ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ ΜΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΥΡΙΛΛΟ

ΤΟΥ  ΝΙΚ.  ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

Στις 22 και 23 Ιουνίου 1994 ο Θεός μας έκανε ένα πολύ μεγάλο δώρο. Πενήντα Πατρινούς και Πατρινές προσκυνητές μας αξίωσε να πάμε στον Άγιο Ιωάννη τον Ρώσο, στην μονή Οσίου Δαυίδ, στο μοναστήρι του μακαριστού γέροντος Πορφυρίου  και στην μονή του οσιομάρτυρος Εφραίμ στην νέα Μάκρη.

Στην μονή του Οσίου Δαυίδ οι πατέρες μάς περίμεναν και όταν φθάσαμε, άρχισαν τον εσπερινό. Έψαλαν ο μακαριστός πλέον γέρων Κύριλλος και άλλοι πατέρες. Μετά τον εσπερινό ο γέρων Κύριλλος έμεινε μέχρι τις 3 το πρωί εξομολογώντας τους προσκυνητές. Εγώ δεν είχα απόφαση να εξομολογηθώ, αλλά η αδελφή μου μού είπε: «Δεν συναντήσαμε τον μακαριστό γέροντα Ιάκωβο και τον μακαριστό γέροντα Πορφύριο. Αφού φτάσαμε εδώ, δεν πάς να εξομολογηθείς να μην έχεις το παράπονο ότι, έχασες και τον γέροντα  Κύριλλο;». Έτσι αποφάσισα να εξομολογηθώ και μετά χιλιοευχαρίστησα την αδελφή μου για την συμβουλή της, γιατί ωφελήθηκα πάρα πολύ.

Ο πατήρ Κύριλλος ήταν πολύ ήρεμος και μου φέρθηκε  με πολλή αγάπη. Εντύπωση μεγάλη μου έκανε, ότι σε κάθε τι που του έλεγα, είχε έτοιμη την απάντηση. Μια κουβέντα του έλεγα εγώ, δέκα μου έλεγε εκείνος.

Με ρώτησε για την ευλογημένη δοκιμασία μου και εγώ με λίγα λόγια του είπα τι συνέβη. Τότε μου είπε μια απλή αλλά πολύ σημαντική φράση: «Ο Θεός δεν κάνει ποτέ λάθος». Έπειτα μου διηγήθηκε δύο πολύ διδακτικά γεγονότα.

 Όταν ζούσε ο Άγιος Ιωάννης ο Ελεήμων, ήταν στην Αλεξάνδρεια μια οικογένεια που το  παιδί τους θα μπάρκαρε σε πλοίο για να ταξιδεύει. Πήγαν λοιπόν οι γονείς στον Άγιο Ιωάννη και του έδωσαν χρήματα παρακαλώντας   να κάνει λειτουργίες και παρακλήσεις για το παιδί τους. Ο Άγιος Ιωάννης προσευχήθηκε θερμά για το παιδί. Όμως στο πρώτο ταξίδι το παιδί πνίγηκε και οι γονείς  θεώρησαν υπεύθυνο για αυτό που συνέβη τον Άγιο Ιωάννη. Του έκαναν παράπονα λέγοντας ότι εμείς σε παρακαλέσαμε να κάνεις λειτουργίες και παρακλήσεις για το παιδί μας και να τι μας βρήκε. Ο Άγιος Ιωάννης τότε τους είπε: «Αγαπητοί μου εγώ έκανα το καθήκον μου, έκανα λειτουργίες και παρακλήσεις. Αλλά ο Θεός έβλεπε ότι το παιδί σας εκεί που θα πήγαινε θα έπαιρνε άσχημο δρόμο και θα έχανε την ψυχή του για αυτό το πήρε και έσωσε την ψυχή του».

Στην Κεφαλληνία έζησε ο μοναχός Άνθιμος Κουρουκλής, ο οποίος ήταν τυφλός. Παρακαλούσε την Παναγία να του χαρίσει το φώς. Κάποτε λοιπόν που βρέθηκε στο Άγιον Όρος, παρουσιάστηκε εμπρός του η Παναγία και του είπε: «Άνθιμε, πού θέλεις να βλέπεις; Εδώ ή στον Παράδεισο;». Εκείνος απάντησε: «Στον Παράδεισο, Παναγία μου». «Ε, τότε Άνθιμε, του είπε η Παναγία, σήκωνε με υπομονή τον σταυρό σου για να βλέπεις στον Παράδεισο». Ο μοναχός Άνθιμος από τότε δεν ξαναζήτησε το φώς του από την Παναγία, αλλά υπέμεινε αγόγγυστα και δοξολογικά τη δοκιμασία του. Έχτισε μοναστήρι στην Κεφαλληνία, έγινε οδηγός πνευματικός άλλων ψυχών και τέλος αγίασε.

Κάποια στιγμή μου είπε: «Πρέπει να αγωνιστούμε σκληρά για να πολεμήσουμε και να νικήσουμε το καταραμένο και θανατηφόρο πάθος της υπερηφανείας. Στο γεροντικό υπάρχει ένα κλασσικό παράδειγμα με ένα μοναχό που είπε στον γέροντά του ότι είχε λογισμούς υπερηφανείας. Τότε εκείνος απάντησε: «Δίκιο έχεις παιδί μου να υπερηφανεύεσαι, αφού εσύ δημιούργησες τον κόσμο». Εγώ, τόνισε ο πατήρ Κύριλλος, νομίζω ότι είμαστε σκουλήκια, που κάποια στιγμή μας παίρνουν οι πελαργοί.

Στις 23 Ιουνίου το πρωί, μετά την θεία λειτουργία διάβασε σε κάποια γυναίκα τους εξορκισμούς και κατόπιν μας μίλησε για αρκετή ώρα. Μας είπε ότι δεν πρέπει ποτέ να καταφεύγουμε στους μάγους και στα μέντιουμ, γιατί αυτό είναι πολύ μεγάλη αμαρτία και τιμωρείται με επτά χρόνια ακοινωνησία, όπως και ο φόνος. Μας μίλησε για τις απατεωνιές και την εκμετάλλευση των μάγων και των μέντιουμ και μας διηγήθηκε δύο χαρακτηριστικά περιστατικά.

Σε ένα χωριό κοντά στο μοναστήρι μας  πήγαν δύο τσιγγάνες σε μία απλή γυναίκα, μητέρα έξι παιδιών, και της είπαν πως της έχουν κάνει μάγια και αυτές θα έλυναν τα μάγια. Της ζήτησαν ένα σεντόνι και τα χρήματα που είχε εκείνη την ώρα στο σπίτι. Αυτή είχε 140.000 δραχμές, τον μισθό του άντρα της  και με αφέλεια τα έδωσε στις τσιγγάνες. Εκείνες τα δίπλωσαν μέσα στο σεντόνι και κατόπιν ζήτησαν από την απλοϊκή γυναίκα να φέρει στάχτη και νερό για να ραντίσουν το σεντόνι. Όταν πήγε στο άλλο δωμάτιο η γυναίκα, ξεδίπλωσαν το σεντόνι πήραν τα χρήματα και έβαλαν μέσα εφημερίδες. Με την στάχτη και το νερό ράντισαν το σεντόνι και είπαν στην γυναίκα να το φυλάξει σε μια μεριά και μετά από τρείς ημέρες να το ανοίξει και θα λυθούν τα μάγια. Μετά έγιναν καπνός και αυτές και τα χρήματα της γυναίκας. Το μεσημέρι γύρισε ο άνδρας στο σπίτι και είπε στην γυναίκα του να του φέρει λίγα χρήματα για να πάει να ψωνίσει κάτι. Εκείνη μάσαγε τα λόγια της και ο άνδρας της κατάλαβε ότι κάτι συνέβη. Η γυναίκα του αναγκάστηκε να του πει την αλήθεια και τότε ο άνδρας  της είπε να πάει να φέρει το σεντόνι. Όταν το άνοιξαν βρήκαν τις εφημερίδες και κατάλαβαν την απατεωνιά, αλλά ήταν πολύ αργά.

Δύο νέοι ήθελαν να παντρευτούν δύο κοπέλες και πήγαν σε μέντιουμ να τους βοηθήσει να τις παντρευτούν. Το μέντιουμ πήρε 100.000 δρχ. από τον καθένα, αλλά δεν έγινε απολύτως τίποτα. Μετά ξαναπήγαν οι νέοι στο μέντιουμ και εκείνος τους είπε να πάνε σε κάποιο συγκεκριμένο μέρος να σκάψουν και θα βρούν διαμάντια. Πήγαν οι κουφιοκεφαλάκηδες και έσκαψαν, αλλά αντί για διαμάντια βρήκαν κάρβουνα. Αυτά, τόνισε ο π.Κύριλλος, κάνουν τα μέντιουμ, ενώ εμείς κάνουμε σαρανταλείτουργο χωρίς να ζητούμε ούτε μία δραχμή.

Έπειτα μας μίλησε για τις εκτρώσεις, ότι είναι φοβερή αμαρτία και ανέφερε ένα παράδειγμα για μία γυναίκα που είχε κάνει 6 εκτρώσεις η οποία είδε σε όνειρο έξι παιδάκια πάνω σε θάλασσα που έμοιαζαν μεταξύ τους. Για  να τονίσει το μέγεθος του εγκλήματος των εκτρώσεων μας είπε: «Αν είχα την δυνατότητα να σας έβαζα όλους μέσα σε ένα σακούλι και μετά έναν, έναν σας σκότωναν τι θα λέγατε για μένα; Ε, τον κακούργο, τι παλιάνθρωπος που είναι! Το ίδιο κάνει και η μάνα που σκοτώνει το παιδί της με το χέρι του γιατρού. Και μάλιστα πληρώνει για να σκοτώσει το παιδί της.

Ποτέ δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, διότι έχει ο Θεός. Κάποτε ζούσε ένας ναυτικός, ο οποίος συνήθιζε να λέει με την καρδιά του την φράση έχει ο Θεός. Οι άλλοι ναυτικοί που ήσαν στο πλοίο τον ειρωνεύονταν λέγοντάς του: «Έχει ο Θεός;». Ναι, απαντούσε με απλότητα εκείνος, έχει ο Θεός. Σε ένα ταξίδι προς την Αμερική έπεσε ο ναυτικός που έλεγε αυτή την φράση και έσπασε το πόδι του. Τότε βρήκαν την ευκαιρία οι άλλοι ναυτικοί και τον ειρωνεύονταν περισσότερο. Εκείνος όμως με απόλυτη εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού επαναλάμβανε: «Έχει ο Θεός». Όταν έφθασαν στην Αμερική τον έβαλαν σε ένα νοσοκομείο  και οι άλλοι συνέχισαν το ταξίδι. Όμως δεν έφθασαν στον προορισμό τους διότι έπεσαν σε μεγάλη θαλασσοταραχή, το πλοίο βούλιαξε και πνίγηκαν όλοι.

Μας συμβούλευσε, όταν γίνεται το καρναβάλι στην Πάτρα να μένουμε στα σπίτια μας και να κάνουμε θερμή προσευχή.

Μας είπε ακόμη ότι ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος κάνει θαύματα. Αυτό δεν σας το λέω για διαφήμιση του μοναστηριού μας αλλά επειδή είναι η αλήθεια. Έρχονται άνθρωποι και μας διηγούνται τα θαύματα του γέροντα Ιακώβου. Σε μία οικογένεια έκανε δύο θαύματα, στο παιδί και στην μητέρα. Το παιδί κάποτε αρρώστησε και είχε πολύ υψηλό πυρετό, μέχρι 43. Του έδωσαν αντιβίωση αλλά δεν έπεφτε ο πυρετός. Κάποια μέρα μια γνωστή τους πήγε το βιβλίο για την ζωή του γέροντος Ιακώβου. Όταν το διάβασε η μητέρα, έκανε θερμή προσευχή το βράδυ στον γέροντα Ιάκωβο παρακαλώντας τον να βοηθήσει και να σώσει το παιδί της. Το παιδί κοιμήθηκε με 43 πυρετό. Το πρωί, ω του θαύματος, το παιδί ήταν εντελώς απύρετο. Είπε στους γονείς του ότι το βράδυ είδε στον ύπνο του τον γέροντα Ιάκωβο, ο οποίος του είπε ότι θα γίνει καλά. Η μητέρα υπέφερε από το στομάχι. Οι γιατροί προσπαθούσαν να την θεραπεύσουν αλλά μάταια. Κάποιο βράδυ είδε στον ύπνο της τον γέροντα Ιάκωβο, ο οποίος της είπε: «Μην στεναχωρείσαι. Το στομάχι σου δεν έχει τίποτα. Τα προβλήματα του στομαχιού προέρχονται από τον θυροειδή αλλά θα γίνεις καλά».  Η μητέρα πήγε σε ενδοκρινολόγο, ο οποίος διαπίστωσε ότι υπήρχε όγκος στον θυροειδή. Έγινε η εγχείρηση και η μητέρα έγινε τελείως καλά.

Μια κυρία όταν μπήκε στο εξομολογητήριο, ο πατήρ Κύριλλος την ρώτησε: «Τι νιώθετε  μετά από κάθε εξομολόγηση;». Εκείνη απέφυγε να απαντήσει και είπε τις αμαρτίες της. Κάποια στιγμή ο πατήρ Κύριλλος την ξαναρώτησε: «Τι νιώθετε μετά από κάθε εξομολόγηση;». Έτσι η κυρία αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι μετά από κάθε εξομολόγηση ένιωθε ταραχή  και νόμιζε ότι κάποιοι την κυνηγάνε. Ο πατήρ Κύριλλος  της εξήγησε ότι ήταν δαιμονική ενέργεια και να μην δίνει καμία σημασία, αλλά να δείχνει περιφρόνηση. Μετά από λίγο καιρό η κυρία αυτή μας είπε ότι δεν ξαναένιωσε αυτήν την ταραχή.

Στις 26 Ιουλίου 1996 μας αξίωσε ο Θεός να πάμε πάλι στην Μονή του Οσίου Δαυίδ και να λειτουργηθούμε σε εκκλησάκι αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή. Λειτούργησε υπέροχα ο πατήρ Κύριλλος, ο οποίος μίλησε στο τέλος για τον βίο της Αγίας Παρασκευής και κάποια στιγμή απευθύνθηκε προς τις γυναίκες λέγοντας να μην αντιδρούν όταν τους κάνουν κάποια παρότρυνση για το θέμα της ενδυμασίας. Ανέφερε δε ότι ο μακαριστός γέροντας Ιάκωβος μια εβδομάδα πριν φύγει για τον παράδεισο, πήγε στον άγιο Ιωάννη τον Ρώσο και βρήκε τον Άγιο έξω από την λάρνακα όρθιο. Παρατήρησε ότι ο Άγιος Ιωάννης ήταν πολύ στεναχωρημένος. Τότε τον ρώτησε: «Γιατί είστε άγιε του Θεού τόσο στεναχωρημένος;». Κι εκείνος απάντησε : «Διότι δεν αντέχω τρία πράγματα. Την πορνεία, την  γύμνια και την ασέβεια».

Αλησμόνητη θα μου μείνει η χάρη που μου έκανε ο πατήρ Κύριλλος να σταυρώσει το αμαρτωλό μου κεφάλι με την αγία κάρα του οσίου Δαυίδ. Ο Θεός να τον ανταμείψει για την πολλή του αγάπη, να αναπαύσει την εκλεκτή ψυχή του μετά των αγίων του και να εύχεται  για όλους μας και για την εμπερίστατη πατρίδα μας.