Μία Ορθόδοξη απάντηση στις "κεφάτες φιλανθρωπίες" των "νεορθοδόξων" και των λοιπών "εκσυγχρονιστικών δυνάμεων" της παρακμής

Για  μιά  "κεφάτη" φιλανθρωπία

Αρχιεπισκόπου  Ιλαρίωνος  Τρόϊτσκι (1886-1929)

(Απο το  βιβλίο των  εκδόσεων  "Άθως" : "Ιλαρίων Τρόϊτσκι - Ιερομάρτυς και  πρόμαχος  της Εκκλησίας  του Χριστού" μετάφραση  πρ. Ιωάννης Φωτόπουλος)

Χρησιμοποιώντας  δύο διαφορετικούς διαλόγους ο άγιος Ιλαρίων, ως λαϊκός τότε (1911), επιχειρεί και , κατά τη γνώμη μας, επιτυγχάνει την ανατροπή του "μοντέλου" φιλανθρωπίας που εφαρμόζουμε   δυστυχώς παντού σήμερα, όχι μόνο  στους ποικίλους  συλλόγους, αλλά και στον  εκκλησιαστικό  χώρο, όπου η φιλανθρωπία και η ελεημοσύνη πρέπει να ασκείται  μόνο χάριν  της αγάπης του Χριστού  και των αδελφών μας.

Με λόγια  κάποιων άλλων 

Η διασκεδαστική  φιλανθρωπία γίνεται  για μας πλέον  συνηθισμένο φαινόμενο.Συνεχώς οργανώνουν κοντσέρτα, παραστάσεις, χορούς, με μπαζάρ, πρός όφελος των...

ενδεών  μαθητών , δασκάλων και προς ενίσχυση  των πεινασμένων.Στις αφίσες συνήθως προβάλλει  η  φράση:Μετά την παράσταση χορός μέχρι  3 ή 4 μετά τα μεσάνυχτα.Κονφετί, σερπαντίνες, "ιπτάμενο  ταχυδρομείο".

Απο την άνοιξη του 1911 εμφανίστηκε ένα νέο είδος  εύθυμης φιλανθρωπίας που ονομάζεται "γιρτή του λευκού λουλουδιού".

Αυτό το πράγμα διαδόθηκε παντού.

Σχεδόν οργανώνονται συνέδρια των ιδρυτών αυτής  της νέας αγαθοεργίας του κεφιού.Στα διάφορα μέρη  η γιορτή περνάει με αρκετή ευθυμία.Στις εφημερίδες παρουσιάζονται ανακοινώσεις όπως η παρακάτω:

"Οι διοργανωτές της  γιορτής  του λευκού λουλουδιού τέλειωσαν  τη  γιορτή τους  με ένα γενναίο δείπνο στο περίπτερο  και στο καφέ- σαντάν  για την ευγενή (;) ομήγυρη με λόγους, προπόσεις και κραυγές "ού- ου - ου-ρα!".

 Πολύ ωραία! Και τους φυματικούς βοήθησαν , και στο καφέ σαντάν  διασκέδασαν!Πόσο φαίνεται, είναι εύκολο  να κάνεις  την καλή πράξη!
Κάποτε όμως η φιλανθρωπία γίνεται  ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και  εύθυμη.
Πάρα πολύ καθαρά και ζωηρά  περιγράφει αυτή  τη φιλανθρωπία ένας απο  τους εξέχοντες σύγχρονους Ιταλούς συγγραφείς.
Στο τέλος  του γεύματος που πραγματοποίησε ένας  λαμπρός αριστοκρατικός  κύκλος της  ρωμαϊκής  αριστοκρατίας, θυμούνται  κάποιο πρόσφατο  φιλανθρωπικό μπαζάρ (Τα ευθυμα  πράγματα συνήθως τα θυμούνται στο τέλος ενός γεύματος!).Να μια μοναδική σκηνή:

"Μιά  και τό φερε η κουβέντα, Φερεντίνο, ανακοινώθηκε το νέο φιλανθρωπικό μπαζαρ στο Κρετσένιε, είπε ο βαρόνος Ντ΄Ίζολα.Δεν ξέρετε ακόμη τίποτα;
Είμαι μια απο τις διοργανώτριες, είπε η Έλενα Μούτι.
Είστε μία πολύτιμη  διοργανώτρια είπε   ο ντόν Φίλιππο ντελ Μόντε, ένας φλακρός  συγγραφέας ευφυών  επιγραμμάτων.Στο πρωτομαγιάταικο μπαζάρ συγκεντρώσατε  σωρούς χρυσάφι.
Αχ, το πρωτομαγιάτικο μπαζάρ!Εκεί όλοι παλαβώσαμε!Φώναξε η μαρκησία Ντ΄Ατελέτα.
(...)
Για  πέντε χρυσά θα μπορούσες να φάς κάποιο φρούτο  δαγκωμένο νωρίτερα  απο μένα και για άλλα πέντε χρυσά η Έλενα  θα  μπορούσε να σου προσφέρει σαμπάνια απο την χούφτα της....
...Ο Λεονέτο Λάντσα πήρε  απο την κόμισσα Λούκολα , δεν ξέρω με ποιά  τιμή, ένα πούρο, το οποίο  είχε προηγουμένως  κρατήσει  κάτω απο τη μασχάλη της...
Κάθε  έργο φιλανθρωπίας  είναι άγιο,  παρατήρησε  με  διδακτικό τόνο η μαρκησία.Εγώ δαγκώνοντας  φρούτα μάζεψα σχεδόν  δύο εκατοντάδες χρυσά....
...ο άμυαλος  Γκαλεάτσο Σετσινάρο μου πρότεινε  πεντακόσιες λίρες  για να σκουπίσω  τα χέρια μου στη γενειάδα του.
Και σείς  συμφωνήσατε;Ρώτησε ο Ανδρέας την δούκισσα.
Εγώ θυσίασα τα χέρια μου  χάριν της  αγαθοεργίας, απάντησε εκείνη και συγκέντρωσα  επιπλέον  εικοσιπέντε  λουδοβίκια" 

Λοιπόν, δεν είναι  στ΄αλήθεια, αναγνώστη μου , νόστιμη  αυτή  η εικόνα  του φιλανθρωπικού  μπαζάρ;Τι γνωμη έχεις;

Αλλά πώς να σκέφτεται  για την "κεφάτη" φιλανθρωπία  ο Ρώσος μουζίκος Αντόν;

Στα 1856  δημοσιεύθηκε μια κωμωδία σε δύο πράξεις με πρόλογο  κάτω  απο τον τίτλο: "Ο πρίγκηπας Λουποβίτσκι, ή ο ερχομός  στο χωριό".

Συγγραφέας, ο Κωνσταντίν Σεργκέγιεβιτς Αξάκοφ, αυτός ο "Μπιελίνσκι του σλαβοφιλικού κινήματος"....

Ο πρίγκηπας Λουποβίτσκι ζούσε στο Παρίσι  και αποφάσισε  να μεταδώσει  τα ευρωπαϊκά φώτα  στον  άγριο και αμόρφωτο ρωσικό λαό "κατά την θρησκευτική, ηθική, κοινωνική και καλλιτεχνική συμπεριφορά".

Ερχόμενος στο χωριό  κάνει συζήτηση με τον πρόεδρο  του χωριού ,Νά ένα απόσπασμα απο αυτή την συζήτηση:

(...)

Λουποβίτσκι:Λοιπόν να τι σκέφτηκα. Θα οργανώσετε μια  φιλανθρωπική  χοροεσπερίδα.

 (...)

Πρόεδρος: Τι πράγμα  θα είναι τούτο;

Λουποβίτσκι:Να  ...όταν   μαζευτούν  για τον χορό, καθένας, ο οποίος θα θέλει να συμμετάσχει, θα δίνει απο ένα καπίκι ή μια  μπαλούσκα στο γενικό ταμείο γαι τους φτωχούς.Και μετά , αυτά  τα χρήματα  θα τα μοιράζει στους φτωχούς, τους αληθινά φτωχούς, εκείνος, τον οποίο  π.χ θα όριζα έγώ.Ωραίο δεν είναι;

Πρόεδρος:Έξυπνα  τα λόγια σου κύριε.Μόνο νά ...εμείς έχουμε  στην εκκλησία κυτίο για τους φτωχούς.Αυτός ο χορός, αυτή η διασκέδαση ...γιατί;

Λουποβίτσκι:Μα η διασκέδαση  είναι για να δώσουν πιο πρόθυμα.Κάποιος  ίσως  χωρίς αυτή την αιτία να μην έδινε, αλλά για την διασκέδαση  θα δώσει.

Πρόεδρος:Επομένως  σεβαστέ μου κύριε, ο άνθρωπος  εκείνος  δίνει  στον αναγκεμένο όχι για τον Θεό , αλλά για τν ψυχαγωγία του.Πού  θα είναι πιά εκείνο  το καλό έργο;Τι κάνει για την ψυχή του;

Λουποβίτσκι:Ας υποθέσουμε  ότι αυτό  δεν είναι  καθ΄εαυτό  καλό έργο.ΌΠως εκθέτεις το πράγμα, το έργο  αυτό δεν είναι για  την ψυχή,Παρ΄όλα αυτά  υπάρχει όφελος.

Πρόεδρος:Αν σεβαστέ μου  κύριε, σε ένα τέτοιο άγιο έργο, που είναι  το να ελεείς  τον φτωχό, δεν υπάρχει τίποτα για την ψυχή, ποιά ωφέλεια  υπάρχει; Εκεί μόνο βλάβη  υπάρχει  και τι βλάβη!

Πράγματι καθώς θα δείς τον φτωχό, θα αναστενάξεις, θα σκεφτείς τι σημαίνει  αυτό που λένε "πτωχοί αδελφοί" και θα δώσεις ελεημοσύνη.Αυτό είναι πολύ καλό για την ψυχή.Αλλά αυτό που είπες  τι θα είναι ;

Πατιρντί και διασκέδαση.

Τι  να σκεφτείτε  για  "πτωχούς αδελφούς";

Λουποβίτσκι:Όμως υπάρχει όφελος αγαπητέ μου Αντόν, όφελος!

Πρόεδρος:Ώστε λοιπόν, σεβαστέ μου  κύριε, αυτή η ωφέλεια  είναι προς βλάβη της ψυχής μας.Έτσι τι καλό  υπάρχει σε αυτή την ωφέλεια, σε αυτό το όφελος;Το καλό έργο θα είναι χωρίς καλό.Μα επιτρέψτε μου να σας πω κύριε:Μήπως έχετε δεί  πως δίνουμε ελεημοσύνη;Όποιος τη δέχεται, κάνει τον Σταυρό τουμ όποιος δίνει κι αυτό σταυροκοπιέται.Να ρίξτε, κύριε, μιά ματιά στο παραθυράκι.Βλέπεις ο φτωχός πλησίασε την ίζμπα (φτωχικο μικρό σπίτι).Βλέπεις ...κάνει τον σταυρό του.Βλέπεις...και στην ίζμπα  κάνουν τον σταυρό τους κι ευχαριστούν  που τους αξίωσε  ο Κύριος να  ελεήσουν τον φτωχό.

Λουποβίτσκι:(μονολογεί στα γαλλικά)Il n' est pas bete, cet home (δεν είναι βλάκας αυτός ο άνθρωπος)

Πρόεδρος:Σαν μουζίκος κύριε.Έχει ακόμα  ειπωθεί ότι  όποιος δίνει  στον φτωχό, δίνει στον Θεό.Πως λοιπόν εγώ, κύριε, σ΄αυτή  την χοροεσπερίδα, έχοντας σκάσει  το λαρύγγι μου με το φαϊ  πως θα δώσω  στον Θεό;

Η ελεημοσύνη  απο μας  ονομάζεται αγία.Αλλά εδώ  πώς θα είναι αγία η ελεημοσύνη, αφού δίνεται  για την ψυχαγωγία, τη διασκέδαση και τον χορό;Όχι σεβαστέ μου κύριε, άκουσε τα αστόχαστα λόγια μου.Μην το κάνεις αυτό.Θα βάλεις  τον λαό μας σε πειρασμό.Αυτό το έργο είναι κακό.Ας γίνεται  το καλό, με καλό τρόπο και μην το ανακατέψεις με την ψυχαγωγία.

Λουποβίτσκι:(μονολογεί στα γαλλικά)Je suis battu, tout a fait (Καταστράφηκα εντελώς).Λοιπόν , Αντόν μου , συλλογιέσαι τόσο έξυπνα.

Σ΄αυτό δεν σκοπεύω  να σας αναγκάσω.Επομένως κάνετε , ότι θέλετε...Αντόν, εσύ που σπούδασες;

Πρόεδρος:Πουθενά κύριε

 Λουποβίτσκι:Γράμματε ξέρεις;

Πρόεδρος:Γνωρίζω κύριε

 Λουποβίτσκι:Τι διάβαζες;

Πρόεδρος:Εκκλησιαστικά

  Λουποβίτσκι:'Α!...

Και πράγματι ο Αντόν με τα  εκκλησιαστικά βιβλία σπούδασε μάλλον καλύτερα από ότι  ο  πρίγκηπας στο Παρίσι! 

ΠΗΓΗ:   https://groups.google.com/forum/?fromgroups=#!topic/egolpio/TqVTz7Mtiuk