φορέα, τις απόψεις μας, ενωμένοι πάντα εννοείται, για το ελληνικό πρόβλημα. Αν είναι δυνατόν να ευαισθητοποιήσουμε και άλλους συναδέλφους μας άλλων εθνικοτήτων για το πρόβλημα με τη παιδική πείνα στην Ελλάδα και την παιδική φτώχεια.

ΣΤ. μια μεγάλη κοινή εκδήλωση υπεύθυνης ενημέρωσης φορέων για το που βρίσκεται το ελληνικό χρέος. Τι είναι το PSI. πόσα και σε ποιους χρωστά η Ελλάδα και από πότε και κυρίως το πως δημιουργήθηκαν αυτά τα χρέη. Και άλλα πολλά ουσιώδη που γνωρίζουμε από το καθημερινό ρεπορτάζ, ώστε να πάψει αυτή η ακατάσχετη κινδυνολογία και αυτό το υβρεολόγιο εναντίον της Ελλάδος αόριστα και ακαθόριστα. Πολύ δε περισσότερο να συμβάλουμε στην υπεύθυνη και έγκυρη ενημέρωση των ομογενειακών φορέων και αυτοί με την σειρά τους θα μπορούν να επαναλάβουν και παρόμοια εκδήλωση ενημέρωσης προς τα μέλη και τους αντιπροσώπους τους και εκείνοι ,με την σειρά τους τα μέλη των συλλόγων τους κ.ο.κ Σε αυτή την ίδια εκδήλωση στο δεύτερο μέρος της μπορεί να κατατεθούν προτάσεις και ιδέες για το πώς υπεύθυνα άμεσα και κυρίως αποτελεσματικά, μπορεί να συνδράμει αν μη τι άλλο τα πιο φτωχά αδύναμα και ιδιαιτέρως ευπαθή τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που σήμερα δυστυχούν.

Τα τοπικά ομογενειακά ηλεκτρονικά σε όλο τον κόσμο εφημερίδες, Τηλεόραση και ραδιόφωνο ΜΜΕ να οργανώσουν έναν τουλάχιστον, το κάθε ένα ΜΜΕ, μαραθώνιο αγάπης και υποστήριξης, με απόλυτη διαφάνεια (ώστε να μην έχουμε φαινόμενα διαφθοράς όπως στο παρελθόν στην Νέα Υόρκη με κάτι τηλεμαραθώνιους που τα περισσότερα πήγαιναν στις τσέπες γνωστών ονόματα δε λέμε τούτες τις ώρες και δε χρειάζεται) για κάποιο φορέα στην Ελλάδα. Ένα σχολείο σε κάποιο αστικό κέντρο. Ενα ίδρυμα. Ένα ορφανοτροφείο. Ένα γηροκομείο. Ένα ΚΑΠΗ που κλείνουν το ένα μετά το άλλο λόγω ανεπάρκειας κρατικών δημοτικών και περιφερειακών κονδυλίων... Ή ένα άλλο κοινωνικό φορέα πρόνοιας που κινδυνεύει με λουκέτο. Να οργανωθεί ένας διακαναλικός σε παναμερικανικό επίπεδο μαραθώνιος αγάπης πάλι στην ίδια φιλοσοφία και αντίληψη που προανέφερα και παρακάτω αναλύουμε εκτενώς. Με ένα συγκεκριμένο στόχο κάθε φορά. Ένας σταθμός θα κάνει για ένα σχολείο. Άλλος σταθμός θα κάνει για ένα ορφανοτροφείο κ.ο.κ. Μια εφημερίδα για ένα ίδρυμα. Μια ιστοσελίδα για ένα ορφανοτροφείο. Με δυο λόγια να υπάρξει συντονισμό και δράση όχι φούμαρα και πυροτεχνήματα. Να οργανωθούν ειδικές έκτατες ενημερωτικές εκπομπές για την κατάσταση στην Ελλάδα με προσκεκλημένους ειδικούς αλλά και δημοσιογράφους που ξέρουν το αντικείμενο, από το ρεπορτάζ για να μπορούν να το αναλύσουν χωρίς να τάσσονται με την μια ή την άλλη ιδεολογική πλευρά ή κομματική αντίληψη(αν και σήμερα δεν υπάρχουν πια ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές όλοι τα ίδια λένε οι αριστεροί έγιναν δεξιοί και οι δεξιοί αριστεροί)...

Θα μπορούσα(με) να παραθέσω(ουμε) ένα ακόμα πιο πλήρη κατάλογο με ιδέες και προτάσεις αλλά δεν είναι του παρόντος και που πάντως είμαι βέβαιος ότι άλλοι συνάδελφοι θα έχουν να καταθέσουν εξίσου καλές ή ακόμα καλύτερες ιδέες και προτάσεις για κοινή συλλογική δράση επ ωφελεία του Έθνους ειδικά για "για τα παιδιά της Ελλάδος" και την υποστήριξη των γερόντων ή άλλων κοινωνικά ευπαθών ομάδων στην Ελληνική επικράτεια όπου κυριολεκτικά στενάζουν οικονομικά και δοκιμάζονται, σε ένα τραπέζι συζητήσεως για κοινή διασυλλογική δράση. Μια ευρεία σύσκεψη είτε με τον ένα τον εκδότη κύριο Αντώνη Διαματάρη, είτε με τον καλό φίλο και συνάδελφο Μιχάλη Ιγνατίου είτε ακόμα καλύτερα σε μια μεγάλη κοινή συνάντηση σύσκεψη και των δυο προαναφερομένων. Ένα είναι απόλυτα βέβαιον. Πολλά μπορούμε να κάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, και να πετύχουμε, αρκεί για μια φορά να εργαστούμε ενωμένοι -ειδικά εμείς οι δημοσιογράφοι- και προ πάντων να εργαστούμε υπεύθυνα! Συντονισμένα ώστε να απεοφευχθούν αλληλοεπικαλύψεις και μπερδέματα κάθε είδους... Χωρίς αποκλεισμούς και ύπουλα χτυπήματα κάτω από την μέση ο ένας προς τον άλλο. 

- Πηγή φωτογραφίας: greece.greekreporter

ΠΗΓΗ:   http://www.mediasoup.gr/node/53500