Συγκινητική μαρτυρία ἀναγνώστη μέ ναρκομανεῖς!
Ἀγαπητό Ρωμαίϊκο Ὁδοιπορικό,Σᾶς ἀποστέλλω μία προσωπική ἐμπειρία πού ἔζησα σήμερα καί θά παρακαλοῦσα νά τήν κοινοποιήσετε γιά νά ὠφεληθοῦν οἱ ἀναγνῶστες σας.
Σήμερα, ὅπως σχεδόν κάθε καλοκαιρινή ἡμέρα, πήγαινα στή δουλειά μου μέ τό ποδήλατό μου. Καθώς πλησίαζα σέ πολύ κεντρικό σημεῖο τῆς Θεσσαλονίκης, δέν πρόσεξα ὅτι ἦταν βρεγμένο τό ὁδόστρωμα, ἔχασα τόν ἔλεγχο καί ἔπεσα κάτω ἀρκετά ἄτσαλα. Δέν πρόλαβα νά σηκωθῶ καί ....
ἀμέσως δύο ἄνθρωποι ἔτρεξαν πρός τό μέρος μου θέλοντας νά μέ βοηθήσουν. Μέ ρώτησαν ἄν εἶμαι καλά καί μέ ὁδήγησαν ἔξω ἀπό τό δρόμο. Τούς κοίταξα στό πρόσωπο καί ἀπό τά σημάδια πού εἶχαν διαπίστωσα ὅτι ἦταν ναρκομανεῖς. Ναί, ναρκομανεῖς! Ἦταν οἱ ἴδιοι ποῦ καθημερινά περιφρονοῦμε, ἀπαξιώνουμε, "φτύνουμε" καί περιθωριοποιοῦμε ἐνῶ εἶναι τά θύματα τῆς ὑπόθεσης. Εἰλικρινά συγκινήθηκα! Οἱ δῆθεν φυσιολογικοί ἄνθρωποι ἁπλά μέ κοιτοῦσαν ἐνῶ οἱ "ἄρρωστοι" ἔτρεξαν ἀμέσως δίπλα μου μέ τήν ἀγωνία ζωγραφισμένη στά πρόσωπά τους. Καί ἀναρωτήθηκα: Ἀλήθεια, πόσο σκληροί γινόμαστε κρίνοντας μόνο ἀπό τό "φαίνεσθαι" χωρίς νά γνωρίζουμε τί μεγαλεῖο κρύβεται πίσω ἀπό κάθε ἀνθρώπινη ψυχή; Τελικά ποιός χρειάζεται τήν αὐτομεμψία καί τή μετάνοια περισσότερο; Μήπως ἔμεις οἱ "ὑγιεῖς";
Ἀπό σήμερα καί στό ἑξῆς θά...
ἀντιμετωπίζω τοῦ ἀνθρώπους αὐτούς μέ ἐντελῶς διαφορετικό μάτι. Ἀπό σήμερα δέν θά κοιτάω τά ἐξωτερικά, ἀλλά τήν ψυχή τοῦ κάθε ἀνθρώπου ποῦ τυραννιέται ἀπό τά ναρκωτικά καί θά προσεύχομαι μέ περισσότερη ζέση γι' αὐτή. Αὐτό πού θά κρατήσω ἀπό τό σημερινό συμβάν εἶναι ὅτι ἐμεῖς οἱ "φυσιολογικοί" ἄνθρωποι συχνά ἀποδεικνύουμε μέ τή στάση μας ὅτι εἴμαστε πολύ περισσότερο ναρκωμένοι ἀπό τή φιλαυτία μᾶς ζώντας ὁ καθένας στή γυάλα του καί ἀδιαφορώντας γιά τόν συνάνθρωπο.
Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ τῶν προτέρων γιά τή φιλοξενία.
Μέ ἐκτίμηση Δημήτρης ἀπό Θεσσαλονίκη
http://www.orthodoxia-ellhnismos.gr
ΠΗΓΗ: http://ksipnistere.blogspot.com/2012/04/blog-post_8012.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου