«Δὲν θέλουμε νὰ εἴμαστε πιὰ μουσουλμάνοι. Θέλουμε νὰ γίνουμε Χριστιανοί»!
Ὁ φανατισμὸς τῶν
Ἰσλαμιστῶν στὴν Τουρκία δὲν ἐπιτρέπει διαφοροποιήσεις εἰδικὰ σὲ θέματα
θρησκείας. Αὐτὸ ὅμως ποὺ δὲν ἐπετεύχθη μὲ «ζεϊμπέκικα καὶ κουμπαριὲς» τὸ
πράττει ἡ Ὀρθοδοξία ἀφοῦ εἶναι ἔκδηλο σὲ πολλοὺς Τούρκους τὸ Ὀρθόδοξο ὑπόβαθρο.
Ἂν καὶ οἱ λιγοστοὶ Σελτζοῦκοι ἄλλαξαν τὸν ἐθνοθρησκευτικὸ χαρακτήρα
ἑκατομμυρίων Ἑλλήνων (Μικρασίας, Θράκης, Πόντου κ.α.) ποῦ λόγω βίας ἢ
συμφερόντων ἐξισλαμίσθηκαν ἀκόμα καὶ ἐπιφανειακά, σήμερα μία κρυμμένη Ὀρθόδοξη
θρησκευτικότητα ἐκδηλώνεται ἀπὸ τοὺς ἀπογόνους τους. Οἱ κρυπτοχριστιανοὶ
ἀποτελοῦν γιὰ τὸ Πατριαρχεῖο ἕνα κρυφὸ ποίμνιο τραγικῶν θυμάτων μίας αὐταρχικῆς
διοίκησης αἰώνων. Ζοῦν παντοῦ. Κυρίως στὸν Πόντο ποὺ ἴσως εἶναι 2 ἑκατομμύρια!
Ἔρημοι ναοὶ λειτουργοῦν καὶ ξαφνικὰ γεμίζουν κρυπτοχριστιανοὺς ποὺ κοινωνοῦν
συνειδητά, νηστεύουν ἀκόμα καὶ τὸ λάδι ὅλα τὰ 5ήμερα τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς.
Γράφονται συνθήματα σὲ τοίχους ἀπὸ νέους μὲ ἀναζητήσεις: «Δὲν θέλουμε νὰ
εἴμαστε πιὰ μουσουλμάνοι. Θέλουμε νὰ γίνουμε Χριστιανοί»! Τοῦρκοι λένε σὲ
Ἕλληνες ἐπισκέπτες: «Ὁ τόπος αὐτὸς εἶναι δικός σας». Hos geldiniz! Φύλακες
μνημείων λένε σὲ Ἕλληνες νὰ μὴν πληρώνουν εἰσιτήριο γιατί «αὐτὰ εἶναι δικά
σας». Δὲν θεωροῦν εὐλογία ἀπ’ τὸν Θεὸ τὸ γεγονὸς ὅτι....
ἀδίκησαν τοὺς Ρωμηοὺς
κλέβοντας καὶ διώκοντάς τους, πιστεύοντας ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ δὲν
βλέπουν προκοπή! Καταλαβαίνουν ὅτι ζοῦν σὲ μία χώρα ποὺ ὅλα εἶναι Ἑλληνικά!
Ἱστορία, μνημεῖα, πόλεις, πολιτισμὸς καὶ τὸ σημαντικότερο ὅτι ἡ συντριπτικὴ
πλειοψηφία ἐξ’ αὐτῶν γνωρίζει ὅτι στὶς φλέβες τοὺς ρέει Ἑλληνικὸ αἷμα!
Τὰ περιστατικὰ πολλά. Στὸ
ναὸ Ἄγ. Τριάδος Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως, ὁ π. Δοσίθεος συναντᾶ νεαρὴ
Τουρκάλα ποὺ ρίχνει ὀβολὸ στὸ παγκάρι, ἀνάβει κερί, προσκυνεῖ τὴν εἰκόνα καὶ
ἐξηγεῖ στὸν Πάτερ: «Μοῦ ἀρέσουν τὰ δικά σας»! Κάθε Παρασκευὴ ποὺ λειτουργεῖ ἡ
Μονὴ Μεταμορφώσεως Πρώτης συρρέουν πολλοὶ Τοῦρκοι. Στὸ νησὶ Ἀντιγόνη τιμοῦν τὸν
Ἄγ. Γεώργιο φέρνοντας στὸ μοναστήρι λάδια, λαμπάδες, χρήματα γιὰ τὰ θαύματα ποὺ
κάνει. Σ’ ἕνα ἀπ’ τὰ 40 ἁγιάσματα τῆς Πόλης, στὸ Μπαλουκλὴ καταφεύγουν πολλοὶ
Τοῦρκοι ζητώντας βοήθεια σὲ δύσκολες περιστάσεις τῆς ζωῆς. Στὴν Παναγία τοῦ
Βεφᾶ κάθε πρωτομηνιὰ ἑκατοντάδες Τοῦρκοι παίρνουν ἁγιασμὸ καὶ τὴν Πρωτοχρονιὰ
γίνεται τὸ ἀδιαχώρητο ἀπὸ χιλιάδες προσερχόμενους. Κοντὰ στὴν Ἁγιὰ Σοφιά, στὸν
Ἀϊ Θαράπο, κάθε Δευτέρα Ὀρθόδοξος ἱερέας διαβάζει συνεχῶς εὐχὲς σὲ
«μουσουλμάνους» ποὺ ζητοῦν ἐξομολόγηση. Τὸ ἁγίασμα τῆς σπηλιᾶς Ἄγ. Δημητρίου
Ξηροκρήνης γεμάτο δεκανίκια καὶ τάματα ἀπὸ Τούρκους ἀκόμα καὶ ἀπ’ τὸ Ἐρζεροὺμ
ποὺ θεραπεύθηκαν. Ἐκκλησιάζονται, ζητοῦν νὰ κοινωνήσουν, προσκυνοῦν τὸ Σταυρό,
εὐχαριστοῦν τὸν παπὰ ποὺ σταυρώνει τὸ ἄρρωστο παιδί τους, ἀγαποῦν ἰδιαιτέρως
τὸν Aziz Nikola (Ἅγιο Νικόλαο)! Τουρκάλα κρατᾶ 50 χρόνια ἀναμμένο τὸ καντήλι
στὸ Ναὸ Ταξιαρχῶν Μοσχονησίων!
Ἡ «Σαμπὰχ» γράφει: «Ἡ
ἐπαναλειτουργία τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Χάλκης εἶναι αἴτημα ἄκρως λογικὸ» καὶ ὁ
ἀρθρογράφος Τσαντὰρ ὑποστηρίζει «τὴν οἰκουμενικότητα τοῦ Πατριαρχείου ποὺ
ἰσχύει ἀπ’ τὸ 451…». Ο Γ. Τζιβαόγλου γράφει ὅτι ὁ ἀπαγχονισμὸς τοῦ Πατριάρχη
Γρηγορίου Ἐ΄ ὑπῆρξε μοιραῖο λάθος. Τουρκικὴ τράπεζα παρουσίασε ἔκδοση γιὰ τὸ
Βυζάντιο ποὺ περιεῖχε ἀκόμα καὶ λόγο τοῦ Ἁγίου Βασιλείου πρὸς νέους! Ἡ Τουρκικὴ
ἀκαδημία ἐπιστημῶν διοργάνωσε συνέδριο γιὰ τὴ ζωὴ στὸ Βυζάντιο. Στὴν Τουρκία οἱ
Ὄρθ. Ἐκκλησίες δὲν πληρώνουν ἠλεκτρικὸ ρεῦμα ὅπως στὴν Ἑλλάδα. Ἀπαλλάσσονται!
Τουρκικὲς πηγὲς σὲ ἔρευνα
τοῦ Ν. Χειλαδάκη ἀποκαλύπτουν ὅτι στὴ Μονὴ Παντοκράτορος τοῦ Κερατίου ποὺ
ὑπῆρχαν οἱ αὐτοκρατορικοὶ τάφοι Κομνηνῶν καὶ Παλαιολόγων, εἶναι σήμερα ἡ
περιοχὴ Φατίχ, κέντρο φανατικῶν ἰσλαμιστῶν καὶ συνηθίζουν πολλοὶ Τοῦρκοι νὰ
ἀνάβουν κεριὰ καὶ νὰ ρίχνουν χρήματα σ’ ἕναν τάφο παρὰ τὴν προειδοποιητικὴ
ἐπιγραφὴ ποὺ ἀπαγορεύει αὐστηρὰ τὴ συνήθεια αὐτή. Στὴν ἴδια συνοικία ὑπῆρχε ὁ
Βυζαντινὸς ναὸς Ἁγίων Ἀποστόλων. Πάνω στὰ ἐρείπιά του χτίστηκε τζαμὶ καὶ
κατόπιν ἐπισκευῶν ἀνοίχτηκε ὁ τάφος τοῦ Μωάμεθ Πορθητῆ ποὺ εἶχε μητέρα
Χριστιανὴ -πιθανῶς Ἑλληνίδα- καὶ διαπιστώθηκε ὅτι μία καταπακτὴ ὁδηγοῦσε στὴν
ὑπόγεια αἴθουσα τῆς παλιᾶς Ἐκκλησίας, ἀποδει-κνύοντας ὅτι ὁ Μωάμεθ εἶχε ταφεῖ
σὲ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἐν μέσω Βυζαντινῶν αὐτοκρατόρων! Μαρτυρίες ἀναφέρουν ὅτι
στὰ τέλη τῆς ζωῆς τοῦ εἶχε ἀσπασθεῖ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ δίπλα στὸν τάφο τοῦ
βρέθηκε Σταυρὸς καὶ εἰκόνα τῆς Παναγίας! Ὁ ναὸς Ἁγίας Εἰρήνης δίπλα στὴν Ἁγιὰ
Σοφιὰ δὲν ἔγινε ποτὲ τζαμί. Ὁ Μωάμεθ τὸν ἄφησε νὰ λειτουργεῖ κανονικὰ χάριν τῆς
Χριστιανῆς μάνας του! Ὅλα αὐτὰ ἀπασχολοῦν κατὰ καιροὺς τὰ τουρκικὰ μέσα
ἐνημέρωσης. Τὸ περιοδικὸ «Ἀκτουὲλ» τῆς Σαμπὰχ παρουσίασε ἄρθρο: «Ὁ Πορθητὴς
ἦταν Χριστιανός;»!
Ἡ ἑβδομαδιαία τουρκικὴ
ἐπιθεώρηση ἀξιῶν ἀναφέρει: «Ἐπιστρέφουν στὶς θρησκευτικές τους ρίζες»!
Ἐπισημαίνει ὅτι σὲ 3 χρόνια μοιράστηκαν 8 ἑκατομμύρια Εὐαγγέλια (incil) στὴν
τουρκικὴ γλώσσα, ἐνῶ φανερὰ βαπτίζονται Χριστιανοὶ πολλοὶ μουσουλμάνοι ἀπόγονοι
ἐξισλαμισμένων Ἑλληνογενῶν ποὺ ἀνακαλύπτουν τὶς χριστιανικές τους ρίζες! Ἡ
«Σαμπὰχ» τιτλοφορεῖ: «Ἡ Ἐκκλησία τῆς Παναγίας στὴν Κωνσταντινούπολη, τελευταία
ἐλπίδα γιὰ τοὺς Τούρκους»! Τὴν χαρακτηρίζει «Πόρτα ἐλπίδας», τόπο προσκυνήματος
καὶ προσευχῆς στὰ προβλήματα τῶν Τούρκων μὲ ἀθρόα προσέλευση ποὺ κάθε 1η τοῦ
μηνὸς δημιουργεῖται τὸ ἀδιαχώρητο! Ἡ φήμη τῆς Παναγίας ἁπλώθηκε παντοῦ καὶ οἱ
Τοῦρκοι -ἀκόμα καὶ διάσημοι- προσέρχονται γιὰ νὰ ἀνάψουν κεριά, νὰ φιλήσουν τὸ
χέρι Ὀρθόδοξου παπᾶ, δηλώνοντας ὅτι ἐκεῖ εἶναι τὸ σπίτι τοῦ Θεοῦ γιατί γίνονται
θαύματα!
Στὸν Ἀρχάγγελο Μιχαὴλ στὴ Σεβάστεια, ἀναφέρεται
στὰ συναξάρια ὅτι μικρὰ ψάρια ἐντός του ἁγιάσματος ἔγλυφαν τὸ σῶμα τῶν ἀσθενῶν
καὶ λάμβαναν θαυματουργικὰ θεραπεία. Ἡ Ἐκκλησία καταστράφηκε τὸν 15ο αἰώνα,
ἀλλὰ σήμερα τὸ ἁγίασμα χρησιμοποιεῖται μὲ τὶς ἴδιες θεραπευτικὲς ἰδιότητες
προσελκύοντας πολλοὺς Εὐρωπαίους. Ἡ ἐφημερίδα «Στὰρ» γράφει: «Τουρκάλες μὲ
μαντίλες πᾶνε σὲ Ἐκκλησίες», ἀνάβουν κεριά, κάνουν τάματα, ζητᾶνε τὴν εὐλογία
ἔκπληκτων παπάδων, προσκυνοῦν εἰκόνες, ἐπικαλοῦνται Ἁγίους (ὅλα αὐτὰ τὰ
ἀπαγορεύει τὸ Ἰσλάμ), παρατηρώντας μία μεταστροφὴ σὲ Ἑλληνορθόδοξους ναοὺς καὶ
ἁγιάσματα ὅπου οἱ Τοῦρκοι βρίσκουν καταφύγιο! Ἡ ἐφημερίδα «Μιλιὲτ» ἀναφέρει ὅτι
μὲ μέριμνα Τούρκου δημάρχου, γιορτάστηκε εὐλαβικὰ στὴ Σηλυβρία ἡ μνήμη τοῦ
Ἁγίου Νεκταρίου μὲ μαζικὴ συμμετοχὴ «μουσουλμάνων»!
Τὰ τελευταία χρόνια
ἐπετράπη στὴν ἑορτὴ τῶν Θεοφανίων νὰ ρίχνετε στὸ Βόσπορο ὁ Σταυρός. Πιὸ πολὺ
χάρηκαν οἱ Τοῦρκοι ψαράδες γιατί θεωροῦσαν ὅτι ὁ λόγος ποὺ μειώθηκαν τὰ ψάρια
στὴ θάλασσα ἦταν ποὺ δὲν ἔριχναν οἱ Ρωμηοὶ τὸ Σταυρὸ τὰ Φῶτα! Τουρκικὲς
ἐφημερίδες ἀνέφεραν ὅτι νεαρὴ Τουρκάλα βούτηξε μὲ τὰ ροῦχα νὰ πιάσει τὸ Σταυρὸ
στὸν Κεράτιο μαζὶ μὲ Χριστιανοὺς δίνοντας συνέντευξη ὅτι ἤθελε νὰ τιμήσει τὴ
γιορτὴ τῶν Ρωμηῶν καὶ θὰ τὸ ξανάκανε γιὰ νὰ πάρει εὐλογία! Ἡ «Χουριὲτ» πρώτη σὲ
κυκλοφορία τουρκικὴ ἐφημερίδα δημοσίευσε πρὶν λίγα χρόνια ὅτι Τοῦρκος ὑποψήφιος
δήμαρχος κυβερνῶντος ἰσλαμικοῦ κόμματος ζήτησε τὴν εὐλογία τοῦ Πατριάρχη,
παρακολουθώντας τὴ θ. λειτουργία στὴν Παναγία Εὐαγγελίστρια τὴν 25η Μαρτίου(!),
μίλησε δημόσια σὲ Τούρκους δημοσιογράφους γιὰ τὴν ἁγιότητα τοῦ ἡγέτη τῆς
Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ πρόσφερε τριαντάφυλλο…»!
Τουρκικὰ κανάλια δείχνουν
Μετέωρα, Μιστρά, ψαλμωδίες, βίους Ἁγίων κ.α. Προβάλλουν Τούρκους ποὺ
ἁγιογραφοῦν καὶ ὅτι ἔξω ἀπὸ τὴν Ἄγκυρα σὲ ἱστορικὴ παλαιοχριστιανικὴ κατακόμβη
συρρέουν προσκυνητὲς πιστεύοντας ὅτι θὰ βοηθηθοῦν στὴ ζωή τους, ἀνάβοντας κεριὰ
ἐκεῖ ὅπου συγκεντρώνονταν παλιὰ οἱ Χριστιανοί. Ἔξω ἀπὸ τὰ Ἄδανα σὲ κατακόμβη
ποὺ ἁγίασαν 7 Χριστιανοὶ νέοι προσέρχονται Τοῦρκοι προσκυνητὲς θυμιάζοντας
λιβάνι ποὺ ἀπαγορεύει τὸ Ἰσλάμ, θεωρώντας τοὺς τόπους ἱεροὺς διότι γίνονται
φοβερὰ θαύματα. Στὴν Ταρσὸ ὁ Ναὸς Ἀποστόλου Παύλου εἶναι προσκύνημα, ἀνάβουν
καντήλια, φιλᾶνε εἰκόνες, πίνουν ἁγίασμα γιὰ τὴν ὑγεία τους καὶ ὅλα αὐτὰ τὰ
θεωροῦν ἱερά. Στὶς 24 Σεπτεμβρίου στὴν Πρίγκηπο τιμοῦν τὸν Ἄγ. Γεώργιο τὸν
Κουδουνά. Δεκάδες χιλιάδες προσκυνητὲς ἀπ’ τὰ πέρατα τῆς Τουρκίας μὲ τσαντόρ,
ἀκόμα καὶ ἡλικιωμένοι, περπατοῦν ξυπόλητοι, ἀπ’ τὶς ἀκτὲς ὅλη τὴν ἀνηφόρα ὡς
τὴν κορυφὴ ποὺ εἶναι ὁ ναὸς σὲ ἕνα ἄνευ προηγουμένου πανηγύρι, κάνοντας τάματα,
κρεμώντας κουρελάκια στὰ δέντρα, τηρώντας μία παράδοση μὲ κλωστές, περιμένοντας
σὲ ἀτέλειωτες οὐρὲς ἐπὶ 5 ὧρες γιὰ νὰ πάρουν ἁγιασμό, νὰ τοὺς σταυρώσει ὁ
Ὀρθόδοξος παπάς, ἀνάβοντας κεριά, χαϊδεύοντας εἰκόνες, πιστεύοντας στὴ δύναμη
τοῦ Σταυροῦ!
Τοῦρκοι γράφουν
λογοτεχνικὰ βιβλία: «Κωνσταντινούπολις ἦταν τὸ ὄνομά σου… μὲ τὸ λαό σου τὸν
εὐσεβῆ, τὶς Ἐκκλησιές, τὰ μοναστήρια, τ’ ἁγιάσματά σου, μὲ τὶς εἰκόνες, τοὺς
καλογέρους καὶ τοὺς ἀγγέλους σου, ἤσουνα ἡ πρωτεύουσα μίας αὐτοκρατορίας.
Κωνσταντινούπολις τὸ ὄνομά σου…»
Ἂς τὰ βλέπουν αὐτὰ στὴν
χώρα μας «οἱ λίγοι» ποὺ ἔκαναν μόδα τὸ νὰ μάχονται τὴν Ἐκκλησία.
ἐφημερίδα Λέσβου
«Δημοκράτης» 25-12-2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου