LED ZEPPELIN & ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ

LED ZEPPELIN

 &

   ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ

Το παρόν κείμενο[1] είναι ένα εμπεριστατωμένο υπόμνημα που συντάχθηκε εξ αφορμής του γεγονότος της προβολής ντοκυμαντέρ στο Μέγαρο Μουσικής με σκοπό από την μία την υπεύθυνη ενημέρωση των αρμοδίων και από την άλλη την ενημέρωση του κάθε ενδιαφερομένου, για το εν λόγω θέμα. 

ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ

ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ

Led Zeppelin στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών!

Είναι το Μέγαρο μουσικής αγωγός πολιτισμικής παιδείας
ή φύτρο του σατανισμού και εκμαυλισμού
της ανυπεράσπιστης νεότητας;

 Το σπουδαίο ροκ συγκρότημα μέσα από τη μεγάλη οθόνη

«Αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο σημαντικά ροκ συγκροτήματα  όλων των εποχών, οι Led Zeppelin παρόλο που δεν έρχονται στην Ελλάδα, θα «εμφανιστούν» στην μεγάλη οθόνη του Μεγάρου Μουσικής, την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012 στις 9 το βράδυ. Θα προβληθεί το ντοκιμαντέρ από την θρυλική συναυλία τους το 2007 στην Αρένα Ο2 του Λονδίνου στην αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, φέρνοντας μας λίγο πιο κοντά στο θρυλικό συγκρότημα. Η προβολή είναι ένα sneak preview του DVD Celebration Day.

    Το φιλμ έχει ήδη παρουσιαστεί στο Μανχάταν, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, το Τόκιο και προγραμματίζεται να προβληθεί σε 1.500 μεγάλες οθόνες σε 40 χώρες. Είκοσι εκατομμύρια άνθρωποι προσπάθησαν να αποκτήσουν εισιτήρια για αυτή τη συναυλία-σταθμό. Μόνο 18.000 τυχεροί εξασφάλισαν μια θέση μετά από διεθνή κλήρωση. Σαφώς βέβαια το συγκρότημα δεν ήθελα να στεναχωρήσει τους οπαδούς του και για αυτό είπε ναι  στην δημιουργία της ταινίας που δείχνει την διαδρομή μέχρι την συναυλία αλλά και την συναυλία την ίδια. Οι τρεις δημιουργοί του συγκροτήματος, ο μπασίστας Τζον Πολ Τζονς, ο κιθαρίστας Τζίμι Πέιτζ και ο τραγουδιστής Ρόμπερτ Πλαντ παίζουν μαζί με τον γιο του αδικοχαμένου τους ντράμερ Τζον Μπόναμ, Τζείσον σε μια συναυλία που υπογραμμίζει πως ο θρύλος τους είναι ακόμα ζωντανός.»[2]

 

   Έως πότε θεσμοί που ισχυρίζονται ότι είναι προπύργια πολιτισμού, όπως το Μέγαρο Μουσικής θα χρησιμοποιούν την ιστορία τους για να υποθηκεύουν και να υπονομεύουν το παρόν, το μέλλον και τη ζωή των παιδιών μας; Έως πότε θα τους πετάμε στα μούτρα και στις ψυχές τους οποιοδήποτε ψυχολογικό σύμπλεγμα και ανισορροπία που κάνει γιορτή μέσα στον αθεράπευτο από εμπειρία αληθινής ζωής εαυτό μας; Έως πότε θα παίρνουμε βραβεία αρίστης υποκριτικής ικανότητας ότι τάχα ενδιαφερόμαστε για εκείνα και έπειτα να επιλέγουμε ότι πιο αντιπαιδαγωγικό, ότι πιο έκφυλο, ότι πιο αποδομητικό για την ομαλή και φυσιολογική συγκρότηση της νεανικής προσωπικότητας; Έως πότε θα φοράμε το όμορφο προσωπείο της πολιτισμικής διαπαιδαγώγησης και από την άλλη θα ανοίγουμε τον δρόμο στα παιδιά μας σε νέες εμπειρίες αφού  εγκρίνουμε, επιδοκιμάζουμε και προβάλλουμε τάσεις οι οποίες ως ύψιστη αρετή και προϊόν τάχα ελευθερίας έχουν τις καταχρήσεις, τα όργια, τα ναρκωτικά, τον αλκοολισμό, τις αυτοκτονίες, την σχολική και νεανική παραβατικότητα και εγκληματικότητα, τις σεξουαλικές διατροφές, (ομοφυλοφιλία, παιδοφιλία κ.ά.), το σατανισμό, την μαγεία, τις σέκτες, την ανταρσία, τον βανδαλισμό ξένων περιουσιών, τον εύκολο και άκοπο πλουτισμό, την περιφρόνηση για τη ζωή, την ολοσχερής υποτίμηση της αξίας του προσώπου του άλλου που ευαγγελίζονται κατά κύριο λόγο οι κινήσεις της Νέας Εποχής και καταγγέλλει και καταδικάζει σαφέστατα η ελληνική παράδοση αυτού του πονεμένου γένους, που δεν είναι άλλη από την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση;

 

Η μαρτυρία του Metal Hammer 

«Jimmy Page. Ο μουσικός : Ο Αρχηγός. Ο σκοτεινός. Ο μάγος – αποκρυφιστής. Η ενσάρκωση του ταλέντου, της επιτυχίας, της rock ‘n‘ roll υπερβολής, της θέωσης… Είναι αυτός που έκανε την κιθάρα του να μοιάζει με δολοφονική φαλτσέτα, με χάδι και με κεραυνό που σε βρήκε ίσα στο μέτωπο. Είτε το γνωρίζεις, είτε όχι, όλοι (κι εννοώ ΟΛΟΙ) οι σύγχρονοι κιθαρίστες που αξίζουν τον κόπο, είναι μελετημένοι μαθητές του και γονατίζουν με ειλικρινή ευλάβεια εμπρός στην ιδιοφυία του. Για τον Page, ο 20^ος αιώνας αποδείχθηκε πολύ μικρός για να χωρέσει το ταλέντο του.. Και δεν ξέρω αν όλα τούτα τα κατάφερε πουλώντας την ψυχή του στο γέρο- Διάολο, αν πάντως το έκανε, του πήρε πιο πολλά από κάθε άλλον. Ο χαρακτήρας: Θεός, Μυστηριώδεις. Πεισματάρης. Ανταγωνιστικός. Ρεμάλι τελειωμένο. Αιρετικός με αναζητήσεις στον Αποκρυφισμό. Αδιόρθωτος γυναικάς. Απόλυτα σίγουρος για τον εαυτό του… Τσαντίλας με τα ΜΜΕ. Ασυγκράτητος Δράκος επί σκηνής. Θεός μ-ο-ν-α-δ-ι-κ-ό-ς. ..»[3]                   

«.. Μέσα στα επόμενα 2 χρόνια (1972-1973) οι Zeps χώνονται βαθιά στο θρόνο του λεγόμενου superstardom, με συναυλίες στα μεγαλύτερα  venues, με τα εισιτήρια να εξαντλούνται αστραπιαία, με δυσθεώρητες πωλήσεις και το  “Stairway to Heaven”, παρά τη διάρκειά του, να στέφεται όχι μόνο το αγαπημένο του αμερικανικού ραδιοφώνου αλλά και ο ύμνος της γενιάς του.. »[4].

Για το “Houses of the Holy” (1973) ... «Το εξώφυλλο θεωρήθηκε προκλητικό και οι πρώτες κοπές του διέθεταν μια λευκή χάρτινη ταινία που κάλυπτε τα κορμιά των γυμνών παιδιών. Τίποτε, όμως δεν είναι ικανό να σταθεί εμπόδιο στην ανοδική πορεία των Βρετανών. Η μπάντα γεμίζει πλέον αρένες, τα εισιτήρια μοσχοπουλιούνται στη μαύρη αγορά, διακαής πόθου κάθε εφήβου είναι να τους ζήσει επί σκηνής και οι πωλήσεις ανέρχονται σε αστρονομικά επίπεδα.»[5]

«Το 1977 οι Led Zeppelin πραγματοποιούν την περίφημη πλέον αμερικανική περιοδεία τους, η οποία στιγματίστηκε από έκτροπα και βανδαλισμούς σε διάφορες στάσεις της, αλλά και από νέα ρεκόρ προσέλευσης, αν όχι από την οστεώδη παρουσία του ηρωινομανούς πλέον Page»[6].

 «Η ίδια μοίρα που τους αναβίβασε σε θεούς μεταξύ των ανθρώπων, σφράγισε με τον πιο τραγικό τρόπο μια καριέρα που κανείς πριν και κανείς μετά όχι απλά δεν πέτυχε αλλά και δεν επεδίωξε. Μια καριέρα που άγγιξε όλα τα πιθανά άκρα, που διεύρυνε την έννοια του hard rock και του heavy metal, που επηρέασε άπασες τις επόμενες γενιές, γεμάτη από αδιευκρίνιστες[7] έως και σήμερα φήμες μαύρης μαγείας, συμβολαίων με το Διάβολο, υπογεγραμμένων με αίμα, ανέκδοτα παράνοιας στις ατελείωτες εκτάσεις της Αμερικής, πλούτο, χλιδή, golden gods και υστερία.»[8]

 «Η κατάχρηση ναρκωτικών, αλκοόλ και λοιπών ουσιών, καθώς και τα ελευθεριάζοντα σεξουαλικά ήθη και συμπεριφορά, αντικατοπτρίζονταν όχι μόνο στην εμφάνιση και το ντύσιμο των μουσικών και του κοινού της εποχής, αλλά και στον τρόπο με τον οποίο προσέγγιζαν και αποδίδανε τη μουσική τους οι μπάντες.

 ..Οι Led Zeppelin κατάφεραν να γράψουν τη δική τους ιστορία ακρότητας, μεγαλομανίας και υπερβολής. Θα λέγαμε ότι θεσμοθέτησαν όλες τις μορφές ακραίας rock’n’roll συμπεριφοράς που θα συναντούσαμε τις επόμενες δεκαετίες..»[9]

 «..Είναι ειρωνικό, μα συνάμα και χαρακτηριστικό της ίδιας της φύσης των Led Zeppelin, ότι μια μπάντα τόσο σοβαρή και καλλιτεχνική στο studio, αλλά και τόσο συνειδητοποιημένη στον τρόπο με τον οποίο  παρουσίαζε/πλάσαρε τον εαυτό της και τη μουσική της, όταν έβγαινε στο δρόμο μεταμορφωνόταν σε μια ορδή σατύρων.[10]»[11]

 «Sex με ψάρι… Σε μια από τις  πρώτες (από τις πολλές) περιοδείες του συγκροτήματος στις ΗΠΑ, και συγκεκριμένα στις 28/7/1969 και μετά την εμφάνιση τους στο Seattle Pop Festival, η μπάντα κατέλυσε στο Edgewater Hotel, ένα ξενοδοχείο του οποίου η ιδιαιτερότητα ήταν ότι όντας χτισμένο δίπλα σε μια λίμνη, οι ένοικοι μπορούσαν να ψαρέψουν κατευθείαν από τα παράθυρά των δωματίων. Ο John “Bonzo” Bonham (θα δείτε το 99% πίσω από τις ιστορίες τρέλας των Led Zeppelin, κρύβεται αυτός ο άνθρωπος), μαζί με τον τότε tour manager Richard Cole και τον τραγουδιστή των Vanilla Fudge,  Mark Stein, έβγαλαν …λαβράκι (sic) και το συνδύασαν με μία κοκκινομάλλα groupie..»[12]

 «Ο Νοέμβριος του 1978 βρίσκει τη μπάντα στο Polar Studios της Στοκχόλμης για την ηχογράφηση του “In Through the Out Door” δίσκου. Το studio άνηκε στους Abba, και ο  Robert Plant που τότε βρισκόταν σε μια ιδιαίτερη άσχημη περίοδο της ζωής του, αφού είχε χάσει τον 5χρονο γιο του Karac λίγο καιρό πριν, παραδέχεται σε συνέντευξή του σε βρετανικό μουσικό περιοδικό: “Ας πούμε ότι δεν ήμουν σε διάθεση για κοσμοπολίτικο clubbing και ατελείωτα όργια με τις κοπέλες από τους Abba, όπως ήταν οι υπόλοιποι της μπάντας”.[13]

 «..Ο Plant δήλωσε επίσης τη δυσαρέσκειά του για έναν ακόμη από τα “hobbies” του Jimmy Page, όταν η μπάντα βρίσκονταν σε περιοδεία : “Είχα βαρεθεί να βλέπω να τριγυρνάνε στο αεροπλάνο τα γυμνά αγοράκια του Jimmy” [14]..». «Στις 4/8/1975 στην Ρόδο και σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα κινδύνεψε όλη η οικογένεια και τραυματίστηκαν σοβαρά τα δύο παιδιά του, ενώ στις 26/7/1977 πέθανε ο γιος του Karac. Υπεύθυνος για όλα αυτά φέρεται ο Jimmy Page και η ενασχόλησή του με την μαγεία, την αστρολογία, την μεταφυσική κι άλλα παρεμφερή ενδιαφέροντα. Αυτός και είναι ο λόγος που τον συσχετίζουν με τους θανάτους των δύο γνωστών ντράμερ, του Keith Moon (7/9/1978) και του John Bonham (25/9/1980), που ήταν στενοί φίλοι και συνεργάτες του Jimmy Page (ο Keith Moon ήταν αυτός που έδωσε τ’ όνομα στους Led Zeppelin)»[15]. «Ο μπασίστας των Led Zeppelin, John Paul Jones πέρασε μια νύχτα σε ένα κρεβάτι ξενοδοχείου με έναν τραβεστί που ψώνισε σε ένα μπαρ. Τα  τσιγαριλίκια μαριχουάνας που κάπνισαν, προκάλεσαν φωτιά στο δωμάτιο. Όταν έφτασε η πυροσβεστική τα ρούχα του ομοφυλόφιλου είχαν καταστραφεί και κυκλοφορούσε γυμνός.»[16] «Ο Bonham ήταν ένας απελπισμένος και εκφυλισμένος αλκοολικός. Έλαβε δύο φορές μέρος σε άγριους και κτηνώδεις βιασμούς γυναικών που δεν ανήκαν στο σεξουαλικό τσίρκο των Led Zeppelin. Μία από αγαπημένες του ασχολίες ήταν το να χτυπά τα κορίτσια στο πρόσωπο, υπό την επήρεια της αλκοολικής του μανίας. Στα μπαρ, αφού έπινε καμμιά εικοσαριά ποτήρια, έπειτα έψαχνε να βρει κάποιον για να τον προσβάλλει και να τον χτυπήσει. Κάποτε ο Bonham λιποθύμησε στην πρώτη θέση πολυτελούς αερογραμμής και αφού έχασε τον έλεγχο της ουροδόχου κύστεώς του, έβρεξε τα ρούχα του σαν νεογέννητο βρέφος. Η δυσωδία έκανε όλους αυτούς που βρίσκονταν γύρω του να κλείσουν τις μύτες τους».[17]

 Οι κίνδυνοι που υπάρχουν στους στίχους και στους τρόπους ζωής των ροκ σταρ, είναι οι εξής: «1. Μηδενισμός και αυτοαπομόνωση, 2. Ουμανισμός και κερδοσκοπία, 3. Εξέγερση και βία, 4. Ηδονισμός, 5. Αποκρυφισμός, 6. Κατάχρηση χημικών ουσιών (ναρκωτικών, φαρμάκων κλπ)»[18] . Οι Led Zeppelin   φαίνεται ότι εκπληρώνουν όλους τους στόχους της ροκ μανίας.                                                              

Ναρκωτικά

 «Η έφεση του Page στην ηρωίνη είναι γνωστή, και κορυφώθηκε όταν η δεκαετία του ’70 έφτανε στο μισό της και ιδιαίτερα κατά την προετοιμασία του  “Presence”  δίσκου. Αν υπάρχει, όμως, ένας άνθρωπος του οποίου οι καταχρήσεις ήταν θρυλικές, αυτός ήταν ο “Bonzo” (ο ντράμερ τους). Η κορύφωση του αλκοολισμού του έλαβε χώρα στα τέλη των ’70s και την κατάρρευσή του πάνω στη σκηνή, στη Νυρεμβέργη το καλοκαίρι του 1979, ακολούθησε ο θάνατός του στις 25 Σεπτέμβρη του 1980, κατά τη διάρκεια των προβών για τον τελευταίο δίσκο της μπάντας, που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Την προηγούμενη του θανάτου του, ο “Bonzo” συνόδευσε το πρωινό του με τέσσερις τετραπλές (..) βότκες, όπως το συνήθιζε. Και αυτά μόνο για πρωινό.. Βρέθηκε νεκρός τα ξημερώματα της επομένης, πνιγμένος στο εμετό του..»[19]

Και από άλλη πηγή βλέπουμε και τα εξής: «John “Bonzo” Bonham (1948-1980). Ο πρώην αντιπρόεδρος της εταιρίας δίσκων “Κύκνειο Άσμα” Danny Golberg, είπε για τον ντράμερ των Led Zeppelin: “Ήταν ο απόλυτος “κακός” του ροκ εντ ρολ”. Ο Bonham, όχι μόνο έπινε, αλλά και έπαιρνε μπαλάκια μίγματος ηρωίνης και κοκαΐνης – καθώς και υπνωτικά χάπια μαζί με αλκοόλ. Μία πιθανή καρδιακή προσβολή προκάλεσε την κατάρρευσή του τον Ιούνιο του 1980, αλλά συνέχισε τις καταχρήσεις μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου, οπότε βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του Jimmy Page. Την ώρα του θανάτου του είχε (ποσότητα) ισοδύναμη σαράντα ποτηριών βότκας στο αίμα του και είχε πνιγεί από τον ίδιο του τον εμετό.[20]»  

Βανδαλισμοί ξένης ιδιοκτησίας στην ημερήσια διάταξη

«Και τι περισσότερο rock ’n’roll από την καταστροφή δωματίων ξενοδοχείων; Μόνο που οι Led Zeppelin δεν αρκούνταν σε αυτό. Νοίκιαζαν ολόκληρους ορόφους ή και τμήματα ξενοδοχείων. Άλλωστε ο Bonzo αρέσκονταν στο να οδηγεί τη μοτοσικλέτα του μέσα σε διαδρόμους ξενοδοχείων[21]. Τα αποτελέσματα; Διά βίου απαγόρευση εισόδου στο Hilton του Tokyo, ενώ ένα από τα αγαπημένα τους ξενοδοχεία, το Continental Hyatt House στο Los Angeles, αποκαλούνταν “χαϊδευτικά” μεταξύ μπάντας και crew, ως “Riot House”.» [22] 

«Στις σπάνιες συνεντεύξεις τους, οι Led Zeppelin παρουσίαζαν πάντα την αήττητη ιδεαλιστική εικόνα τους, σαν ταλαντούχοι ήρωες οι οποίοι εκτιμώντας ταπεινά το συνάνθρωπό τους, συνέχιζαν να αναζητούν τις μεγάλες κοσμικές αλήθειες. Τίποτα δεν βρισκόταν πιο μακριά από την αλήθεια. …η φήμη τους σαν ωμοί, βίαιοι χωριάτες που ικανοποιούνταν να καταστρέφουν υπερπολυτελείς σουίτες ξενοδοχείων, εκφοβίζοντας όποιον τους έκανε ευχαρίστηση, είναι αποδεδειγμένη. Σε μια συναυλία στο Σαν Φραντσίσκο κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους στα 1977, ο ντράμερ John Bonham, ο μάνατζερ των  Led Zeppelin Πήτερ Γκραντ[23] και ο Τζον Μπίντον, υπάλληλος των Led Zeppelin, χτύπησαν κτηνωδώς ένα μέλος των δυνάμεων ασφαλείας του Μπιλ Γκράχαμ. Ο άνδρας αυτός ανήκε στην ομάδα των πληρωμένων επαγγελματιών, που απολάμβαναν το ευχάριστο καθήκον της προστασίας των “ειδώλων” από τους ένθερμους οπαδούς. Ο Μπιλ Γκράχαμ σχολίασε το συμβάν: “Εξαιτίας αυτού του θλιβερού γεγονότος, δεν θα επιτρέψω ΠΟΤΕ ξανά στον εαυτό μου να συνεργαστεί με το συγκρότημα αυτό. Όμως, εξακολουθώ να τους βγάζω το καπέλο, διότι έχουν πολύ περισσότερη προσωπική επιρροή από οποιονδήποτε άλλο, από την εποχή του Μαχάτμα Γκάντι”[24].

Ο συγγραφέας Καρλ Άρρινγκτον του περιοδικού Circus παρατήρησε: “Στον κόσμο της Ροκ μουσικής, οι Led Zeppelin είναι ένας βωμός μπροστά στον οποίο όλοι οι σοβαροί οπαδοί της Ροκ, οφείλουν να υποκλιθούν κάποια στιγμή στη ζωή τους. Και μερικές φορές η λατρεία είναι τυφλή”[25]. Τυφλή λατρεία για ένα συγκρότημα που πρωτοπόρησε στο σύνθημα “Κατέστρεψε το ξενοδοχείο σου για διασκέδαση και δημοσιότητα” είναι πραγματικά παράλογο. Ο νεκρός ντράμερ Μπόναμ ήταν ο φρενοβλαβής ηγέτης των βιαιοτήτων. Ο Μπόναμ υπήρξε ένας μύθος της εποχής του και στα υπάρχοντά του συμπεριλαμβάνονταν μια λιμνούλα-τραπέζι που βρίσκονταν στη σουΐτα στο αλαζονικά πολυτελές ξενοδοχείο Πλάζα στη Νέα Υόρκη, την οποία κατέστρεψε επειδή αποφάσισε ότι δεν είναι αρκετά επίπεδη. Κατέστρεψε ολοσχερώς αρκετά πανάκριβα έργα ζωγραφικής στον προθάλαμο ενός πολυτελούς κινηματογράφου, σπάζοντάς τα πάνω στο κεφάλι ενός αγάλματος. Έλαβε μέρος σε αγώνες μοτοσυκλέτας στο διάδρομο του κομψού ξενοδοχείου Continental Hyatt Hause στο Λος Άντζελες και μετέτρεψε τα κομψά  δωμάτια του ξενοδοχείου σε σωρούς από ερείπια που έβγαζαν καπνούς.»[26]

Μήπως το Μέγαρο Μουσικής των Αθηνών θα έπρεπε να είχε την ίδια πολιτισμική επιδρομή με μοτοσικλέτες μέσα στις κτιριακές του εγκαταστάσεις για να είναι άλλη φορά λίγο πιο υπεύθυνο στις επιλογές του με αυταπόδεικτες κατεγνωσμένες μουσικές του υποκόσμου;

Led Zeppelin: Η αμύθητη απληστία τους

 {που τον απέκτησαν σε αγαστή συνεργασία με τον Σατανά} 

Οι Led Zeppelin παρόλο που δεν έρχονται στην Ελλάδα, θα «εμφανιστούν» στην μεγάλη οθόνη του Μεγάρου Μουσικής, την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012 στις 9 το βράδυ, με εισιτήρια που κυμαίνονται μεταξύ 10 και 15 Ευρώ.

«Ακολουθούν κάποια νούμερα που δείχνουν με γλαφυρό τρόπο πόσο στρατοσφαιρικά τεράστιοι είναι οι Led Zeppelin: Οι συνολικές πωλήσεις τους ξεπερνούν τα 300.000.000 δίσκους παγκοσμίως. Πάνω από 110 από αυτά μόνο στις ΗΠΑ. Το “IV” είναι ενδέκατο στη λίστα με τα albums με τις μεγαλύτερες πωλήσεις, με νούμερα που ξεπερνούν τα 39.000.000 παγκοσμίως.

Όλοι οι δίσκοι τους έχουν βρεθεί στην πρώτη δεκάδα του Billboard Chart, με 6 από αυτούς στο No 1. Ακόμη και 32 χρόνια μετά τη διάλυση τους, κάθε επανακυκλοφορία ή νέα συλλογή είναι αφορμή να ξαναεμφανιστούν όλοι οι δίσκοι της μπάντας στα charts. Ψηφίστηκαν Νο 1 στο “100 Greatest Artists of Hard Rock” και No 4 στο “100 Greatest Artists of Rock ’n’ Roll” δημοψήφισμα του μουσικού VH1.

Ήταν οι πρώτοι που κατάφεραν να σπάσουν το άσπαστο μέχρι τότε ρεκόρ εισιτηρίων της Shea Stadium συναυλίας των Beatles, όταν “έκοψαν” 56.800 εισιτήρια στο Tampa Stadium στη Florida, το καλοκαίρι του 1973. Στη συνέχεια έσπαγαν τα δικά τους ρεκόρ, ενώ κρατούν ακόμη το ρεκόρ για το μεγαλύτερο κοινό σε κλειστό χώρο, με τη συναυλία τους στις 30/4/1977, στο Pontiac Silverdome στο Michigan, για την οποία κόπηκαν 76.229 εισιτήρια.

 Τον Μάϊο του 1975 έκαναν sold-out για 5 συνεχόμενες νύχτες το Earl’s Court, την τότε μεγαλύτερη αρένα στη Μεγάλη Βρετανία, παραμένοντας οι μόνοι που το έχουν καταφέρει έως σήμερα.  Σύμφωνα με το Guinness World Records, κρατάνε το ρεκόρ για τη μεγαλύτερη ζήτηση εισιτηρίων στην ιστορία 20.000.000 ήταν αυτοί που ζήτησαν μαγικό χαρτάκι για τη reunion εμφάνιση τους στο 02 Arena του Λονδίνου, το Δεκέμβριο 2007.

Τα βραβεία που έχουν λάβει είναι αναρίθμητα, ενώ ο Jimmy Page το 2005 και ο Robert Plant το 2009 έχουν χριστεί Ιππότες από τη Βασίλισσα της Αγγλίας»[27].

Για να δούμε πώς ξοδεύουν τον αμύθητο πλούτο τους οι Led Zeppelin, σε πράξεις υποδειγματικής φιλανθρωπίας. Αυτοί, οι μεγάλοι καλλιτέχνες και πρότυπα της νεολαίας που τα επιβάλει αδίστακτα και ανελεύθερα πάνω στο χειμαζόμενο νεανικό πληθυσμό η υποκριτική και ανεύθυνη κοινωνία, με διάφορα θεσμικά όργανα της να υποκύπτουν και να υποδουλώνονται άνευ αντιστάσεως στην γοητεία της δαιμονικής ενεργείας της αποκρυφιστικής εν λόγω μπάντας. «.. Οι Zeppelin περιόδευαν κυρίως στις ΗΠΑ, έπρεπε να βρουν ένα τρόπο να καλύπτουν τις απέραντες αποστάσεις μεταξύ πόλεων σ’ έγκαιρο χρόνο και χωρίς να καταστρέφεται η μπάντα από την κούραση. Η λύση; Το ιδιωτικό αεροσκάφος τους, ένα Boeing 720 ονόματι “Starship”. Το Starship άνηκε στην αμερικανική εταιρία Contemporary Entertainment που ειδικευόταν στις μετακινήσεις καλλιτεχνών και γενικά V.I.P. προσωπικοτήτων. Οι Led Zeppelin και ο manager τους δεν αρκούνταν όμως σε αυτό, και απαίτησαν από τους ιδιοκτήτες της εταιρίας, custom (εξειδικευμένες) μετατροπές στο εξωτερικό κι εσωτερικό του αεροπλάνου, κόστους άνω των 200.000$ (αναλογιστείτε την ισοτιμία με εκείνη την εποχή), έτσι ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Ποιες ήταν αυτές; Το βάψιμο της ατράκτου του σκάφους με το λογότυπο της μπάντας. Η αφαίρεση όλων των θέσεων από την κύρια καμπίνα και στη θέση τους την τοποθέτηση ενός bar, ενός 9μετρου καναπέ και πλήρους συστήματος ψυχαγωγίας της εποχής, δηλαδή στερεοφωνικό, κινηματογραφική οθόνη και video με πλήρως ενημερωμένη ταινιοθήκη. Στο πίσω μέρος του αεροπλάνου, μετά από απαίτηση της μπάντας, δημιουργήθηκαν 2 δωμάτια: ένα chill-out room με χαμηλούς καναπέδες και μαξιλάρες, και το άλλο μία πλήρως “εξοπλισμένη” κρεβατοκάμαρα με τεράστιο κρεβάτι, γούνινα ριχτάρια  και πλήρες μπάνιο. Αφού είχαν “ανάγκες” οι άνθρωποι… Το ημερήσιο κόστος; Άνω των 2500$. Και αν αναλογιστείτε ότι χρησιμοποιούσαν το Starship για όλες τις βορειοαμερικάνικες περιοδείες τους από το 1973 έως το 1975, τα ποσά γίνονται “αστρονομικά”… Όταν η μπάντα ξαναβγήκε στο δρόμο (ή καλύτερα, στον αέρα) το 1977 και δεν ήταν το Starship διαθέσιμο, κατέληξαν σε ένα ακόμη μεγαλύτερο αεροσκάφος, ένα Boeing 707 με όνομα “Ceasar’s Chariot”, το οποίο και άνηκε στο διάσημο casino Las Vegas, το Caesar’s Palace. Ίσως να ήταν και κάποιος συμβολισμός για το γεγονός ότι οι υπερβολές τους είχαν πλέον αγγίξει διονυσιακά επίπεδα… Υπήρχε και “τζάκι στο αεροπλάνο”, και όσους σας απασχολεί η Φυσική του θέματος, ας πούμε απλά ότι ήταν ηλεκτρικό. Ηλεκτρικό μεν, τζάκι δε. Σε αεροπλάνο. Η rock’n’roll υπερβολή στο απόγειό της»[28].

 «Αν και φρόντιζαν επιμελώς να εμφανίσουν μια καλή εικόνα, προς τα έξω που πραγματικά ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ για τους οπαδούς του συγκροτήματος, η αλήθεια είναι ότι οι  Led Zeppelin ήταν συνήθως απασχολημένοι με το να εισπράττουν άπληστα ένα τέταρτο του εκατομμυρίου δολλαρίων για κάθε συναυλία. Σύμφωνα με τα λόγια του τραγουδιστή Robert Plant, “φιλοσοφία” του συγκροτήματος ήταν η καλοσύνη, η αθωώτητα και η αρμονία με το σύμπαν, η αγάπη προς τον πλησίον και η ανεκτικότητα προς όλα τα φιλικά ανθρώπινα όντα που μοιράζονται τον πλανήτη. Ας εκθέσουμε τα τερατώδη ψέματα πίσω από την υποκρισία τους, με τα ίδια λόγια του συγκροτήματος όπως δημοσιεύτηκαν σε αρκετά ροκ περιοδικά που τόσο άπληστα “καταβροχθίζονται” από τους χιλιάδες νεαρούς οπαδούς του Ροκ που αδημονούν για κάθε νέα έκδοσή τους. Πήτερ Γκραντ (Μάνατζερ): «Αν κάποιος είναι σκληρός μαζί σου, το καλύτερο που χεις να κάνεις είναι να του το ανταποδόσεις» , Robert Plant: «Ο τρόπος ζωής του Ροκ εντ Ρολλ είναι το να ζεις καλά και να έχεις μια “πρόθυμη” γυναίκα», Jimmy Page: «Η αναρχία είναι καλή αν μπορείς να ξέρεις που οδηγεί.. Είναι ο ευκολότερος τρόπος για να απαλλαγείς…»[29]

Η μαρτυρία του Jacob Aranza 

Η Σκάλα προς τον Παράδεισο; «Έχοντας στεφτεί από ένα δημοφιλές περιοδικό για το ροκ ως “το δημοφιλέστερο συγκρότημα στον κόσμο”, οι Led Zeppelin είναι πασίγνωστοι για τις πολύ διασκεδαστικές συναυλίες, καθώς και για τη μουσική τους. Το άλμπουμ Led Zeppelin IV ονομάστηκε το καλύτερο άλμπουμ της δεκαετίας του ΄70 και το “Stairway & Heaven”[30] (Σκάλα προς τον Παράδεισο) το καλύτερο τραγούδι. Αλλά οι πράξεις τους θα πρέπει να κάνουν πολλούς από μας να αμφισβητήσουμε τη δημοτικότητά τους. Σ’ ένα ξενοδοχείο του Χόλλυγουντ κατέστρεψαν έναν πίνακα, βούλιαξαν τέσσερα στέρεο μέσα σε μπανιέρες και έκαναν αγώνες με μοτοσυκλέτες στους διαδρόμους. Ένα περιοδικό έγραψε ότι έλουσαν έναν γκρούπυ με έναν κουβά με ούρα[31]. Ο τραγουδιστής Robert Plant παραδέχεται ότι τον γοήτευε η Μαύρη Μαγεία και αρνείται να επισκεφτεί το Boleskine Home, το μέγαρο του Page που ανήκε πριν στον Aleister Crowley. Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος, ο Jimmy Page είχε κάποτε δικό του βιβλιοπωλείο με βιβλία σχετικά με τις απόκρυφες επιστήμες. Λέγεται, ότι είπε, “Δεν υπήρχε μεγάλη ποικιλία από βιβλία τέτοιου είδους στο Λονδίνο, και είχα κουραστεί να πηγαίνω από μέρος σε μέρος για να βρω τα βιβλία που ήθελα”. Μερικές πρόσφατες τραγωδίες στη ζωή του Page και άλλων μελών του συγκροτήματος έχουν κάνει πολλούς να πιστέψουν ότι θερίζει αυτά που έχει σπείρει.

Όταν ανοίξετε το “Stairway to Heaven”, το πρώτο πράγμα που θα δείτε είναι ένας γέρος που κρατάει ένα φανάρι. Αυτός είναι γνωστός ως Ερημίτης στα χαρτιά ταρώ. Κάτω θα δείτε ένα κοριτσάκι που σκαρφαλώνει σ’ ένα βουνό, στην προσπάθειά της να φτάσει τον Ερημίτη που στέκεται στην κορυφή με το φανάρι. Ο Ερημίτης στα χαρτιά ταρώ αντιπροσωπεύει τη σοφία από ψηλά, το σιωπηρό συμβούλιο, τη σύνεση, μια συνάντηση με κάποιον που θα σας οδηγήσει σε υλικούς και πνευματικούς στόχους.

Το φανάρι του είναι ένα άστρο με έξι ακτίνες που αντιπροσωπεύουν  τη φιλοσοφία  “εκεί όπου είμαι εγώ, μπορεί να βρίσκεσαι κι εσύ”. Κάθε άσκηση στην εκμάθηση των απόκρυφων επιστημών έχει στόχο την ένωση της προσωπικής συναίσθησης και επίγνωσης με την κοσμική θέληση, που είναι η αιτία όλων των φανερώσεων και εκδηλώσεων. Με αυτήν την πληροφορία καταλαβαίνουμε  ότι το εξώφυλλο σημαίνει ότι ο αποκρυφισμός είναι η σκάλα που οδηγεί προς τον παράδεισο (ουρανό). Ο τίτλος με το ίδιο όνομα λέει, “Ναι υπάρχουν δύο δρόμοι που μπορείς να πάρεις, αλλά στο τέλος υπάρχει ακόμα καιρός να αλλάξεις το δρόμο στον οποίο βρίσκεσαι και αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι”. Αυτό το ίδιο κομμάτι αν παιχτεί ανάποδα ακούγεται: “Δεν μπορείς να γλυτώσεις. Είναι ο γλυκός μου Σατανάς. Αυτό είναι το μονοπάτι που θα με κάνει δυστυχισμένο και η δύναμή του είναι ο Σατανάς”[32].

Σε ένα άλλο κομμάτι του τραγουδιού ακούγεται: “Αγαπητή μου, μπορείς να ακούσεις τον άνεμο που φυσάει και ήξερες ότι η σκάλα σου κείτεται στον άνεμο που ψιθυρίζει;” Αν παιχτεί αντίστροφα ακούγεται: “Ω, θα τραγουδήσω γιατί ζω με το Σατανά”[33]…»[34].

«… Το 1982, οι Led Zeppelin οδηγήθηκαν στο δικαστήριο της Καλιφόρνιας, γιατί στο δίσκο τους “Σκάλα προς τον Ουρανό” τραγουδούσαν μηνύματα όπως τα παρακάτω: “Εγώ πρέπει να ζω για το διάβολο. Μην είσαι ανόητος με το διάβολο, δεν έχεις κανένα φόβο από αυτόν”. “Θέλω ο Χριστός να γονατίσει μπρος στον Σατανά”. Χρησιμοποίησαν την τεχνική της αντίστροφης εγγραφής των μηνυμάτων.»[35] 

«Στο “House of the Holy” (“Σπίτι των Αγίων”) οι στίχοι που ακούγονται κανονικά, είναι: “.. είναι η λέξη που σε αφήνει μόνο να τη μαντέψεις…”. Αν παιχθεί ανάποδα, ακούγονται τα εξής: “Satan is really lord” (Ο Σατανάς είναι αληθινά άρχοντας)»[36].

«Τα αντίστροφα μηνύματα σύμφωνα με την ειδικό στα μέσα επικοινωνίας Dr Wilson Bryan Key ”είναι σκόπιμα σχεδιασμένες.. έτσι ώστε να υποβάλλουν να χειραγωγούν ή να τροποποιούν την ανθρώπινη συμπεριφορά”… (Στο σημείο που) το περιοδικό New Yorker έδωσε πρώτο το σήμα κινδύνου για τα “μυστικά μηνύματα” ισχυριζόμενο “ότι γινόταν εισβολή στα μυαλά των ανθρώπων”. Το Newsday επίσης σήμανε συναγερμό, αποκαλώντας τα υποσυνείδητα μηνύματα “την πιο ανησυχητική εφεύρεση μετά την ατομική βόμβα”[37]».[38]

 

«Ο Aleister Crowley, (1875-1947) έκανε τελετές θυσίας στο σπίτι του και όπως λέγεται και ανθρωποθυσίες»[39]. «Ο Jimmy Page των Led Zeppelin ακολουθεί με αφοσίωση τις διδασκαλίες του Aleister Crowley και αυτή τη στιγμή ζει στο σπίτι του, γνωστό ως Οίκος Μπόλεσκαϊν[40]. Ο Page έχει κάνει το σπίτι του βωμό του Crowley και του αποκρυφισμού. Έχει κιόλας δώσει εντολή στον ορκισμένο σατανιστή Charles Pace να διακοσμήσει το σπίτι του σ’ ένα μοτίβο που απεικονίζει διάφορες μορφές τελετουργικής μαγείας. Αυτό το μέγαρο έχει μια υπόγεια διάβαση όπου ο Crowley έκανε τις τελετές με τις θυσίες. Ο ίδιος αυτός διάδρομος οδηγεί τώρα στον τάφο του. Λέγεται ότι το φάντασμα[41] του  Crowley έχει στοιχειώσει το μέγαρο και ο  Page  συχνά προσπαθεί να έρθει σε επαφή μαζί του και καλώντας το πνεύμα του.[42] Εδώ βρίσκεται η σύνδεση. Στο βιβλίο “Magick” (Μαγεία) του Crowley, ένα από αυτά που διδάσκει είναι ότι θα πρέπει να μάθει κανείς να μιλάει αντίθετα και αντίστροφα από την κανονική φορά και κατεύθυνση. Π.χ. να μάθει να γράφει, να διαβάζει ή να μιλάει ανάποδα. Αυτό ενέπνευσε και ενθάρρυνε τη χρησιμοποίηση των αντεστραμμένων μηνυμάτων στη δισκογραφική βιομηχανία και τη συνέδεσε απ’ ευθείας με τις απόκρυφες επιστήμες. Αυτό έμελλε να γίνει ένα κανάλι εισβολής σατανικών μηνυμάτων στο μυαλό ανύποπτων ανθρώπων!»[43]

ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ

Η μαρτυρία του Ulrich Baumer[44]

«Ως οι διασημότεροι οπαδοί και συνεχιστές των διδαχών της εποχής του Crowley θεωρήθηκαν ο Jimmy Page, τραγουδιστής του γνωστού- στο μεταξύ διαλυμένου- ροκ συγκροτήματος Led Zeppelin, και ο παραγωγός ταινιών Kenneth Anger, που, επίσης, εισήγαγε και τους Rolling Stones στον πνευματικό κόσμο του Crowley. Όταν ο Jimmy Page θέλει να αντλήσει καινούρια δύναμη ύστερα από τις περιοδείες ή την ηχογράφηση δίσκων, αποσύρεται στο σπίτι του “Boleskine” στις όχθες της λίμνης Loch Ness. Παλαιότερα, το στοιχειωμένο αυτό σπίτι ήταν στην ιδιοκτησία του Aleister Crowley, που εκτελούσε εκεί σατανικές βεβηλωτικές τελετουργίες.

Ο Page, παράλληλα με τη μουσική, διατηρεί επίσης ένα αποκρυφιστικό βιβλιοπωλείο. Ο κιθαρίστας, που, επίσης, είναι μάστερ της Ανατολικής Φιλοσοφίας του Zen είπε πάνω σ’ αυτό: “Δεν υπήρχε καμιά καλή συλλογή σατανικής βιβλιογραφίας στο Λονδίνο, και κουράστηκα, γιατί έπρεπε να πάω σε πολλά διαφορετικά μέρη, για να βρω τα βιβλία που ήθελα.”[45]

Στα πιο γνωστά και επιτυχημένα τραγούδια των  Led Zeppelin ανήκει το “Stairway to Heaven”[46] (“Σκάλα για τον Ουρανό”), που περιγράφει μια ομώνυμη λατρεία από την Αιγυπτιακή μυθολογία. Το κείμενο αυτό του τραγουδιού περιέχει κρυπτογραφημένη μια ομολογία πίστης! Αν κανείς παίξει το “Stairway to Heaven” ανάποδα (κάτι που δεν είναι δυνατόν να γίνει με συνηθισμένο πικάπ), ακούγονται οι παρακάτω φράσεις: “Listen! We have been there… I will sing, because I live with Satan… Serve me!... There is no escaping it… with Satan… if we’ ve got to live for Satan… Master Satan…”. (“Ακούστε! Εμείς ήμασταν εκεί… Θα τραγουδώ, γιατί ζω με τον σατανά… Υπηρέτησέ με!.. Δεν υπάρχει διαφυγή… με τον σατανά… αν πρέπει να ζούμε για τον σατανά… κύριε και εξουσιαστή σατανά…”). Το ανάποδο παίξιμο των δίσκων (“backward masking”), έγινε στο μεταξύ πολύ διάσημο. Πιθανότατα αυτή η μέθοδος προέρχεται από τον Aleister Crowley, στου οποίου τις σατανικές διδασκαλίες ανήκε ότι, ένας άνθρωπος, που στ’ αλήθεια θέλει να ασχοληθεί με τον σατανισμό, πρέπει να είναι σε θέση να μιλάει, να διαβάζει, να γράφει, να σκέφτεται και να καταλαβαίνει αυτή την ανάποδη γλώσσα.»[47]

«Σύμφωνα με τον ερευνητή σε θέματα εγκεφάλου Τζαίημς Γιάρολ, μετά από μαρτυρίες που κατατέθηκαν σε νομοθετικό σώμα στην Καλιφόρνια, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει τη ικανότητα να ανιχνεύει και να μεταφράζει αυτόματα όλα τα αντίστροφα μηνύματα ακόμη και τα υποσυνείδητα, ενσωματωμένα μέσα στη συνειδητή πλευρά του τραγουδιού. Όπως η φράση “Ζω για τον Σατανά” που μπορεί να εμφυτευθεί στον εγκέφαλο κάποιου που έχει ακούσει πολλές φορές το “Stairway to Heaven”».[48] «..Η επιστημονική έρευνα υποστηρίζει την ευρύτατα διαδεδομένη θεωρία, ότι τα ηχητικά κύματα που παράγονται από την μουσική, επιδρούν πάνω στον ακροατή, ψυχολογικά και σωματικά. Η στρατιωτική έρευνα, σε συνδυασμό με τις μελέτες της IBAR και παρομοίων εταιριών δεν πρέπει να αφήσει καμμιά αμφιβολία σε κανένα. Η μουσική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την χειραγώγηση και την καθοδήγηση της σκέψης των ακροατών και ότι όταν συνδυάζεται με βίαιους ή και σατανικούς στίχους αντιπροσωπεύει μια σοβαρή απειλή στην ψυχολογική, συναισθηματική και σωματική κατάσταση των παιδιών, των εφήβων και των νέων ανδρών ή γυναικών.»[49]

 «Το άλμπουμ των Led Zeppelin “Presence” (“Παρουσία”) δείχνει ένα μαύρο, παράξενα διαμορφωμένο αντικείμενο, που οδήγησε σε θεωρίες αναφορικά με τη σημασία του. Ο Jimmy Page αποκάλυψε, ότι αυτό το γεμάτο μυστήριο δημιούργημα συμβολίζει τη δύναμη, που δίνει την ικανότητα στο συγκρότημα να επηρεάζει το ακροατήριο δυναμικά, μια δύναμη, που χαρακτηρίζεται απλώς σαν “Presence” (“Παρουσία”)[50], αλλά που έχει επίσης και την έννοια “εμφάνιση πνευμάτων”. Με βάση τέτοιες αποκαλύψεις τίθεται – και δικαιολογημένα- το ερώτημα, αν η διαρκώς στο μεταξύ διασημότητα του θρυλικού συγκροτήματος μπορεί να αποδοθεί –τουλάχιστον μερικώς- σε κάτι παραπάνω από τον ήχο του σκληρού ροκ που βγαίνει από τα ηχεία.

Αμυδρές υποψίες ξυπνούν, όταν ο Jimmy Page δηλώνει ανοιχτά: “Η μαγεία δεν είναι ποτέ καλή ή κακή, μαύρη ή λευκή, αλλά απλώς μια μέθοδος για να γίνεις μέτοχος της δαιμονικής πραγματικότητας και να την κάνεις προσιτή σε σένα[51]”. “Ο άνθρωπος που ζει με τη μαγεία προσπαθεί να υποταχθεί σε ανώτερες δυνάμεις, που τις αντιλαμβάνεται γύρω του, και να γίνει χρήσιμος”. (Aleister Crowley)».[52] «Το άλμπουμ των Led Zeppelin “Presence” (1976) (“Παρουσία”) δείχνει ένα μαύρο Οβελίσκο, που συμβολίζει τη μαγική δύναμη, η οποία είναι υπεύθυνη για την επιτυχία του συγκροτήματος.

Στην πίσω πλευρά του δίσκου βλέπει κανείς, πώς μια δασκάλα μεταβιβάζει σε έναν από τους μαθητές της τη μαγική δαιμονική ενέργεια του Οβελίσκου με επίθεση των χεριών».[53]

Η μαρτυρία του Jeff Godwin 

«Ας ρίξουμε μια ματιά στον κόσμο των Led Zeppelin. Ένας στοιχειωμένος πύργος βρίσκεται σκαρφαλωμένος σε μια βραχώδη πλαγιά δίπλα στην ψυχρή και σκοτεινή λίμνη του Λοχ Νες, στη Σκωτία.. Αυτός ο φρικώδης τόπος υπήρξε κάποτε το σπίτι ενός άνδρα ευρέως γνωστού ως ο πιο σατανικός άνθρωπος του 19^ου αιώνα: του Aleister Crowley, του αυτό-ανακηρυσσόμενου Κτήνος 666, ο οποίος πίστευε ότι είναι η ενσάρκωση του Αντίχριστου. Πέρασε ολόκληρη τη ζωή του αναζητώντας, κάνοντας πειράματα, διερευνώντας και ενθαρρύνοντας την εξάσκηση της Μαγείας. Ο καθένας θα μπορούσε να σκεφθεί ότι, ένας στοιχειωμένος και απομονωμένος τόπος σαν την κατοικία του Crowley στο Λοχ Νες, Boleskine, θα έμενε για πάντα κλειδωμένος και απρόσιτος αλλά το γεγονός είναι ότι αυτό το ανατριχιαστικό, ερειπωμένο και εγκαταλελειμμένο κάστρο ανήκει στον πάμπλουτο και διάσημο κιθαρίστα των Led Zeppelin, Jimmy Page. Ζει εκεί. Εκεί είναι το σπίτι του… Ο Jimmy Page δεν ενδιαφέρεται απλά για τον άνθρωπο αυτόν, έχει έμμονη ιδέα με αυτόν. Το να θέλει να ζήσει κάποιος σε έναν τόπο όπου ο ισχυρότερος μάγος του περασμένου αιώνα έκανε τα όργιά του και τις ανθρωποθυσίες στο Σατανά, δεν είναι ένα συνηθισμένο κίνητρο… Ένα μυστικό πέρασμα βαθειά μέσα στα σπλάγχνα του Boleskine οδηγεί όχι μόνο στην αίθουσα όπου λαμβάνουν χώρα οι τρομερές και βλάσφημες ανθρωποθυσίες, αλλά και στον ίδιο τον τάφο του Aleister Crowley! Πώς μπορεί να κοιμηθεί κάποιος σε έναν τέτοιο τόπο; Πώς μπορεί κάποιος να θέλει να ΖΕΙ εκεί;  

 

Boleskine was owned by famed Led Zeppelin guitarist and Aleister Crowley ...  

   .. Ας δούμε πόσο ισχυρός είναι ο σύνδεσμος ανάμεσα στον Crowley και στον Page. Ένα από τα κυριότερα επιμορφωτικά μαθήματα σε πολλούς πρόθυμους μαθητές της σατανικής μαγείας που συνωστίζονταν στο σπίτι του, ήταν ο αποκρυφιστικός νόμος της αντιστροφής. Ενθάρρυνε και καθοδηγούσε τους μαθητές του να περπατούν, να μιλούν, να σκέφτονται και να διαβάζουν αντίστροφα. Επίσης απαιτούσε από αυτούς να ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΣΚΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ, για να εμβαθύνουν στο μέλλον! Ποιανού μέλλον προείδε στα 1910 καθώς καθόταν στο σκοτεινό του δωμάτιο ακούγοντας τα δαιμονικά λόγια των δίσκων που έπαιζε αντίστροφα; Μήπως του Jimmy Page; Οι αρχές του Crowley για την αντίστροφη εγγραφή δίσκων εφαρμόσθηκαν στα Υποσυνείδητα κεκαλυμμένα μηνύματα με σατανικές φράσεις σε δύο τουλάχιστον άλμπουμ των Led Zeppelin. (“IV” και “House of the Holy”). Αν δεν έβαλε ο Page αυτά τα λόγια εκεί, τότε ποιος το έκανε;

 Άλλος ένας σύνδεσμος ανάμεσα στον Page και στον δαιμονικό μέντορά του, είναι μια από τις πιο ύπουλες ουσίες στον άνθρωπο η κοκαΐνη[54]. Ο Crowley αγαπούσε σφόδρα αυτό το ναρκωτικό.[55] Διατηρούσε μέσα στην κατοικία του και σε σημείο που ήταν εύκολο να φτάσει κανείς, μικρά δοχεία γεμάτα κοκαΐνη, ώστε όποιος ήθελε μπορούσε να πάρει ελεύθερα. Με μια ματιά στις πρόσφατες φωτογραφίες του Jimmy Page μπορεί να καταλάβει κανείς την σοβαρή κατάχρηση κοκαΐνης που είχε υποστεί το φθαρμένο του πρόσωπο και το σώμα του. Δεν χαμογελά συχνά δημόσια γιατί τα δόντια του είναι σάπια[56]. Η κοκαΐνη επίσης επιφέρει διανοητικές παραισθήσεις, ένα αίσθημα κενοδοξίας και μια παράλογη υπεροχή απέναντι στα “κατώτερα” ανθρώπινα όντα…

 Η τελευταία απόδειξη για την υποδούλωση του Page στον Crowley είναι και η πιο παράδοξη. Ο Aleister Crowley πάντοτε είχε ένα σπίτι γεμάτο από αφοσιωμένους μαθητές του Σατανά, πολλές από τις οποίες ήταν όμορφες γυναίκες. Τα αποκρυφιστικά του πειράματα με αυτές συμπεριλάμβαναν πλήθος σεξουαλικών οργίων σε συνδυασμό με μαγεία. Όποτε επιθυμούσε μπορούσε να απομονώσει μια από αυτές τις γυναίκες για να γίνει η αποκλειστική ερωτική του σκλάβα. Το να γίνουν οι εκλεκτές του “Μεγάλου Κτήνους” ήταν κάτι που το εκλάμβαναν σαν την μεγαλύτερη τιμή. Το αγαπημένο ψευδώνυμο του Crowley για οποιαδήποτε γινόνταν η περιστασιακή σεξουαλική σκλάβα του ήταν: “Πορφυρά Γυναίκα”».[57]

 Μια μικρή παρέκβαση από την εξαιρετική, υποδειγματική έρευνα του Jeff Godwin και ας μεταφερθούμε στο 1959 σε ένα αποκαλυπτικό άρθρο του “Έθνους”[58]. «Στην Ελλάδα προ δέκα χρόνων συνελήφθη ο σατανιστής Κάφτ-Όστρικοφ που ήταν συγχρόνως και Ρώσος κατάσκοπος. Πριν όμως προφθάσει να μιλήσει για την «μαύρη μαγεία» και τους πιστούς της, βρέθηκε κρεμασμένος στην καμπίνα ενός σοβιετικού πλοίου στην Αίγυπτο. Από διάφορες πηγές, ακριτομυθίες και κατα­δύσεις, μαθεύτηκε ότι οι σατανιστές, για να κρατούν την συνοχή των μελών τους, τα παρασύρουν σε διάφορες οργιαστικές τελετές, που κάποτε καταλήγουν στο θάνατο. Ομαδικά όργια, ναρκωτικά και γελοίες θυσίες μπροστά σε μικρά αγάλματα τού Σατανά, είναι τα όπλα τους. Ένας τέτοιος διάσημος σατανιστής, που έδρασε στην Ιταλία, στα πρώτα χρόνια τού Φασισμού, ήταν ο Άγγλος Κρώουλυ, που το βιβλίο που γράφτηκε γι’ αυτόν με τον τίτλο τού «Μεγά­λου Θηρίου», είναι γεμάτο από απίστευτα πράγματα, που φαίνονται άλλοτε τρομακτικά κι άλλοτε γελοία στον απλό αναγνώστη. Κι όμως είναι βεβαιωμένο από τις επίσημες εκθέσεις των Αρχών. Την δράση τού Κρώουλυ, που είχε εγκαταστήσει το στρατη­γείο του σε μια βίλλα στη Σικελία, διέκοψε απότομα η Ιταλική Αστυνομία. Αφορμή, που κίνησε τις υπόνοιες της, ότι στη «Βίλλα τού Διαβόλου» γίνονταν ακατονόμαστα όργια , υπήρξεν η τυχαία ανεύρεση μιας νέας γυναίκας που τριγύριζε μια σεληνοφώτιστη νύχτα, ολόγυμνη σχεδόν, στην ακροθαλασσιά και καλούσε τον Εωσφόρο. Μερικοί ψαράδες που την βρήκαν, ειδοποίησαν την Αστυνομία. Κι όταν οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα, διαπι­στώθηκε ότι είχε κάμει κατάχρηση ναρκωτικών στο σπίτι τού Κρώουλυ. Η Αστυνομία κατόρθωσε να προωθήσει πράκτορά της ανάμεσα στους πιστούς, ο οποίος κάποια στιγμή έδωσε την μεγάλη κρίσιμη πληροφορία: Ύστερα από ένα ομαδικό όργιο, η «κόκκινη γυναίκα», η ερωμένη τού Κρώουλυ θ’ αυτοκτονούσε με μεγάλη δό­ση κοκαΐνης. Μια νύχτα, λοιπόν, αφού έσφαξαν ένα τράγο και την περιέλουσαν με το αίμα του, οι πιστοί υποχρεώθηκαν να πιουν τα αίματα από το γυμνό της σώμα κι ετοιμάσθηκαν να την απολαύ­σουν με τη σειρά, ενώ εκείνη είχε πια περιέλθει σε κατάσταση αποκτηνώσεως από χρήση κοκαΐνης. Οι Καραμπινιέροι όρμησαν στον κήπο των οργίων με τα πιστόλια στο χέρι και η οργιαστική ανθρω­ποθυσία ματαιώθηκε. Έκτοτε έληξε η βασιλεία τού Κρώουλυ»! 

Ας επιστρέψουμε στην παράθεση των στοιχείων του Jeff:   «Ο Jimmy Page έχει μια εξώγαμη κόρη. Το όνομά της Σκάρλετ. (Πορφυρά). (Ο Kenneth Anger, φίλος του Crowley, έγραψε ένα βιβλίο με τον τίτλο “Hollywood Babylon”. Είναι αφιερωμένο στην “Πορφυρά Γυναίκα”). Μπορείτε να φανταστείτε κάποιον να δίνει στο μωρό του, το όνομα της αγαπημένης πόρνης του Σατανά; Και τι θα λέγατε για την περίπτωση ενός παιδιού που μεγαλώνει μέσα στα ίδια δωμάτια, όπου έχουν δολοφονηθεί παιδιά και το ζεστό αίμα τους έχει ποτίσει τους ίδιους χώρους στους οποίους παίζει αυτό το παιδί; Λίγο μετά το τραγικό θάνατο του drummer των Led Zeppelin, John Bonham, στις 25/9/1980, πολυάριθμες συλλεκτικές εκδόσεις της Ροκ πλημμύρισαν τα καταστήματα σε ολόκληρη τη χώρα (ΗΠΑ). Μία από αυτές με τίτλο “Will the Song Remain the Same?” (Το Τραγούδι θα παραμείνει το ίδιο;) περιείχε τα ακόλουθα αποσπάσματα από αναφορές του Jimmy Page στον Aleister Crowley: “Πώς μπορεί κάποιος να αποκαλεί “κακό” τον Crowley; Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Crowley υπήρξε ολοκληρωτικά παρεξηγημένος.”[59] Και για την ιδιοκτησία στο Λοχ Νες που άνηκε πρώτα στον Crowley και κατόπιν στον Page: “Υπήρχε κάποτε ένας ναός που κάηκε από τα θεμέλια, μαζί με το εκκλησίασμα. Σε αυτή την τοποθεσία χτίστηκε το σπίτι…”[60]. “Η βαρειά ατμόσφαιρα κυριαρχούσε εκεί. Ένας άνδρας αποκεφαλίστηκε εκεί μέσα και μερικές φορές, ακούς το κεφάλι του να κατρακυλά…”[61]. “Και βέβαια μετά τον Crowley είχαν γίνει αυτοκτονίες και αρκετά άτομα μεταφέρθηκαν σε ψυχοθεραπευτήρια και άλλα παρόμοια ιδρύματα. Το σπίτι βρίσκεται δίπλα στο νερό, δίπλα στο Λοχ Νες..”[62].»[63] «..Ο Jimmy Page ρωτήθηκε για το ποια ιστορική προσωπικότητα θα ήθελε να είχε γνωρίσει. Η απάντησή του: “Τον Μακιαβέλι. Ήταν μια αυθεντία του κακού.. αλλά δεν μπορείς να αγνοήσεις το κακό, αν μελετήσεις το υπερφυσικό όπως εγώ. Έχω πολλά βιβλία με το σχετικό θέμα και έχω επίσης παρευρεθεί σε αρκετές συναντήσεις πνευματιστών. Θέλω να συνεχίσω τη μελέτη.”[64]

 «Tο Νοέμβριο του 1979, το τεύχος του περιοδικού Creem, απεκάλυπτε ότι ο Page ήταν ιδιοκτήτης ενός καταστήματος αποκρυφισμού στο Κένσιγκτον της Αγγλίας, με το όνομα “Equinox” (Ισημερία), το οποίο ειδικεύονταν στα δημοσιευμένα έργα του Aleister Crowley. Σε μια συνέντευξη με τον συγγραφέα Chris Salewicz στο ίδιο τεύχος, ο Page ρωτήθηκε αν το ενδιαφέρον του για τον αποκρυφισμό ελαττώθηκε τα τελευταία χρόνια. Η απάντηση ήταν η ακόλουθη: “Το ενδιαφέρον μου είναι ακόμη πάρα πολύ μεγάλο. Συνεχίζω να διαβάζω πολλά βιβλία που αναφέρονται σε αυτό το θέμα”[65]. “Η Μαγεία είναι πολύ σημαντική αν ο άνθρωπος τη μελετήσει. Νομίζω πως ο Crowley ήταν απολύτως σχετικός με το σήμερα. Όλοι μας αναζητούμε την αλήθεια. Η αναζήτηση συνεχίζεται. Ο Crowley δεν είχε καθόλου καλή γνώμη για τις γυναίκες και δεν νομίζω πως είχε άδικο [66]”».[67]

 Ο Page μας συνιστά να μελετούμε τη συστηματικά τη μαγεία και ιδίως τη μαγεία του Crowley. Ποτέ όμως δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει ο ίδιος ως μακροχρόνιο θύμα του νεοσατανισμού σε τι  εξαθλίωση και παρακμιακή κατάσταση μπορούν να οδηγήσουν κάποιον που ασχολείται πειραματικά και ενεργά με τον ευρύτερο χώρο του αποκρυφισμού. “Ο διάβολος σταδιακά επιτίθεται εναντίον του ανθρώπου. Αρχίζει από τους λογισμούς, συνεχίζει με επιθυμίες και πάθη και φθάνει μέχρι των προσωπικών επιθέσεων και της πλήρους καταλήψεως του ανθρώπου. Είναι μεγάλη η μανία του και φοβερό το μίσος του εναντίον μας”[68].   Ας δούμε από το καλύτερο και μοναδικό πόνημα μέχρι στιγμής στον ελλαδικό και κυπριακό χώρο την πιο εμπεριστατωμένη και πλήρης μελέτη για τον χώρο του νεοσατανισμού, πώς ο Σατανάς μέσω των φερεφώνων του, εξαπατά με ιδιαίτερο πονηρό τρόπο τα θύματά του:«..Γι’ αυτόν ο Σατανάς “δεν είναι ο εχθρός του ανθρώπου. Είναι ζωή… αγάπη.. φως. Ο δρόμος προς τον ουρανό οδηγεί μέσω κολάσεως” ..Σκοπός του Crowley ήταν, ο άνθρωπος να οικειοποιηθεί τις δυνάμεις του Σατανά και να γίνει κατ’ αυτό τον τρόπο “κύριος του κόσμου”… “Δραστικές μαύρες μαγείες”, ναρκωτικά και σεξουαλικά οργιαστικά κατορθώματα ήταν τα βασικά στοιχεία στις πρακτικές του Crowley, ο οποίος είχε αναρίθμητες σχέσεις με γυναίκες και άνδρες. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να διακηρύξει πώς οι σεξουαλικές διαστροφές είναι πράξεις σεξουαλικής μαγείας. Στις πολυάριθμες διαστροφές του ήταν και η πρακτική να αφοδεύει πάνω στο χαλί και να υποστηρίζει πώς τα κόπρανά του είναι άγια».[69]

 Ας δούμε λίγα ενδεικτικά στοιχεία για “το τάγμα Thelema” που βασίστηκε πάνω στις διδαχές του Crowley. “Το Διοικητικό δικαστήριο του Βερολίνου (1985) γνωμάτευσε για το εν λόγω τάγμα: «Σκοπός του τάγματος είναι η “μετουσίωση” του ανθρώπου σε μια “ανώτερη βαθμίδα συνείδησης”. Αυτό επιδιώκεται με την “καταστροφή των μέχρι τώρα αντιλήψεων για την ηθική”.. μεταξύ άλλων, μέσω αναγκαστικού σεξ, μέσω της ονομαζόμενης “Προπόνησης αηδίας” Ekeltraining - να πίνει κανείς τα ούρα του και να τρώγει τα απορρίμματα του – τα θύματα καλούνται να ξεπεράσουν τις αναστολές τους, σε δεδομένη περίπτωση και με τη χρήση αλκοόλ σαν βοηθητικού μέσου.. στον αρχηγό του “τάγματος” ή στους επί μέρους “γυμναστές” τα μέλη του “τάγματος” οφείλουν απόλυτη υποταγή. (Annete Haack/F.W.Haack, σ.23)»[70].

«Η υπηρεσία Νεότητος του Luneburg προειδοποίησε τη νεότητα της περιοχής για 70 οπαδούς που από το Βερολίνο μετακόμισαν στην περιοχή, ότι σε αυτό τον κύκλο κυριαρχεί ο σαδισμός και ακραίες σεξουαλικές πρακτικές, που βρίσκονται στην ημερησία διάταξη. Άλλοτε οπαδός είπε: “Ο καθένας αναγκαζόταν να το κάνει με την καθεμιά, συχνά μπροστά σε όλη την ομάδα. Πολλοί προσβλήθηκαν από αφροδίσια νοσήματα”. Ένας άλλος ομολόγησε πώς: “με προπόνηση αηδίας αποσκοπείτο η ολοκληρωτική εξουδετέρωση των αναστολών μας. Στα πλαίσια αυτής της προπόνησης έπρεπε να πίνουμε ούρα και αίμα” (Bild 27/5/1986)».[71]

«Ένα βιβλίο με τίτλο “Hammer of the Gods” (Σφυρί των Θεών)  του Στήβεν Νταίηβις, απογυμνώνει τον επιδεικτικό μυστικισμό των Led Zeppelin, αποκαλύπτοντας την αξιοθρήνητη πραγματικότητα πίσω από το μεγαλύτερο συγκρότημα της Ροκ. Ο Jimmy Page ήταν εξαρτημένος από την ηρωίνη για 7 χρόνια, τα καλύτερα χρόνια της ύπαρξης του συγκροτήματος. Όταν δεν τρυπιόταν ή δεν ρούφαγε κοκαΐνη, κυλιόταν σε διάφορα κρεβάτια με δεκατετράχρονες και πόζαρε για φωτογραφίες “ντυμένος” με εντόσθια και κόπρανα ζώων, με μια από τις ερωμένες του γονατισμένη στα πόδια του, να προσποιείται ότι τρώει εντόσθια. Αυτός ήταν ο “ευγενής” Jimmy Page, ο ευαίσθητος κιθαρίστας, το ευφυές και πολυαγαπημένο είδωλο της Ροκ. Ένας άνδρας τόσο φθηνός που φόρτωσε τον Robert Plant και τον John Bonham με τα έξοδα των φαγητών που κατανάλωσαν στην πρώτη τους ακρόαση για τους Led Zeppelin.»[72]   Όμως η πολύχρονη ενασχόληση με τον αποκρυφισμό, τη μαγεία και τους δαίμονες δεν θα ήταν χωρίς ανταλλάγματα και τραγικές συνέπειες και για τους ιδίους. Ένα μεγάλο σώμα περιοδικών και βιβλίων που καταγράφουν πληροφορίες για τους Led Zeppelin ομιλούν σαφώς για την “κατάρα των Led Zeppelin” και πως αυτή η κατάρα συνεχίζονταν ακόμη και σήμερα εξ αιτίας του αποκρυφισμού που ασκούσε ο Page.Τα γεγονότα έχουν ως εξής:

«- Κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους στα 1973, για την προώθηση του άλμπουμ “House of the Holy”, Jimmy Page έσπασε τον αριστερό καρπό του, πράγμα που τον εμπόδισε να παίξει…

- Την παραμονή της περιοδείας τους, στα 1975, μια πόρτα τρένου έκλεισε μυστηριωδώς  χτυπώντας πάνω στο χέρι του Page και σπάζοντας του τον παράμεσο (δάκτυλο ιδιαίτερα κρίσιμο για έναν κιθαρίστα)

 - Επίσης στα 1975, ακριβώς την εποχή που το συγκρότημα ετοιμαζόταν να αρχίσει να δουλεύει πάνω σε ένα νέο άλμπουμ το (“Presence”), ο τραγουδιστής τους Robert Plant και η οικογένειά του ενεπλάκησαν σε ένα μοιραίο αυτοκινητιστικό ατύχημα, κατά την διάρκεια των διακοπών τους στη Ρόδο. Ο Plant τραυματίστηκε σοβαρά στο πόδι. Οι γιατροί δεν ήταν καθόλου σίγουροι αν θα μπορούσε στο εξής να περπατήσει χωρίς τη βοήθεια στηρίγματος. Μετά από ανάπαυση και θεραπεία, τα τραύματα του Plant επουλώθηκαν και το άλμπουμ “Presence” κυκλοφόρησε.

Στα 1977, κατά τη διάρκεια μιας ακόμη Αμερικανικής περιοδείας, ο Robert Plant έπαθε μια σοβαρή μόλυνση στο λάρυγγα η οποία έθεσε σε κίνδυνο ολόκληρο το πρόγραμμα της συναυλίας, αξίας πολλών εκατομμυρίων. Κατά τη διάρκεια της τρίτης νύκτας των παραστάσεων στο Σικάγο της ίδιας περιοδείας, ο Jimmy Page κατέρρευσε στη σκηνή και μεταφέρθηκε επειγόντως στο ξενοδοχείο του, ανίκανος να συνεχίσει να παίζει. Σαν να μην έφταναν αυτά τα γεγονότα, η τραγωδία χτύπησε για μια ακόμη φορά τον Robert Plant. Καθώς προσπαθούσε να συνέλθει από τη μόλυνση στο λάρυγγα που βρίσκονταν σε όξυνση, πληροφορήθηκε ότι ο πεντάχρονος γιος του Κάρακ πέθανε στην Ουαλία από μια ασθένεια την οποία στάθηκε αδύνατο να διαγνώσουν οι γιατροί. Το αγόρι πέθανε σε λιγότερο από μία εβδομάδα. Το υπόλοιπο μέρος της περιοδείας ακυρώθηκε.

– Πέρασαν τρία χρόνια. Οι Led Zeppelin με το άλμπουμ της επιστροφής τους, “In Through the Out Door”, έπαιζαν σε μια σειρά από Ευρωπαϊκές συναυλίες, οι οποίες σε συνδυασμό με τις ένθερμες κριτικές και την ενθουσιώδη δημόσια υποδοχή του κοινού, απεδείκνυαν ότι το συγκρότημα ήταν περισσότερο από ποτέ πριν δημοφιλές. Καθώς ετοίμαζαν να αρχίσουν το Αμερικάνικο σκέλος της περιοδείας τους στα 1980, με την εναρκτήρια συναυλία στο Μόντρεαλ Φόρουμ, ο John Bonham πέθανε στο κρεβάτι καθώς κοιμόταν. Εκείνη τη νύχτα ήταν φιλοξενούμενος του Jimmy Page. Σε λιγότερο από ένα μήνα, οι  Led Zeppelin διαλύθηκαν...    

  

- Ο Page συνεργάστηκε στη μουσική επένδυση της ταινίας του Anger “Lucifer Rising”, όπως δελεάστηκε και ο Mick Jagger να γράψει μουσική για μια άλλη αποκρυφιστική ταινία του Anger στα 1969, με τίτλο  “Invocation of my Demon Brother”[73]. Προφανώς, ο Anger διαισθάνθηκε ότι ο Page δεν έδωσε τον καλύτερό του εαυτό σε αυτό το έργο. Το θέμα μιας συνέντευξης σε μια Βρετανική Ροκ εφημερίδα ..ήταν η κατηγορία που απηύθυνε ο Anger προς τον Page ότι αποσύρθηκε από το έργο του πρόωρα, εν μέρει εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων του με τα ναρκωτικά. Ο Page ανταπάντησε εν συντομία, θυμωμένα, στο δημιουργό της ταινίας με τις ακόλουθες φράσεις, στο περιοδικό Creem: “Όλη αυτή η ιστορία με την “Κατάρα του Anger” δεν ήταν μόνο ανόητα γραμματάκια. Ο “Θεός”[74] ήταν τόσο αξιοθρήνητος… Εννοώ, τον εκτιμούσα τόσο πολύ. Όπως ένας αποκρυφιστής αφοσιωμένος στον καθοδηγητή του.. Είναι αληθινά αξιοθρήνητος. Εννοώ, εντελώς αδύναμος. Μπορεί να βλάψει μόνο με λόγια ”[75]. Σύντομα μετά τη δημοσίευση αυτών των σχολείων, ο Page κατέρρευσε από σοβαρό ανεξήγητο πόνο στη μέση της συναυλίας των Led Zeppelin και ο μικρός γιος του Robert Plant  πέθανε από μια ασθένεια που κανένας γιατρός δεν μπόρεσε να διαγνώσει. Ένας ομολογημένος ζηλωτής του αποκρυφισμού όπως ο Page θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα από τον καθένα να μην σαρκάζει τη δύναμη του Διαβόλου. Ίσως, νόμιζε πως οι δικές του σατανικές δυνάμεις[76] θα τον προστάτευαν από το κακό.»[77]

 Η μαρτυρία των Dan and Steve Peters

«Ο Page, ο πρώτος κιθαρίστας των Led Zeppelin, ανέλαβε να συνθέσει τη μουσική ενός film με τον τίτλο : “Lucifer Rising” (“Η Ανάσταση του Εωσφόρου”). Το έργο αυτό είναι το έργο ζωής του Kenneth Anger, μακροχρόνιο φίλο και μύστη στον αποκρυφισμό της Anita Pallenberg, παρακοιμώμενης των Rolling Stones. Το ρόλο του Εωσφόρου θα έπαιζε αρχικά ο Bobby Beausoleil, κιθαρίστας ενός συγκροτήματος όπου λεγόταν «Αγάπη» και μέλος της σέκτας  του Charles Manson. Κατά μυστηριώδη τρόπο, ύστερα από μήνες γυρίσματος της ταινίας, ο Beausoleil τα παράτησε. Λέγεται ότι ζητήθηκε έπειτα από τον Mick Jagger να παίξει τον Εωσφόρο στο έργο με τον παρατρεχάμενό του τον Keith Richards, στον ρόλο του Βεελζεβούλ. Ο Jagger αρνήθηκε, αλλά ο Beausoleil τον έπεισε τελικά να αντικαταστήσει τον Page σαν συνθέτης της μουσικής του film. Το film τελικά λανσαρίστηκε με τον τίτλο, “Invocation of my Demon Brother”, (“Επίκληση στον δαίμονα αδερφό μου”).»[78]

       Bobby Beausoleil - Lucifer Rising Part IV

Στις δύο πρώτες εικόνες είναι ο Charles Manson ενώ στην τρίτη είναι ο Kenneth Anger με το “tattoo” του “Lucifer” (βλέπε και ανωτέρω).

   «Ο διάβολος χρησιμοποιεί με πολλή τέχνη δύο δίδυμες παγίδες: την υπερηφάνεια και το ψεύδος. Με την υπερηφάνεια σκοτίζει το νου του ανθρώπου και στη συνέχεια εύκολα τον παρασύρει στο ψεύδος, που οι χειρότερες εκφράσεις του είναι η αίρεση και η πλάνη»[79]. «..Οι δαίμονες είναι φοβεροί, πανούργοι και πονηροί. Γενικά, ο διάβολος είναι αυτός που έχει το κράτος του θανάτου και από αυτόν τον θάνατο ήλθε να μας ελευθερώσει ο Χριστός. “Καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ’ ἔστι τὸν διάβολον”, (Εβρ. β΄14)… Όχι μόνο υπάρχουν πολλά δαιμόνια, αλλά στην Αγία Γραφή παρουσιάζεται η αλήθεια ότι υπάρχουν βαθμοί πονηρίας.. Γενικά οι άγιοι διδάσκουν ότι υπάρχουν τόσα δαιμόνια όσα και πάθη.. Η δύναμη όμως του Χριστού είναι ισχυρότερη από την δύναμη του διαβόλου.

Ο Χριστιανός που ενδυναμώνεται από την Χάρη του Θεού δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτε. Είναι ισχυρός. Ο Απόστολος Παύλος ομολογεί: “πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ” (Φιλ. δ΄ 13). Οι άγιοι με την Χάρη του Χριστού διέλυσαν όλες τις μηχανές και τις μεθοδείες του διαβόλου»[80]. «Οι τρεις αυτοί λόγοι, δηλαδή το ότι ο άνθρωπος είναι κατ’ εικόνα Θεού, ότι ο Χριστός ενηνθρώπησε και εθέωσε την ανθρώπινη φύση και ότι υπάρχει η Εκκλησία[81] που είναι το Θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού, δημιουργούν τις δυνατότητες της θεώσεως.

Ο άνθρωπος μπορεί να θεωθεί, να γίνει κατά Χάριν[82] Θεός, “χωρίς της κατ’ ουσίαν ταυτότητος”»[83]. Αυτή είναι η μοναδική οντολογική και αδιάψευστη ελπίδα της Οικουμένης. «Η πλούσια πείρα των αγίων έχει παραδώσει και σε εμάς τους τρόπους για να νικάμε το διάβολο και να ξεφεύγουμε τις παγίδες και τεχνάσματά του. Οι συμβουλές και οι οδηγίες τους είναι πολύτιμες»[84]. Αναφέρονται  τουλάχιστον 18. Θα αναφέρουμε μόνον έναν τη μελέτη του λόγου του Θεού, η οποία εμποδίζει το διάβολο να μας πλησιάσει. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει, ότι,  “αν ο διάβολος δεν θα τολμήσει να μπει σε σπίτι, όπου υπάρχει Ευαγγέλιο, πολύ περισσότερο δεν θα αγγίξει την ψυχή που μελετάει με το νου της[85] τα λόγια του Ευαγγελίου.”[86]

Γι’ αυτό και προτείνουμε ανεπιφύλακτα τον καλοπροαίρετο αναγνώστη να συμβουλευτεί τα εν λόγω 3 βιβλία που εκφράζουν αυθεντικά και εμπειρικά την αλήθεια που βιώνει υπαρκτικά η Εκκλησία για τη φύση και το έργο των δαιμόνων.    

---

[1] Το αρχικό κείμενο που είχε γραφτεί ήταν μικρότερης εκτάσεως από το παρόν κείμενο.

[2] http://www.protothema.gr/culture/music/article/?aid=233882

[3] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 31.

[4] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 35-36.

[5] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 36.

[6] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 37.

[7] Όχι και τόσο πια.

[8] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 37.

[9] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 38.

[10] Αυτά δεν τα εκθέτει κάποιος δημοσιογράφος που είναι ανίδεος της ροκ πραγματικότητας, οπότε μπορεί να διολισθήσει και σε ανακρίβειες ή και σε απλουστευμένες γενικεύσεις, ούτε κάποιος ερευνητής συγγραφέας για τη ροκ μουσική που μπορεί λόγω λατρείας και τυφλής προσκόλλησης των metal οπαδών του χώρου να αμφισβητηθούν οι παρεχόμενες πληροφορίες που αυτό καταθέτει αλλά παραθέτει αυτά τα απίστευτα στοιχεία, το Νο 1 για το heavy metal, περιοδικό στην Ελλάδα το Metal Hammer. Και επίσης η μουσική δεν είναι απλά ένα μουσικό αρμονικό σύνολο παραγωγής ήχων αλλά είναι ως τέχνη ένα μέσο που ο ενεργών ‘’καλλιτέχνης’’ εκφράζει και εξωτερικεύει τον έσω κόσμο του, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς του. Συνεπώς ανάλογα με το τι κουβαλάει μέσα του, ανάλογα με το περιεχόμενο της καρδίας του, αν είναι έντιμος, συνετός, σώφρων ή από την άλλη βιώνει μια κόλαση, έχει αποδεχθεί και έχει υιοθετήσει ως τρόπο ζωής οποιαδήποτε παρέκκλιση, διαστροφή, ανωμαλία, αυτά λοιπόν που βιώνει ως εμπειρικό γεγονός καλείται να τα μεταδώσει  στις ψυχές ιδίως των εφήβων και των νέων με απώτερο σκοπό να τους καταστρέψει (εκούσια ή ανεπίγνωστα, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία ως προς το αποτέλεσμα και μόνο), οδηγώντας τους στην αμαρτία, τη φθορά και το θάνατο (και τον βιολογικό και τον αιώνιο). Σε όλη αυτή την καλοστημένη επιχείρηση, έχει έναν αναπάντεχο (δοκιμασμένο στους αιώνες για τον έλεγχο των μαζών αλλά του νου ενός εκάστου που θα αφεθεί σε αυτό) φίλο και βοηθό και κομιστή της ψυχοναρκωτικής και ψυχοκτόνας αυτής πραμάτειας: τη μουσική και το παράγωγό της,  τα αδίστακτα κραταιά συμφέροντα της μουσικής βιομηχανίας. (Η μουσική βιομηχανία είναι  ευρέως γνωστό πως λειτουργεί ως κατασκευαστής και μετατροπέας νεανικών αλλά πλέον πια και ωριμοτέρων συνειδήσεων).

[11] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 38.

[12] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 38.

[13] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 38.

[14] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 39.

[15] «Η Αυτοκαταστροφική Φύση του Ροκ», Μάκη Μηλάτου, εκδ. Στύγα, β΄έκδ. 1992, σελ. 89.

[16] «Οι Μαθητές του Σατανά», Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 90.

[17] «Οι Μαθητές του Σατανά»,  Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 90.

[18] “Rock: Τα Υποσυνείδητα Μηνύματα”, Dan & Steve Peters, εκδ. Στερέωμα, σελ. 119.

[19] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 39.

[20] “Rock: Τα Υποσυνείδητα Μηνύματα”, Dan & Steve Peters, εκδ. Στερέωμα, σελ. 138.

[21] Εδώ διαπιστώνουμε περίτρανα γιατί ακραίες μορφές κομμουνιστικού αγώνα, όπως ο αναρχισμός (και όχι μόνο, αλλά και από την άκρα δεξιά πλέον), επιλέγουν ενσυνείδητα ή ακούσια τέτοια μουσικά ακούσματα αφού τους εκφράζουν επειδή νομιμοποιούν και δικαιολογούν τον εσωτερικά διασπασμένο και κατακερματισμένο από τα πάθη τους ψυχισμό τους και επιλέγουν έτσι ως μορφή πολιτικού αγώνα, την τυφλή και ωμή βία η οποία και τροφοδοτείται από την πολλή αρρωστημένη ιδεολογική επιδημία που έχει όνομα και αυτοπροσδιορίζεται ως : “χαρά” της καταστροφής.

[22] “Metal Hammer”, τ. 335, Νοέμβριος 2012, σελ. 39.

[23] Ένας μεγαλόσωμος άνδρας που εύρισκε ευχαρίστηση στο να καλλιεργεί για τον εαυτό του την εικόνα του δολοφόνου και του γκάγκστερ.

[24] Circus, September 18, 1979, σ. 29.

[25] Circus, September 18, 1979, σ. 29.

[26] «Οι Μαθητές του Σατανά»,  Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 88-89.

[27] “Metal Hammer”,  τ. 335,  Νοέμβριος 2012, σελ. 41.

[28] “Metal Hammer”,  τ. 335,  Νοέμβριος 2012, σελ. 39.

[29] «Οι Μαθητές του Σατανά»,  Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 91.

[30] Υπάρχει η μετάφραση και όλη η συμβολική αποκρυφιστική του ερμηνεία στο: “Rock N’ Roll Παραβίαση της συνείδησης με μηνύματα υποσυνείδητα”, Jean – Paul Regimbal, εκδ. Ηλιοσκόπιο, α΄έκδ. 1989, σελ 107-117.

[31] Οικεία πρακτική αν αναλογιστούμε τις μυστικιστικές, διαστροφικές πρακτικές του μέντορα του Page, Aleister Crowley.

[32] “There’s no escaping it. It’s my sweet Satan. The one will be the path who makes me sad; Whose power is Satan”

[33] “Oh, I will sing because I live with Satan”.

[34] “Τα σατανικά μηνύματα της rock ξεσκεπάζονται”, Jacob Aranza, εκδ. Μπαρμπουνάκης, σελ. 89-92.  Ποιος είναι όμως ο Jacob Aranza: Ένας από τους λίγους θαρραλέους που αντισταθήκαν στην καταστροφική επιρροή της ROCK, ξεσκεπάζει αμείλικτα το ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ. Από 9 χρονών είχε και ο ίδιος μπλέξει στο κύκλωμα των ναρκωτικών και των ροκάδων στο Χιούστον του Τέξας. Η ζωή του πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, όταν μια θαυμαστή μεταστροφή έγινε στην ζωή του…

[35] “Τα σατανικά μηνύματα της rock ξεσκεπάζονται”, Jacob Aranza, εκδ. Μπαρμπουνάκης, σελ. 133-134.

[36] “Rock: Τα Υποσυνείδητα Μηνύματα”, Dan & Steve Peters, εκδ. Στερέωμα, σελ. 197.

[37] Vance Packard, The People Shapers (Boston: Little, Brown & Co., 1977), σελ. 136

[38] “Rock: Τα Υποσυνείδητα Μηνύματα”, Dan & Steve Peters, εκδ. Στερέωμα, σελ. 190 - 191.

[39] “Τα σατανικά μηνύματα της rock ξεσκεπάζονται”, Jacob Aranza, εκδ. Μπαρμπουνάκης, σελ. 29.

[40] “Boleskine House”

[41] Ξεκάθαρα δαιμονικά πνεύματα, που ενεργούν παντοιοτρόπως και ποικιλοτρόπως.

[42] Δείτε εξαιρετικά πλούσιες πληροφορίες για τον  Crowley και στο: http://www.egolpion.com/crowley_aleister.el.aspx

[43] “Τα σατανικά μηνύματα της rock ξεσκεπάζονται”, Jacob Aranza, εκδ. Μπαρμπουνάκης, σελ. 30.

[44] Ποιος είναι όμως ο Ulrich Baeumer : φιλόμουσος νέος, υπήρξε για πολλά χρόνια φανατικός οπαδός της μουσικής ροκ και ενδιαφέρθηκε ζωηρά να μάθει περισσότερα από την ιστορία της και τα παρασκήνιά της. Έκανε μακροχρόνιες έρευνες πάνω στα πλέον δημοφιλή συγκροτήματα της ροκ και τα αποτελέσματα αυτών των ερευνών του παρουσιάζει σε τούτο το βιβλίο. Πολλά μυστηριώδη φαινόμενα, και παρασκηνιακές σκηνές, που κατά το μεγαλύτερο μέρος τους είναι άγνωστες για τους πολλούς, ο συγγραφέας κατάφερε να παρουσιάσει εδώ (στα παρόν πόνημα) με τρόπο αδιαφιλονίκητο και πειστικό, με ντοκουμέντα και ακαταμάχητα στοιχεία. Έτσι, σκηνές της ροκ - δοσμένες, τώρα, από την εσωτερική τους πλευρά- έρχονται στο φως, και τα επακόλουθα συμπεράσματα είναι συγκλονιστικά.

[45] “Hit Parader”, Ιούλιος 1975, σελ. 135.

[46] “Rock: Τα Υποσυνείδητα Μηνύματα”, Dan & Steve Peters, εκδ. Στερέωμα, σελ. 197.

[47] «Θέλουμε μόνο την ψυχή σου», Ulrich Baeumer, εκδ. Πέργαμος, α΄έκδ. 1992, σελ. 31-32.

[48] «Οι Μαθητές του Σατανά», Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 92.

[49] «Στο Δίχτυ του Σατανά»,  Pat Pulling, εκδ. Στερέωμα, σελ. 152. (Εξαιρετική εργασία)

[50] “Rock: Τα Υποσυνείδητα Μηνύματα”, Dan & Steve Peters, εκδ. Στερέωμα, σελ. 169.

[51] “Siegfried Schmidt-Joos: “Sympathy for the Devil”. “Aleister Crowley, Kenneth Anger und die Folgen”, στο J. Gulden, K. Humann (Hrsg.): “Rock Session I”, Rowohlt, Reinbeck Αμβούργο, 1977, σελ. 11.

[52] «Θέλουμε μόνο την ψυχή σου», Ulrich Baeumer, εκδ. Πέργαμος, α΄έκδ. 1992, σελ. 54.

[53] «Θέλουμε μόνο την ψυχή σου», Ulrich Baeumer, εκδ. Πέργαμος, α΄έκδ. 1992, σελ. 70.

[54] «Η κοκαΐνη εμφανίστηκε ξανά τις ΗΠΑ ως ένα ακριβό ψυχαγωγικό ναρκωτικό, που χρησιμοποιείται από τη βιομηχανία του θεάματος, κυρίως από τους μουσικούς της ροκ και τους αστέρες του κινηματογράφου αποκτώντας την εικόνα ενός “ναρκωτικού της σαμπάνιας” στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70 και του ’80… όταν το ναρκωτικό έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα για αρκετές ώρες ή σε μία πολύ μεγάλη δόση, η αρτηριακή πίεση και ο σφυγμός μπορεί να εκτοξευθούν και η καρδιά να παρουσιάσει αρρυθμία. Αυτό μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ανακοπή και/ή αναπνευστική κατάρρευση… η κοκαΐνη συχνά λαμβάνεται σε συνδυασμό με άλλα ναρκωτικά.. Οι μεγάλες δόσεις ή οι δόσεις που επαναλαμβάνονται τακτικά μέσα σε μερικές ώρες μπορούν να οδηγήσουν σε πανικό και άγχος. Σε ακραίες περιπτώσεις αυτό μπορεί να καταλήξει σε παράνοια και σε παραισθήσεις.. Και ορισμένα μακροπρόθεσμα προβλήματα: 1) Ανωμαλίες του πεπτικού συστήματος, αφυδάτωση και ανορεξία- όλα συνδέονται με απώλεια της όρεξης, ακανόνιστες διατροφικές συνήθειες και ανεπαρκή διατροφή. 2) Απώλεια της σεξουαλικής επιθυμίας 3) Καρδιακά προβλήματα, όπως αφύσικα γρήγορος καρδιακός ρυθμός και ακανόνιστος χτύπος. 4) Βλάβη στις μεμβράνες που καλύπτουν τα ρουθούνια, αν σνιφάρεται τακτικά. Ο ιστός που διαχωρίζει τα ρουθούνια μπορεί να τρυπήσει, κάτι που απαιτεί χειρουργική επέμβαση…. 5) Αποστήματα, πρήξιμο και θρόμβοι στο αίμα μπορούν να προκληθούν από την ενέσιμη μορφή. Η κοινή χρήση βελόνας αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης λοιμώξεων, όπως ο HIV. 6) Μακροπρόθεσμα αναπνευστικά προβλήματα 7) Οικονομικές δυσκολίες μετά από συνεχή χρήση, με συνέπεια ο χρήστης να χάσει την περιουσία του, ακόμα και τις σχέσεις του. 8) Χαοτικός τρόπος ζωής ως αποτέλεσμα του εθισμού και της προβληματικής χρήσης. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει εγκληματική συμπεριφορά, καθώς και το καθημερινό “κυνήγι” του ναρκωτικού και των χρημάτων για την αγορά του» («DRUGS», Harry Shapiro, εκδ. Ερευνητές – ΚΕΘΕΑ,  α΄έκδ. 2009, σελ. 192-207)

[55] Εδώ παρουσιάζονται ένα μέρος από την εμπλοκή του Crowley με τα ναρκωτικά και τις εμετικές του τελετουργικές σεξουαλικές διαστροφές που απετέλεσαν σημείο αναφοράς, έμπνευσης και μίμησης για όλους τους ακολούθους του κινήματος του νεοσατανισμού από δω και ύστερα. http://www.egolpion.com/therion.print.el.aspx

[56] Η παρατεταμένη κατάχρηση κοκαΐνης καταστρέφει τις νευρικές απολήξεις στα ούλα και τα δόντια, σαπίζοντάς τα. Ρωτήστε τον Κηθ Ρίτσαρντς.  (από «Οι Μαθητές του Σατανά», Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 82.)

[57] «Οι Μαθητές του Σατανά», Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 80-82.

[58]  Σε έρευνα για την Μαύρη Μαγεία με τίτλο «Η Μεγάλη Αλή­θεια», τού Κέρεθ Τανάις, που δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στο «ΕΘΝΟΣ» (Μάιος - Ιούνιος 1959), διαβάζουμε τα εξής (7^η συνέ­χεια), (από «Σατανισμός - Σατανολατρεία», Νικολάου Ψαρουδάκη, εκδ. Ελληνικό Χριστιανικό Ορθόδοξο Μέτωπο, α΄έκδ. 1991, σελ. 57-58).Δείτε http://www.egolpion.com/satanismos_psaroudakis.print.el.aspx

[59] Led Zep Special, (Modern Day Perodicals, Inc., 1980),  σ. 46.

[60] Led Zep Special, (Modern Day Perodicals, Inc., 1980), σ. 46.

[61] Led Zep Special, (Modern Day Perodicals, Inc., 1980), σ. 46.

[62] Led Zep Special, (Modern Day Perodicals, Inc., 1980), σ. 46.

[63] «Οι Μαθητές του Σατανά», Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 82-83.

[64] Ritchie Yorke, The Led Zeppelin Biography, (Methuen Publications, A Division of The Carswell Co., Ltd., 1976), σ.183.

[65] Creem, Νοέμβριος  1979, σ. 47.

[66] Ritchie Yorke, The Led Zeppelin Biography, (Methuen Publications, A Division of The Carswell Co., Ltd., 1976), σ.183.

[67] «Οι Μαθητές του Σατανά», Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 84.

[68] «Συζητήσεις για την  “Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία” (3)», Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ αγίου Βλασίου Ιεροθέου, γ΄έκδ. 1998, σελ. 171.

[69] «Νεοσατανισμός. Ορθόδοξη θεώρηση και αντιμετώπιση», π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, α΄έκδ. 1996, σελ.118-119.

[70] «Νεοσατανισμός. Ορθόδοξη θεώρηση και αντιμετώπιση», π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, α΄έκδ. 1996, σελ.120-121.

[71] «Νεοσατανισμός. Ορθόδοξη θεώρηση και αντιμετώπιση», π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, α΄έκδ. 1996, σελ.121.

[72] «Οι Μαθητές του Σατανά», Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 89-90.

[73] Ένας κριτικός ανέφερε πάνω σε αυτό : “Είναι μια σατανική φαντασμαγορία, στην οποία ο Anger επικαλείται δαίμονες, εφαρμόζει ένα είδος μαύρης τελετουργίας και συσσωρεύει μυστικές εκστασιακές εικόνες” (από «Θέλουμε μόνο την ψυχή σου», Ulrich Baeumer, εκδ. Πέργαμος, α΄έκδ. 1992, σελ. 34.)

[74] Μην ξεχνάμε ότι «ο Crowley αυτοονομάστηκε “The Great Beast 666” (“Το Μεγάλο Θηρία 666” ) και ανακηρύχθηκε βασικός άγιος του Τάγματος (τάγμα του Ναού της Ανατολής). Οπαδοί του Τάγματος υπέγραψαν το 1925 “Δήλωση”, στην οποία ο  Crowley ανακηρύσσεται “Σωτήρας του Κόσμου”… Βασική θέση του σε πολλές (νεοσατανικές) ομάδες αποτελεί ο νόμος του Crowley: “Do what you will, that shall be the whole law” (“Κάνε ότι θέλεις αυτός είναι όλος ο νόμος”). Σύμφωνα με αυτήν την αντίληψη δεν υπάρχει κανένας Θεός – Νομοθέτης, ο ίδιος ο άνθρωπος παίρνει τη θέση του Θεού. “Θεός είναι ο άνθρωπος”» (από «Νεοσατανισμός. Ορθόδοξη θεώρηση και αντιμετώπιση», π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, α΄έκδ. 1996, σελ.117, 282).

[75] Creem, Απρίλιος, 1977, σελ. 70-71.

[76] Όντως αυτό ισχύει για όποιους ασχολούνται με τον αποκρυφισμό. Στο σύστημα του Crowley αλλά και σε άλλα αποκρυφιστικά συστήματα το ζητούμενο είναι να επικαλεστούν δαίμονες με σκοπό να τους βοηθήσουν ανάλογα με τις επιθυμίες του καθενός. Ένα μεγάλο ποσοστό των τελετουργικών εργασιών που επιτελούν είναι κατά την κάθοδο των δαιμόνων να μην βλαπτούν από τα κακοποιά πνεύματα που εισέρχονται, και για αυτό και αναπτύσσουν τεχνικές “προστασίας” έχοντας ως βοηθούς άλλους δαίμονες για να τους προστατεύσουν από την θηριώδη μανία αυτών που κατέρχονται. Έχει συμβεί πολλάκις ακόμα και  ίδιος ο Crowley να ξυλοκοπηθεί άγρια κατά την προσέλευση των δαιμονικών οντοτήτων. Έτσι εξηγείται και γιατί οι Iron Maiden επιλέγουν ένα δαίμονα – τέρας, τη μασκότ τους, τον Eddie για να εκδιώξει τον Σατανά. Γνωρίζουμε όμως δαίμονας άλλο δαίμονα δεν τον διώχνει,  αν δεν καταλάβει εκείνος τη θέση του. Γι αυτό βλέπουμε εδώ ξεκάθαρα την πλήρης εφαρμογή της φιλοσοφίας, του εγκληματικού δόγματος του σατανισμού του Crowley και την καθομολογούμενη λατρεία προς το πρόσωπο του Crowley του ηγέτη και τραγουδιστή των Iron Maiden, Bruce Dickinson.

[77] «Οι Μαθητές του Σατανά»,  Jeff Godwin, εκδ. Στερέωμα, σελ. 85-97.

[78] «Rock: Τα Υποσυνείδητα Μηνύματα», Dan and Steve Peters, εκδ. Στερέωμα, σελ. 112.

[79] «Οι δαίμονες και τα έργα τους», έκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου, α΄έκδ. 2005, σελ. 65.

[80] «Συζητήσεις για την  “Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία” (3)», Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ αγίου Βλασίου Ιεροθέου, γ΄έκδ. 1998, σελ. 145-203.

[81] Μία από τις σημαντικές δραστηριότητες των πονηρών πνευμάτων είναι η εναντίωσή τους στο έργο της Εκκλησίας, που τους είναι μισητό, γιατί καταργεί το δικό τους έργο.

[82] Όχι κατά φύσιν Θεός που διδάσκει πλανεμένα ο χώρος του αποκρυφισμού και αποτελεί την μεγάλη τραγωδία του ανθρώπου: τον πειρασμό της ισοθεΐας και  αυτοθεώσεως, ή αλλιώς “το ευαγγέλιο του όφεως”.

[83] «Συζητήσεις για την  “Ορθόδοξη Ψυχοθεραπεία” (3)», Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ αγίου Βλασίου Ιεροθέου, γ΄έκδ. 1998, σελ. 141.

[84] «Οι δαίμονες και τα έργα τους», έκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου, α΄έκδ. 2005, σελ. 80.

[85] Και εφαρμόζει στην πράξη.

[86] «Οι δαίμονες και τα έργα τους», έκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου, α΄έκδ. 2005, σελ. 78-88.

(Σημείωση ιστοσελίδας: Στα κείμενα των εντύπων που αναδημοσιεύουμε έχουμε κρατήσει την ορθογραφία του συντάκτη)

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον       www.egolpion.com

18   ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ  2012