Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ: ΟΙ ΖΗΛΩΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΙ!

ΘΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ! [1]

Την εγκύκλιο[2] την διάβασα εγώ, διότι ο γέροντας ούτε να τη διαβάσει δεν δέχτηκε, και ας ήταν και ζηλωτής! Μεταξύ των άλλων έγραφε και τα ακόλουθα: «ότι τα υπό των Νεοημερολογιτών τελούμενα Μυστήρια, ως σχισματικών όντων τούτων, στερούνται της Αγιαστικής χάριτος.

Ωσαύτος ουδένα Νεοημερολογίτην δέον να δέχεσθε εις τους Κόλπους της καθ' ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας και κατά συνέπειαν να εξυπηρετείτε τούτον, άνευ προηγούμενης ομολογίας δι' ης να καταδικάζη ούτος την καινοτομίαν των Νεοημερολογιτών και να κηρύσση την Εκκλησίαν τούτων σχισματικήν.
Προκειμένου δε περί βαπτισθέντων υπό των καινοτόμων να Μυρώνωνται δια Αγίου Μύρου ορθοδόξου προελεύσεως, το οποίον ευρίσκεται εν αφθονία παρ' ημίν ...;»

. . . Όταν τα διάβασα αυτά με έπιασε ανατριχίλα. Θεώρησα αυτόν που έγραψε την εγκύκλιο ότι ήταν δήμιος. Οι παλαιοημερολογίτες απεκήρυξαν όχι έναν ή δύο επισκόπους, αλλά ολόκληρη την τοπική Εκκλησία της Ελλάδος, η οποία ούτε προς στιγμήν δεν έπαυσεν να έχει κανονικές σχέσεις με όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Μόλις, λοιπόν, ανέγνωσα την εγκύκλιο, ήταν νύχτα και τελείωνε από την αγρυπνία του ο Γέροντας, πήγα και του είπα:

- Γέροντα, η εγκύκλιος γράφει αυτά κι αυτά.
- Τέρμα! Αποχωρούμε! Αυτοί έπεσαν έξω. Δεν μπορεί να είναι η αλήθεια του Θεού αυτή. Θα πρέπει να γυρίσουμε με τα μοναστήρια. Αλλά θα κάνουμε προσευχή πρώτα να δούμε τι ο Θεός θα μας πει. Παιδιά, προσευχή! Προσευχή πατέρες, να μας αποκαλύψει ο Θεός, να μην κάνουμε λάθος. Ότι μας αποκαλύψει ο Θεός θα αποδεχθούμε.

Ο Γέροντας δεν είχε πανεπιστημιακό πτυχίο διανοητικής θεολογίας. Ήταν όμως πραγματικά θεοδίδακτος και ως θεόπτης ήταν κάτοχος της πραγματικής θεολογίας. Ποτέ μου δεν τον θυμάμαι να ενήργησε χωρίς να έχει πληροφορία. Σ' αυτό το σημαντικώτατο ζήτημα μας έβαλε όλους μας και κάναμε τριήμερο νηστεία και προσευχή. Για τρεις μέρες δεν φάγαμε τίποτε, μόνο νεράκι ήπιαμε.

Την τρίτη μέρα κλείστηκε ο Γέροντας μέσα στην καλύβα του όλη τη νύκτα κάνοντας δακρύβρεχτη ικευτική προσευχή, κι εμείς απ' έξω τον περιμέναμε σαν τον Μωυσή να βγει και να μας πει τα αποτελέσματα της "συνόδου". Μετά την προσευχή φαίνεται θα είδε αποκαλυπτική οπτασία και βγαίνοντας μας λέει:

- Όσοι πιστοί! Πατέρες, τέρμα. Η πληροφορία είναι να προχωρήσουμε με τα μοναστήρια κι αυτή είναι η αλήθεια! Οι ζηλωταί είναι πλανεμένοι!

Ήταν πράγματι μεγάλη και απότομη η στροφή του Γέροντος, διότι ήταν ζηλωτής και μάλιστα αυστηρός. Μέχρι τότε ήμασταν όλοι ζηλωτές: Ο Γέρο-Αρσένιος, ο πατήρ Ιωσήφ ο νεώτερος, εγώ, ο παπά-Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ο Γέρο-Νικηφόρος και άλλοι... Μία τόσο, λοιπόν, απότομη μεταστροφή του Γέροντος Ιωσήφ στάθηκε «κεραυνός εν αιθρία». Αλλά επειδή ο Γέροντας ουδέποτε υπήρξε φανατικός και ουδέποτε ακολούθησε κάτι με εμπάθεια, κατάλαβε αμέσως πως εκείνο που μας έλεγε είναι η αλήθεια και η Ορθοδοξία.

- Γέροντα, τι είδες;
- Δεν θα σας το πω. Το θέμα τελείωσε. Θα προχωρήσουμε με τα μοναστήρια και θα μνημονεύσουμε τον Πατριάρχη. [σημ.εγκολπιον: το 1950 Πατριάρχης ήταν ο Αθηναγόρας]

Πετάγεται ο πατήρ Αθανάσιος.
-Εγώ δεν μνημονεύω τον Πατριάρχη. Είναι αιρετικός!
Ο Γέρο-Αρσένιος, πήγε πίσω από τον γέροντα και του λέει:
- Γέροντα, πολλοί πλανήθηκαν ακόμα και μεγάλοι Άγιοι.
- Πάτερ Αρσένιε, αυτός ο δρόμος πάει προς τα εδώ και ο άλλος πάει προς τα εκεί, όποιον θέλεις διάλεξε ή θα πειθαρχήσεις ή θα πάρεις τον δρόμο σου. Εγώ θα ακολουθήσω τα μοναστήρια.

-Γέροντα εγώ δυσκολεύομαι.

-Πάτερ Αρσένιε ένα και ένα κάνουν δυο πάρε δρόμο και φύγε!

Αμέσως όλοι κοκαλώσαμε. Μόλις άκουσε έτσι ο π. Αρσένιος λέει στον γέροντα: Ευλόγησον! Ευλόγησον!
[ ...;]

Να παρεμβάλλω εδώ, πως σαν πέρασε κάμποσος καιρός, ο Γέροντας μας εκμυστηρεύτηκε το περιεχόμενο της οπτασίας, που τον πληροφόρησε για το θέμα του ημερολογίου:

Προσευχόμενος είδε μια φωτισμένη ωραία Εκκλησία, που είχε μια μικρή έξοδο, όπου απ' αυτήν έβγαιναν όλοι. Στην αυλή όμως μάλωναν και φώναζε ένας πιστός στον άλλον:

- Εγώ είμαι σωστός!

- Εγώ είμαι σωστότερος! φώναζε ο δεύτερος.

- Εμείς είμαστε η Εκκλησία! φώναζε ο τρίτος.

Και μας εξήγησε ο Γέροντας:

- Αυτό φανερώνει ότι ναι μεν μάλωναν, αλλά ανήκαν στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Είχαν κοινό το δόγμα και κοινή την Χάρη, αλλά δεν είχαν ελεύθερο Πνεύμα και αγιασμό , οπότε μάλωναν. Πως μπορώ να πω εγώ τώρα ότι η επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος είναι κακόδοξη και ότι δεν έχει την Χάρη του Θεού; Να τη πω κακόδοξη για το ημερολόγιο και μόνον; Και να πω ότι ο Δεσπότης είναι κολασμένος; Είμαι με το παλιό, αλλά δεν φρονώ όπως φρονούν οι ζηλωτές.

Έκδοσις ιεράς μονής Αγίου Αντωνίου Αριζόνας USA 2008 (Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτου).

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΟΥ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ (1897-1959)

1 σχόλιο:

  1. Είναι δύσκολο σήμερα να θες να ακολουθήσεις το σωστό. Διάβασα κάπου ότι ο π. Επιφάνειος τόνιζε ότι η Ορθοδοξία ακροβατεί ανάμεσα σε δύο άκρα: τον οικουμενισμό και τον ζηλωτισμό. Ας δίνει ο Θεός φώτιση σήμερα στους κληρικούς γιατί είναι πολύ εύκολο να γίνουν είτε οικουμενιστές είτε ζηλωτές. Ελέγχουμε τα ατοπήματα των Επισκόπων μας αλλά δεν αποσχιζόμαστε από αυτούς γιατί σε αντίθετη περίπτωση καταργείται η Εκκλησία. Τέτοια θέματα χρειάζονται διάκριση.

    Γ.Α., φοιτητής Θεολογίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή