Αλλάζουν τα δεδομένα από την διεθνή συμπαράσταση προς την Ελλάδα
Οι διαδηλώσεις συμπαράστασης που έγιναν το μεσημέρι του Σαββάτου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στο πάρκο Ζουκότι της Νέας Υόρκης, οδήγησαν σε δύο πολιτικά συμπεράσματα. Πρώτον, μεγάλο ποσοστό της κοινής γνώμης σε διεθνές επίπεδο εξέφρασε την συμπαράσταση του και δεύτερον, δυστυχώς την ίδια στιγμή η ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή δεν κράτησε την ίδια στάση.Ένα ανησυχητικό γεγονός είναι η ανοιχτή πλέον επιδίωξη κάποιων εταίρων μας να μας εξωθήσουν σε αποχώρηση από το ευρώ.
Από την άλλη πλευρά, μια ελπιδοφόρα κατάληξη όλων αυτών ήταν η αφύπνιση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης που έγινε πρώτο θέμα σε όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, αφού όλοι συνειδητοποιούν πλέον ότι αύριο μπορεί να είναι οι ίδιοι στη θέση που οι Έλληνες βρίσκονται τώρα.
Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μια τάση επιθετικότητας προς τη χώρα μας και ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα γι’ αυτή την στάση δεν είναι άλλος από τον Γερμανό υπουργό οικονομικών Βολγκανγκ Σόιμπλε, του οποίου οι προκλητικές δηλώσεις έγιναν ευρύτερα γνωστές.
Ο κ. Σόιμπλε, πέραν των προκλητικών του δηλώσεων, προέβη σε εντελώς απαράδεκτες ενέργειες μόλις έλαβε την υποστήριξη των γνωστών πρόθυμων Ολλανδών και Φιλανδών.
Συγκεκριμένα υποχρέωσε τον κ. Γιούνκερ να αναβάλει την Τρίτη την προγραμματισμένη για την επόμενη μέρα συνεδρίαση των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης, όπου επρόκειτο να ληφθεί η απόφαση για τη δεύτερη στήριξη της Ελλάδας. Τα επιχειρήματά του; Οι επιστολές των πολιτικών αρχηγών που τους δεσμεύουν για την εφαρμογή του προγράμματος δεν είχαν ακόμη φτάσει, ενώ ήταν ήδη γνωστό πως οι επιστολές ήταν καθ’ οδόν και αφού ήδη οι πολιτικοί αρχηγοί των δύο κομμάτων είχαν περάσει το πακέτο από τη βουλή, διαγράφοντας ταυτόχρονα και δεκάδες βουλευτές που δεν το ψήφισαν.
Επιπλέον, υποστήριξε πως δεν έχει διευθετηθεί η εξοικονόμηση δαπανών ύψους 325 εκ. ευρώ. Χρήματα που ήταν βέβαιο ότι θα τα έβρισκα,ν αφού το συγκεκριμένο ποσό δεν είναι τίποτα μπροστά στα μέτρα λιτότητας δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ τα τελευταία δύο χρόνια.
Επίσης, στα μέσα της εβδομάδας είδαν το φως της δημοσιότητας σενάρια, τα οποία υποστηρίζουν πως η δεύτερη στήριξη της Ελλάδας θα αποφασιστεί τμηματικά ή ακόμη και ότι δεν θα ληφθεί απόφαση τώρα, αλλά μετά τις εκλογές. Τα σενάρια αυτά διακινούσαν στις Βρυξέλλες Γερμανοί διπλωμάτες και τα εμφάνιζαν ως θέση της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας.
Ένα βασικό λοιπόν ερώτημα που τίθεται και ίσως εν μέρει δικαιώνει τη στάση των Ελλήνων πολιτικών αρχηγών, είναι αν η συμφωνία που επετεύχθη από τους αρχηγούς των δύο μεγαλύτερων κομμάτων που εξακολουθούν και στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν ένας ευφυής τακτικός ελιγμός για να κερδηθεί χρόνος και να γίνει αντιληπτό, όπως και φαίνεται ότι σήμερα γίνεται, ότι τα αδιέξοδα της χώρας δεν οφείλονται στην ασυνεννοησία και τη στείρα άρνηση των Ελλήνων, ιδίως των ηγετών τους, αλλά σε ξεκάθαρη, προαποφασισμένη και σταθερή απόφαση συγκεκριμένων Ευρωπαίων αξιωματούχων, προεξάρχοντως του κου Σόιμπλε και των συν αυτώ, να φέρουν τη χώρα σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών. Είναι άραγε τυχαίο ότι ο νυν αρχηγός της ΝΔ στην ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του αμέσως μετά την επίτευξη συμφωνίας επανέλαβε πάνω από 7 φορές τη φράση «πρέπει να κερδίσουμε χρόνο».
Πάντως, εν όψει και των διαρκώς διογκούμενων αντιδράσεων ανά την Ευρώπη για τη στάση των Ευρωπαίων ηγετών απέναντι στο ελληνικό ζήτημα, την αντίθεσή τους σε απόψεις που κινούνται στη λογική Σόιμπλε εξέφρασαν η Κομισιόν και η Μέρκελ, που έχει και τον τελευταίο λόγο, η οποία δήλωσε πως η απόφαση για την Ελλάδα θα ληφθεί και θα είναι συνολική. Αντιδράσεις υπήρξαν και από άλλες χώρες της Ευρωζώνης με δημοσιονομικά προβλήματα που τρέμουν μια ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας και ενός ντόμινο στην Ευρωζώνη, ενώ και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε τρεις μήνες πριν τις εκλογές στην Γαλλία θα ήταν μια ενδεχόμενη αναταραχή στην Ευρωζώνη.
Μετά τις δηλώσεις Μέρκελ και άλλων χωρών ο κ. Σόιμπλε έκανε στροφή 180 μοιρών και δήλωσε πως υποστηρίζει μια συνολική απόφαση και τη δεύτερη στήριξη.
Μέσα σε όλο αυτό το χάος των ανακατατάξεων εντάσσεται το γεγονός ότι για πρώτη φορά εδώ και περίπου δύο χρόνια καταγράφεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης μια θεαματική μεταστροφή της κοινής γνώμης και όχι μόνο από τις μνημονιακές χώρες. Υπάρχουν αντιδράσεις όχι μόνο από εργαζομένους και συνδικάτα, αλλά και από απλούς πολίτες και μη κυβερνητικές οργανώσεις. Αντιλαμβάνονται όλοι στην Ευρώπη ότι οι Έλληνες οδηγούνται σε αφανισμό εξ αιτίας του Γερμανικού τύπου λιτότητας και, αν δεν αντιδράσουν και δεν δείξουν την συμπαράσταση τους, ίσως να είναι οι επόμενοι…
Από την άλλη πλευρά, μια ελπιδοφόρα κατάληξη όλων αυτών ήταν η αφύπνιση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης που έγινε πρώτο θέμα σε όλα τα διεθνή μέσα ενημέρωσης, αφού όλοι συνειδητοποιούν πλέον ότι αύριο μπορεί να είναι οι ίδιοι στη θέση που οι Έλληνες βρίσκονται τώρα.
Τον τελευταίο καιρό υπάρχει μια τάση επιθετικότητας προς τη χώρα μας και ο άνθρωπος που κινεί τα νήματα γι’ αυτή την στάση δεν είναι άλλος από τον Γερμανό υπουργό οικονομικών Βολγκανγκ Σόιμπλε, του οποίου οι προκλητικές δηλώσεις έγιναν ευρύτερα γνωστές.
Ο κ. Σόιμπλε, πέραν των προκλητικών του δηλώσεων, προέβη σε εντελώς απαράδεκτες ενέργειες μόλις έλαβε την υποστήριξη των γνωστών πρόθυμων Ολλανδών και Φιλανδών.
Συγκεκριμένα υποχρέωσε τον κ. Γιούνκερ να αναβάλει την Τρίτη την προγραμματισμένη για την επόμενη μέρα συνεδρίαση των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης, όπου επρόκειτο να ληφθεί η απόφαση για τη δεύτερη στήριξη της Ελλάδας. Τα επιχειρήματά του; Οι επιστολές των πολιτικών αρχηγών που τους δεσμεύουν για την εφαρμογή του προγράμματος δεν είχαν ακόμη φτάσει, ενώ ήταν ήδη γνωστό πως οι επιστολές ήταν καθ’ οδόν και αφού ήδη οι πολιτικοί αρχηγοί των δύο κομμάτων είχαν περάσει το πακέτο από τη βουλή, διαγράφοντας ταυτόχρονα και δεκάδες βουλευτές που δεν το ψήφισαν.
Επιπλέον, υποστήριξε πως δεν έχει διευθετηθεί η εξοικονόμηση δαπανών ύψους 325 εκ. ευρώ. Χρήματα που ήταν βέβαιο ότι θα τα έβρισκα,ν αφού το συγκεκριμένο ποσό δεν είναι τίποτα μπροστά στα μέτρα λιτότητας δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ τα τελευταία δύο χρόνια.
Επίσης, στα μέσα της εβδομάδας είδαν το φως της δημοσιότητας σενάρια, τα οποία υποστηρίζουν πως η δεύτερη στήριξη της Ελλάδας θα αποφασιστεί τμηματικά ή ακόμη και ότι δεν θα ληφθεί απόφαση τώρα, αλλά μετά τις εκλογές. Τα σενάρια αυτά διακινούσαν στις Βρυξέλλες Γερμανοί διπλωμάτες και τα εμφάνιζαν ως θέση της Γερμανίας, της Ολλανδίας και της Φινλανδίας.
Ένα βασικό λοιπόν ερώτημα που τίθεται και ίσως εν μέρει δικαιώνει τη στάση των Ελλήνων πολιτικών αρχηγών, είναι αν η συμφωνία που επετεύχθη από τους αρχηγούς των δύο μεγαλύτερων κομμάτων που εξακολουθούν και στηρίζουν την κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν ένας ευφυής τακτικός ελιγμός για να κερδηθεί χρόνος και να γίνει αντιληπτό, όπως και φαίνεται ότι σήμερα γίνεται, ότι τα αδιέξοδα της χώρας δεν οφείλονται στην ασυνεννοησία και τη στείρα άρνηση των Ελλήνων, ιδίως των ηγετών τους, αλλά σε ξεκάθαρη, προαποφασισμένη και σταθερή απόφαση συγκεκριμένων Ευρωπαίων αξιωματούχων, προεξάρχοντως του κου Σόιμπλε και των συν αυτώ, να φέρουν τη χώρα σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών. Είναι άραγε τυχαίο ότι ο νυν αρχηγός της ΝΔ στην ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του αμέσως μετά την επίτευξη συμφωνίας επανέλαβε πάνω από 7 φορές τη φράση «πρέπει να κερδίσουμε χρόνο».
Πάντως, εν όψει και των διαρκώς διογκούμενων αντιδράσεων ανά την Ευρώπη για τη στάση των Ευρωπαίων ηγετών απέναντι στο ελληνικό ζήτημα, την αντίθεσή τους σε απόψεις που κινούνται στη λογική Σόιμπλε εξέφρασαν η Κομισιόν και η Μέρκελ, που έχει και τον τελευταίο λόγο, η οποία δήλωσε πως η απόφαση για την Ελλάδα θα ληφθεί και θα είναι συνολική. Αντιδράσεις υπήρξαν και από άλλες χώρες της Ευρωζώνης με δημοσιονομικά προβλήματα που τρέμουν μια ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας και ενός ντόμινο στην Ευρωζώνη, ενώ και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε τρεις μήνες πριν τις εκλογές στην Γαλλία θα ήταν μια ενδεχόμενη αναταραχή στην Ευρωζώνη.
Μετά τις δηλώσεις Μέρκελ και άλλων χωρών ο κ. Σόιμπλε έκανε στροφή 180 μοιρών και δήλωσε πως υποστηρίζει μια συνολική απόφαση και τη δεύτερη στήριξη.
Μέσα σε όλο αυτό το χάος των ανακατατάξεων εντάσσεται το γεγονός ότι για πρώτη φορά εδώ και περίπου δύο χρόνια καταγράφεται σε πολλές χώρες της Ευρώπης μια θεαματική μεταστροφή της κοινής γνώμης και όχι μόνο από τις μνημονιακές χώρες. Υπάρχουν αντιδράσεις όχι μόνο από εργαζομένους και συνδικάτα, αλλά και από απλούς πολίτες και μη κυβερνητικές οργανώσεις. Αντιλαμβάνονται όλοι στην Ευρώπη ότι οι Έλληνες οδηγούνται σε αφανισμό εξ αιτίας του Γερμανικού τύπου λιτότητας και, αν δεν αντιδράσουν και δεν δείξουν την συμπαράσταση τους, ίσως να είναι οι επόμενοι…
ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/02/blog-post_5496.html#ixzz1n64vxkGx
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου