Για να μη λησμονούμε το 1821
«Είναι θέλημα Θεού. Είναι κοντά μαςκαι βοηθάει, γιατί πολεμάμε για την πίστι μας, για την πατρίδα μας, για τουςγέρους γονιούς, για τα αδύνατα παιδιά μας, για την ζωή μας, την λευτεριάμας...Και όταν ο δίκαιος Θεός μας βοηθάει ποιος εχθρός ημπορεί να μας κάνεικαλά...;».
(ΘεόδωροςΚολοκοτρώνης)
«Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος... Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον ζυγόν, να ελευθερώσωμεντην Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, δια να υψώσωμεν τοσημείον, δι' ου πάντοτε νικώμεν, λέγω τον Σταυρόν...».
(ΑλέξανδροςΥψηλάντης)
«...Έλληνες ποτέ μην ξεχνάτε το χρέοςσε Θεό και σε Πατρίδα! Σ' αυτά τα δύο σας εξορκίζω ή να νικήσουμε ή ναπεθάνουμε κάτω από την Σημαία του Χριστού»
(Γρηγόριος- Δικαίος Παπαφλέσσας)
«Όταν σηκώσαμεν την σημαίαν εναντίοντης τυραγνίας ξέραμεν ότι είναι πολλοί αυτείνοι και μαχητικοί κι' έχουν καικανόνια κι' όλα τα μέσα. Εμείς ούλα είμαστε αδύνατοι. Όμως ο Θεός φυλάγει καιτους αδύνατους, κι' αν πεθάνωμεν πεθαίνομεν δια την Πατρίδα μας, δια τηνΘρησκείαν μας και πολεμούμεν όσο μπορούμε εναντίον της τυραγνίας κι' ο Θεόςβοηθός...».
(ΣτρατηγόςΜακρυγιάννης)
«...Ως Χριστιανός ορθόδοξος και υιόςτης ημετέρας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ορκίζομαι ...να διαμείνωπιστός εις την Θρησκείαν μου και εις την Πατρίδα μου. Ορκίζομαι να χύσω καιαυτήν την υστέρα ρανίδα του αίματός μου υπέρ της Θρησκείας και της Πατρίδοςμου. Να χύσω το αίμα μου, ίνα νικήσω τους εχθρούς της Θρησκείας μου ή νααποθάνω ως Μάρτυς δια τον Ιησούν Χριστόν...».
(Οόρκος των Ιερολοχιτών)
«Νέοι, πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, ότανεπιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ και έπειτα υπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ...»
«Ως μία βροχή έπεσεν εις όλους μας ηεπιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί μας καιοι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοιεσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση...».
(Θ.Κολοκοτρώνης)
«...Η τυραγνία των Τούρκων - τηνδοκιμάσαμε τόσα χρόνια - δεν υποφέρονταν πλέον. Και δι' αυτήνη την τυραγνία,οπού δεν ορίζαμεν ούτε βιόν ούτε τιμή ούτε ζωή (ξέραμεν κι' ότ' ήμασταν ολίγοικαι χωρίς τα' αναγκαία του πολέμου) αποφασίσαμεν να σηκώσομεν άρματα εναντίοντης τυραγνίας. Είτε θάνατος είτε λευτεριά».
(Ιω.Μακρυγιάννης )
« Ο Έφορος της Ελλάδος Θεόςενέπνευσεν εις τα καρδίας των εχθρών μας άκραν δειλίαν και φόβον. Ελπίζω δεεντός ολίγου, με την βοήθειαν του Τιμίου Σταυρού και των θεοπειθών της πατρίδοςευχών, να σας χαροποιήσω...».
(Ανδρέας Μιαούλης)
«Μία δύναμις με άρπαξε από τηνλιτανεία πριν φύγουμε από τα Ψαρά για την Χίο. Μία δύναμις θεϊκή μεγιγάντωσε...Αυτή η θεία δύναμις μου έδωσε θάρρος δια να φθάσω με το πυρπολικόμου στην Τουρκική Ναυαρχίδα...Οι Τούρκοι ήταν τόσοι ώστε εάν έπτυον επάνω μαςθα μας έπνιγαν αναμφιβόλως...Εις το όνομα του Κυρίου φώναξα εκείνη τη στιγμή. Έκανατον Σταυρό μου και πήδηξα στη βάρκα. Οι φλόγες του πυρπολικού μεταδόθηκαν στηνΝαυαρχίδα που τινάχθηκε στον αέρα και παρέσυρε στον θάνατο χιλιάδεςΤούρκους...».
(Κωνσταντίνος Κανάρης)
«Έκατσα που εσκαπέτισαν με ταμπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγίαστο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς...Σίμωσα, έδεσατο άλογό μου σ' ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα. Παναγία μου είπα από ταβάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου βοήθησε και τούτητη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν. Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνατης, βγήκα από το εκκλησάκι, πήδηξα στο άλογό μου και έφυγα. Σε λίγο μπροστάμου ξεπετάγονταν οχτώ αρματωμένοι, ο εξάδελφός μου ο Αντώνης Κολοκοτρώνης καιεπτά ανήψια του. - Κανείς δεν είναι στην Πιάνα, μου είπε ο Αντώνης. Ούτε στηνΑλωνίσταινα. Είναι φευγάτοι. - Ας μη είναι κανείς αποκρίθηκα. Ο τόπος σε λίγοθα γιομίση παλληκάρια...Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θαπάρη πίσω την υπογραφή του».
(Θεόδωρος Κολοκοτρώνης)
«Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδακαι πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν».
«...Κι' αν είμαστεολίγοι...παρηγοριώμαστε μ' έναν τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνεςπάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερίαπολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε, τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Καιολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν, κι΄όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγεςφορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν...».
«...Τούτην την πατρίδα την έχομενόλοι μαζί, και σοφοί κι' αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί καιστρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι, όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως οκαθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεκι' όλοι μαζί και να μη λέγη ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότενα λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκειάση, ή χαλάση, να λέγηεγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστεεις το «εμείς» κι' όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, ανθέλωμεν να φκειάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί....».
(Ιω.Μακρυγιάννης)
«Το Ελληνικόν Έθνος, αφ' ού υπέκυψενεις τον βάρβαρον και σκληρότατον ζυγόν της Οθωμανικής τυραννίας, υστερήθη όχιμόνον την ελευθερίαν του, αλλά και παν είδος μαθήσεως...και ήτον ενδεχόμενον ναεκλείψη διόλου από το Έθνος η Ελληνική γλώσσα, εάν δεν την διέσωζεν η Εκκλησίαπρος ήν οφείλεται και κατά τούτο ευγνωμοσύνη».
(ΟΠαλαιών Πατρών Γερμανός)
«Μόνον τουΕυαγγελίου η διδαχή εμπορεί να σώση την αυτονομίαν του Γένους, όταν μάλιστακηρύττεται από ποιμένας φίλους της αληθείας και της δικαιοσύνης»
(Αδ.Κοραής)
«...Τούτο παρακαλώ να τουςπαραγγείλετε να πράττωσιν εις το εξής, παριστάνοντες εις αυτούς, ότι πολεμούνόχι μόνον υπέρ πατρίδος, αλλά και υπέρ πίστεως».
(Αδ,Κοραής προς Γ.Κουντουριώτην, 1824)
«...Μόνη η δικαιοσύνη φέρει τηνελευθερίαν, την δύναμιν και την ασφάλειαν. Όπλα χωρίς δικαιωσύνην, γίνονταιόπλα ληστών, ζώντων εις καθημερινόν κίνδυνον να στερηθώσι την δύναμιν απόάλλους ληστάς, ή και να κολασθώσιν ως λησταί από νόμιμον εξουσίαν. Η ανδρείαχωρίς την δικαιοσύνην είναι ευτελές προτέρημα, η δικαιοσύνη, αν εφυλάσσετο απόόλους, ουδέ χρείαν όλως είχε της ανδρείας. Και αυτή του Θεού η παντοδυναμίαήθελ' είσθε χωρίς όφελος διά τους ανθρώπους, αν δεν ήτον ενωμένη με την άπειρονδικαιοσύνην του...».
(Αδ,Κοραής προς Οδυσσέα Ανδρούτσον, 1824)
«...Αχ, διά τους οικτιρμούς του Θεού,ο οποίος είναι όλος αγάπη, διά το όνομα της Πατρίδος, η οποία είναι όλη αρετή,ας καθαρίσωμεν την ψυχήν μας, και εις αυτήν την ώραν του κινδύνου, από τονρύπον της διχονοίας, ας θάψωμεν εις τον τάφον της λησμονησίας τα άγρια καιανόητα πάθη μας, ας πλύνωμεν τας μεμολυσμένας καρδίας εις το ιερόν λουτρόν τηςαγάπης, ο πατριωτισμός ας λαμπρύνη, εις το εξής τον θολωμένον νουν μας, ηειλικρίνεια ας βασιλεύση εις την καρδίαν μας, η αγάπη κα η σύμπνοια αςπροπορεύωνται, ως νεφέλη πυρός, όλων των βουλών μας και όλων των έργων μας».
(Σπ.Τρικούπης)
«Κι' όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεναγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα,στρέγομαι να μου βγάλη και τα δυό μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδαμου είναι καλά, με θρέφει, αν η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβόςθανά είμαι. Ότι σ΄αυτείνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπό να πάγω αλλού».
(Ιω.Μακρυγιάννης)
«Είναι καιρός...να κρημνίσωμεν από τανέφη την Ημισέληνον διά να υψώσωμεν το σημείον, δι' ού πάντοτε νικώμεν, λέγωτον Σταυρόν και ούτω να εκδικήσωμεν την πατρίδα και την ορθόδοξον ημώνπίστιναπό την ασεβή των ασεβών καταφρόνησιν»;
(Αλ.Υψηλάντης)
«...Η ημέρα εκείνη, την οποίαν επιθυμούσαν οι πατέρες μας να την ιδούν, έφθασεκαι ο Νυμφίος έρχεται...Έφθασεν ο καιρός διά να λάμψη πάλιν ο Σταυρός και ναλάβη πάλιν η Ελλάς, η δυστυχής Πατρίς μας, την ελευθερίαν της...».
«Ό, τι και αν εκάμαμεν, είτε εγώ,είτε οι συνάδελφοί μου, είτε ως εταίροι, είτε ως αγωνισταί, ήτο έμπνευσις καιέργον της Θείας Προνοίας, και ουδέν ηθέλομεν πράξει άνευ της εμπνεύσεωςταύτης».
(ΆνθιμοςΓαζής)
***
«ΙΔΟΥ ο Θεός μεθ' ημών, ος επάταξενέθνη πολλά και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς. Ο Παντοκράτωρ Θεός δεν μας αφήνειεις την διάκρισιν του εχθρού. Αλλά είναι σύμμαχός μας, καθώς πολλάκις τοείδομεν και άμποτε εις το εξής διά της δυνάμεως του τιμίου και ζωοποιού Σταυρούκαι διά της ενεργείας και γενναιότητός σας να αφανισθή ο εχθρός εξολοκλήρου...».
(Π.Μαυρομιχάλης προς τον Θ.Κολοκοτρώνη)
***
«ΧΩΡΙΣ αρετή και θρησκεία δενσχηματίζεται κοινωνία, ούτε βασίλειον».
(ΣτρατηγόςΜακρυγιάννης)
***
«Ο Θεός είναι μετά της Ελλάδος καιυπέρ της Ελλάδος και αύτη σωθήσεται. Επί ταύτης της πεποιθήσεως αντλώ πάσας μουτας δυνάμεις και πάντας τους πόρους».
(Ι.Καποδίστριας)
«Η Ιστορία και το μέλλον της Ελλάδοςστηρίζονται πάνω σε τρεις λέξεις: Θρησκεία, Ελευθερία, Πατρίς».
(ΠαλαιώνΠατρών Γερμανός)
«Εγώ, η φαμίλια μου, τα' άρματά μου,ό,τι έχω είναι για την Ελλάδα».
(ΘεόδωροςΚολοκοτρώνης)
Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία
Εκδόσεις"Ορθόδοξος Κυψέλη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου