Ας ονομάσουν την οργή μας όπως θέλουν.
Του Νίκου Χιδίρογλου
Βαρέθηκα ρε παιδιά! Βαρέθηκα όλους αυτούς τους «πεφωτισμένους», τους «νηφάλιους», τους «ορθολογιστές», τους «εκσυγχρονιστές», τους «φωταδιστές», τους «λογικούς» (συνήθως νεοφιλελεύθερους ή εξ αριστερών ορμώμενους ή σιτιζόμενους εκ του συστήματος) ή οποιουσδήποτε άλλους, να μας λένε ποιο είναι το συμφέρον μας. Βαρέθηκα να τους ακούω να οδύρονται (για λογαριασμό τρίτων) και να εξαπολύουν μύδρους κατά του «λαϊκισμού», των αγανακτισμένων και όλων όσων εκφέρουν πατριωτικό λόγο, μιλώντας μάλιστα για «δεξιούς και αριστερούς δαίμονες που είχαμε δαμάσει». Προσέξατε την τελευταία λέξη («Τα Νέα», Γιάννης Βούλγαρης, σελ. 9);
Πολλοί χειροκροτούσαν συστηματικά τον Κώστα Σημίτη τη δεκαετία του '90. Αργότερα και τουλάχιστον για κάποιο διάστημα, στοιχήθηκαν πίσω από τον ιδεολογικοπολιτικά ανεκδιήγητο ΓΑΠ, συναινώντας στις μπούρδες του περί «παγκόσμιας διακυβέρνησης», «ανοικτής κοινωνίας» (που ήρθη με την «εχθροπάθεια», όταν το διαδίκτυο τους γύρισε την πλάτη και εκφράστηκε πατριωτικά) και «πράσινης ανάπτυξης» και «βιώσιμης κινητικότητας» (που σημαίνει στην ουσία μην κινείστε με αυτοκίνητο, για να έχετε μικρότερη εμβέλεια κίνησης και δράσης και να μη δημιουργείτε πονοκεφάλους στο σύστημα). Και είδατε που μας έφτασαν οι «εκσυγχρονισμοί», οι «επανιδρύσεις» (για να μην ξεχάσουμε και τους άλλους φωστήρες) και οι λοιπές εμπνεύσεις και οι «φωταδισμοί» του (αριστερόστροφου στη σύλληψή του) συστήματος.
Φτάσαμε λοιπόν στο σημείο, μετά από δεκαετίες «πεφωτισμένης» διακυβέρνησης από πάσης φύσεως «εκσυγχρονιστές» και νεοφιλελεύθερους, να θεσμοθετηθεί η διαφθορά και να φτάνουν τα αγροτικά προϊόντα στο τραπέζι του καταναλωτή, με τιμαριθμική απόκλιση της τάξης του 500%! Ο «λαϊκισμός» φταίει για αυτό; Διαδοχικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ & ΝΔ, δεν κατάφεραν (για την ακρίβεια δεν θέλησαν) να βγάλουν από τη μέση τους μεσάζοντες, οι οποίοι κερδοσκοπούσαν και κερδοσκοπούν, κονιορτοποιώντας τα εισοδήματα του κοσμάκη. Και αντί να ακούσουμε απολογίες για τη διαιώνιση των αγκυλώσεων και για τον εγκληματικό τρόπο διακυβέρνησης της χώρας, διαβάζουμε για «κινητοποίηση του μίσους» (να ζητήσουμε συγνώμη δηλαδή που διαμαρτυρόμαστε!), «που συστηματικά επιχειρείται [και] θέτει σε κίνδυνο τα δημοκρατικά κεκτημένα της μεταπολίτευσης» (στο ίδιο άρθρο).
Πολλοί είναι αυτοί, όπως ο παραπάνω, που δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει. Ο ΓΒ είναι και πανεπιστημιακός, οπότε δικαιολογείται να μην έχει και μεγάλη επαφή με την πραγματικότητα. Να μας συγχωρέσει, αλλά έτσι είναι. Με λίγα λόγια, δεν έχει τις εικόνες ενός ελεύθερου επαγγελματία, ο οποίος φτύνει κάθε μέρα αίμα στην κυριολεξία, για τα προς το ζην ή ενός αγρότη με ρόζους στα χέρια, που πέφτει συνεχώς θύμα εκβιασμών από τους χοντρέμπορους. Κάποιοι θιασώτες του «εκσυγχρονισμού», αρνούνται επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι η διάβρωση των παραδοσιακών αξιών, θα βύθιζε αργά ή γρήγορα την κοινωνία σε κρίση. Και ο σημιτικός «εκσυγχρονισμός», ο οποίος προήγαγε την ελευθεριότητα (δηλαδή την εξαχρείωση του ατόμου) και τον (ξοφλημένο οπουδήποτε αλλού) πολυπολιτισμό και προσπάθησε μάλιστα εμπράκτως να απομακρύνει τον μέσο Έλληνα από την πίστη των προγόνων του, ευθύνεται βαρύτατα για τη σημερινή κατάσταση.
Με λίγα λόγια: μας έφεραν πρώτα την ηθική κρίση, μετά την οικονομική, η οποία είναι παιδί της πρώτης και τώρα, μας ζητάνε και τα ρέστα και μας λένε να κάτσουμε και ήσυχα. Έχουν πλάκα οι τύποι και απύθμενο θράσος! Αναφέρονται σε «αδιαπραγμάτευτο» (στο ίδιο άρθρο), όπως είναι ο «κοινός ευρωπαϊκός παρονομαστής», με λίγα λόγια το πως αντιλαμβάνεται η απονευρωμένη και ανάλγητη «εκσυγχρονιστική» ευρωπαϊκή γραφειοκρατία το αύριο της Γηραιάς Ηπείρου. Δεν είναι η παραπάνω έννοια περί «αδιαπραγμάτευτου», ολοκληρωτικής υφής; Ποια είναι λοιπόν τα πολιτικά «αδιαπραγμάτευτα» σε ευρωπαϊκές κοινωνίες και ποιος τα ορίζει; Οι αρθρογράφοι των «προοδευτικών» ΜΜΕ; Και γιατί αυτοί δεν αναφέρονται στην ανομολόγητη σχέση μεταξύ του εθνομηδενισμού και του παρασιτικού κερδοσκοπικού κεφαλαίου, που ρημάζει τις οικονομίες της Ευρώπης και ξετινάζει τη βιομηχανία της;
Ξέρετε ποιο είναι στην ουσία το «αδιαπραγμάτευτο» που ποτέ δεν θα ομολογήσουν δημόσια; Η διατήρηση των προνομίων της «ελίτ» που μας έφτασε μέχρι εδώ: υψηλόβαθμοι γραφειοκράτες, πολιτικοί, παρατρεχάμενοι-παράσιτα, άνθρωποι που δεν παρήγαγαν ποτέ πλούτο, δεν ξέρουν να το κάνουν και φοβούνται εμμονικά το αύριο και το ότι ενδέχεται να εξαναγκαστούν να εργαστούν πραγματικά. Φοβούνται ότι θα πρέπει να βρεθούν από τα γραφεία των αργόσχολων της εξουσίας με το αλέτρι και το μυστρί στο χέρι, ή να «ζοριστούν» μέσω της ανάληψης πραγματικών και ουχί εικονικών ευθυνών, σε ένα πιο αμεσοδημοκρατικό περιβάλλον, όπου η λογοδοσία θα είναι καθημερινή και δεν θα φιλτράρεται από θεσμούς ή «θεσμούς».
Και κάτι τελευταίο: αν φοβούνται κάποιοι τόσο πολύ τον πολιτικό ριζοσπαστισμό, ας μην τον τρέφουν. Αλλά, ως «σκορπιοί», δεν μπορούν. Είναι στη φύση τους να «δαγκώνουν» έθνη και λαούς και να καταστρέφουν. Θα λουστούν την οργή μας λοιπόν. Και ας την ονομάσουν όπως θέλουν.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου