Η υπέρτατη θυσία: Δεν έκανε χημιοθεραπεία για να γεννήσει υγιές μωρό!
Είναι η ιστορία της Τζένι Λέϊκ η οποία είπε όχι στην χημιοθεραπεία για να γεννηθεί το μωράκι της υγιές και χωρίς κανένα πρόβλημα. Εκείνη, άφησε την τελευταία της πνοή 12 ημέρες αργότερα…
Η Τζένι Λέϊκ έφυγε ένα μήνα πριν κλείσει τα 18 της χρόνια. Είχε χτυπηθεί από καρκίνο στον εγκέφαλο και την σπονδυλική της στήλη. Λίγο πριν γίνουν οι διαγνώσεις έμαθε ότι είναι έγκυος.
Όταν οι γιατροί της είπαν ότι η χημιοθεραπεία ήταν η μόνη λύση τους ρώτησε για τις παρενέργειες στο μωρό. Και εκείνοι της είπαν ότι... θα είναι μεγάλες. Μπορεί και ανεπανόρθωτες.
Δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. «Μπορεί εγώ να μην τα καταφέρω», είπε στους γονείς της, «αλλά θέλω το μωρό μου να γεννηθεί υγιές.»
Προς το τέλος και ενώ η Τζένι έμπαινε στις μέρες της, έγινε η εισαγωγή της στο νοσοκομείο. Στις 09/11 γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι.
Οι δυνάμεις της πλέον την είχαν εγκαταλείψει. Ξαπλωμένη στο κρεβάτι ζήτησε από τη νοσοκόμα να σκύψει προς το μέρος της. Και της ψιθύρισε στ’ αυτί:
«Εγώ το χρέος μου το έκανα. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Το παιδί μου θα έχει την καλύτερη τύχη», και ξεψύχησε.
Τώρα ο μικρός Τσάντ – Μαϊκλ μεγαλώνει στην αγκαλιά της γιαγιάς του, της μητέρας της Τζένι, η οποία έφερε 8 παιδιά στον κόσμο και έχασε το μικρότερό της. Κι όμως κάθε φορά που την ρωτούν για την δραματική αυτή ιστορία εκείνη επιμένει να λέει ότι δεν πρόκειται για δραματική ιστορία, αλλά για την υπέρτατη θυσία ενός ανθρώπου για το σπλάχνο του.
ΠΗΓΗ: http://news24gr.blogspot.com/2011/12/blog-post_3235.html
Είναι η ιστορία της Τζένι Λέϊκ η οποία είπε όχι στην χημιοθεραπεία για να γεννηθεί το μωράκι της υγιές και χωρίς κανένα πρόβλημα. Εκείνη, άφησε την τελευταία της πνοή 12 ημέρες αργότερα…
Η Τζένι Λέϊκ έφυγε ένα μήνα πριν κλείσει τα 18 της χρόνια. Είχε χτυπηθεί από καρκίνο στον εγκέφαλο και την σπονδυλική της στήλη. Λίγο πριν γίνουν οι διαγνώσεις έμαθε ότι είναι έγκυος.
Όταν οι γιατροί της είπαν ότι η χημιοθεραπεία ήταν η μόνη λύση τους ρώτησε για τις παρενέργειες στο μωρό. Και εκείνοι της είπαν ότι... θα είναι μεγάλες. Μπορεί και ανεπανόρθωτες.
Δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. «Μπορεί εγώ να μην τα καταφέρω», είπε στους γονείς της, «αλλά θέλω το μωρό μου να γεννηθεί υγιές.»
Προς το τέλος και ενώ η Τζένι έμπαινε στις μέρες της, έγινε η εισαγωγή της στο νοσοκομείο. Στις 09/11 γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι.
Οι δυνάμεις της πλέον την είχαν εγκαταλείψει. Ξαπλωμένη στο κρεβάτι ζήτησε από τη νοσοκόμα να σκύψει προς το μέρος της. Και της ψιθύρισε στ’ αυτί:
«Εγώ το χρέος μου το έκανα. Νιώθω καλά με τον εαυτό μου. Το παιδί μου θα έχει την καλύτερη τύχη», και ξεψύχησε.
Τώρα ο μικρός Τσάντ – Μαϊκλ μεγαλώνει στην αγκαλιά της γιαγιάς του, της μητέρας της Τζένι, η οποία έφερε 8 παιδιά στον κόσμο και έχασε το μικρότερό της. Κι όμως κάθε φορά που την ρωτούν για την δραματική αυτή ιστορία εκείνη επιμένει να λέει ότι δεν πρόκειται για δραματική ιστορία, αλλά για την υπέρτατη θυσία ενός ανθρώπου για το σπλάχνο του.
ΠΗΓΗ: http://news24gr.blogspot.com/2011/12/blog-post_3235.html
Σας παρακαλώ πάτερ. Εμάς, τους Ορθοδόξους Ἐλληνες, δε μας αγγίζουν αυτά. Το λένε και οι δημοσκοπήσεις ότι το 98% των Ελλήνων πολιτών είναι βαπτισμένοι χριστιανοί. Αυτά να τα πείτε στους αθέους. Σιγά που θα μας δώσουν παράδειγμα οι Αμερικάνοι! Αυτοί το μόνο που θέλουν είναι το κακό της Ελλάδας. Αυτοί έφεραν εδώ τον προδότη τον ΓΑΠ και τον Σημίτη και τον Κωστάκη και τον Μητσοτάκη και τον εκκλησιομάχο τον Ραλλη και... (ασχέτως αν εμείς τους εκλέξαμε και τους υποδεχτήκαμε «μετά Βαΐων και κλάδων).
ΑπάντησηΔιαγραφή