Λείψανα, όχι λειψανολαγνεία

Του Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη

Τιμή ή εκμετάλλευσις των ι. λειψάνων; Το πρώτο φανερώνει ευλάβεια, το δεύτερο ασέβεια. Το πρώτο βοηθάει στη μίμηση του αγίου, το δεύτερο σε πλουτισμό του αγύρτη. Το πρώτο, η τιμή των λειψάνων ενός μάρτυρος, αποτελεί δείγμα κοινωνίας «μετά πάντων των αγίων»· το δεύτερο, η εκμετάλλευσις λειψάνων, αγνώστου κάποτε προελεύσεως, αποτελεί πλήγμα κατά της αγιότητας.• Κάθεάγιος, και μάλιστα μάρτυρας, είναι «ἄφωνος κῆρυξ, κείμενος ἐν πολλῇ σιγῇ ἐν τῇ γῇ»(Χρυσόστομος. Ε.Π.Ε. 36,586). Σήμερα παίρνουμε λείψανα και τα περιφέρουμε όχι «ἐν σιγῇ», αλλά «ἐν πομπῇκαί παρατάξει», και με αυτά υποκαθιστούμε κάθε ποιμαντική διακονία!

Δεχρειάζεται κήρυγμα και κατήχησις! Αρκούν μερικές λειψανοθήκες, να τις κρατούναρχιμανδρίτες με επανωκαλύμμαυχα, να τις περιφέρουν στους δρόμους, και ο κόσμοςσωρηδόν... σώζεται!

• Κάθετάφος αγίου, και μάλιστα μάρτυρος,ήταν κάποτε τόπος ευλαβικούπροσκυνήματος, και ιδίως αποφασιστικού κινήματος,δηλαδή, μετανοίας. Κατά τη μαρτυρίαδε του ιερού Χρυσοστόμου, φυγαδεύονται τα δαιμόνια. «Πάρε -λέει- έναδαιμονισμένο και μανιακό και φέρτον στον τάφο ενός αγίου, όπου υπάρχουν τα λείψανα του μάρτυρος. Θα δης να απομακρύνεταιτο δαιμόνιο και να φεύγη τρέχοντας»(Ε.Π.Ε. 37,226).

Σήμεραδεν αφήνουμε ήσυχα τα λείψανα. Τολμηρό αυτό που θα πούμε, αλλ’ έτσι είναι: Αρπάζουντα λείψανα η εύκολη θρησκευτικότητα, ο μαγικός φετιχισμός, η ευκαιριακήσκοπιμότητα, και προ παντός η φιλοχρηματία (το μέγα αυτό δαιμόνιο!) και ταβγάζουν στους δρόμους προς... αγιασμόν!

• Μπορείνα αγιάση ανθρώπους το οποιοδήποτε αγιασμένο αντικείμενο, χωρίς μετάνοια και εξομολόγηση;

Τιείναι ο παπάς ή ο δεσπότης; Μάγος τηςφυλής; Μόνο ένας τέτοιος μάγοςακουμπά θρησκευτικό αντικείμενο πάνω σε άνθρωπο για ν’ αγιαστή!

Στην πίστη των Ορθοδόξων χριστιανών δενυπάρχει μαγικός τρόπος αγιασμού. Ούτε το νερό του Ιορδάνου,επί Ιωάννου Βαπτιστού, δεν είχε μαγικές ιδιότητες. Έμπαιναν βέβαια στο νερό, αλλάπάντοτε και όλοι «ἐξομολογούμενοιτάς ἁμαρτίας αὐτῶν» (Ματθ. γ΄6).

• Τώραπροσφέρουμε μαγικά ένα ποτηράκι «αγιασμού», λίγες σταγόνες από τον Ιορδάνη, μιαλαμπάδα με φως από τα Ιεροσόλυμα, ένα μπαμπακάκι από το καντήλι της τάδε εικόνας, έναπροσκυνηματάκι της τιμίας Ζώνης του Βατοπεδίου, και... τέλειωσε η υπόθεσις!

Κανέναςλόγος για μετάνοια. Καμμιά κουβέντα για εξομολόγηση. Καμμιά νουθεσία για αγώνα.Καμμιά προτροπή για επιστροφή στο Ευαγγέλιο ή συναγερμός για ευαγγελισμό τωνανθρώπων.

Ανμπορούσαν να μιλήσουν οι άγιοι, πουτους χρυσώσαμε και τα λείψανα και τις εικόνες, θα μας έλεγαν:

• Μην κοροϊδεύετε τον εαυτό σας και μας. «Λούσασθε και καθαροί γίνεσθε» (Ησ. α΄16). Όσοι και ανπροσκυνήσουν εικόνες ή λείψανά μας, ρούχα ή ζώνες μας, απολύτως κανένας δε σώζεται, αν δενέχει λουσθή στο Αίμα του Χριστού και στα δάκρυα της εξομολογήσεως.

• Μη χρυσώνετεκαι μην ασημώνετε εικόνες και λείψανά μας. Πουθενά δεν είπε κάτι τέτοιο ο Κύριόςμας. Άλλο είπε: Στους φτωχούς, μόνοστους φτωχούς, να δίνωνται τα χρήματά σας (Ματθ. ιθ΄21, Λουκ. ιη΄22).

• Μην ακολουθήτε κληρικούς, που την ποιμαντική τους ραθυμίατην καλύπτουν με λειψανολιτανεύσεις. Εμείς, οι μάρτυρεςτων τάφων, ερχόμαστε δεύτεροι. Πρώτοςέρχεται ο λόγος του Θεού. Αυτόν ν’ ακούτε και ν’ ακολουθήτε...

Ναι, έτσι λέει ο μεγάλος μάρτυρας τηςΕκκλησίας, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος:«Μετά τήν διά τοῦ λόγου δύναμιν, δευτέραν ἔχουσι τάξιν οἱ τῶν ἁγίων τάφοι, πρόςτό διεγείρειν εἰς τόν ἴσον ζῆλον» (Ε.Π.Ε. 34,474).
πηγή

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/01/blog-post_6863.html#ixzz1kJG04770