«ΣΤΑ ΣΚΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ» ΣΒΗΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ (Δ. Νατσιός)

 

«ΣΤΑ ΣΚΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ» ΣΒΗΝΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ (Δ. Νατσιός)

«Στὰ σκολειὰ τῆς προδοσίας» σβήνει ἡ Ἑλλάδα

Δημήτριος Νατσιός
δάσκαλος -Κιλκὶς

.                              Νὰ ξεκινήσω μὲ κάτι ποὺ ἔγραψε ὁ Φώτης Κόντογλου, ποὺ ὅσο ζοῦσε οὔτε κατουρημένες ποδιὲς φιλοῦσε οὔτε τὴν διεφθαρμένη ἐξουσία προσκυνοῦσε: «Οἱ ψυχὲς τῶν νέων εἶναι ρημαγμένες ἀπὸ τὰ ἄγρια ἔνστικτα, ποὺ τὰ ἀνεβάσανε στὴν ἐπιφάνεια ἀπὸ τὰ σκοτεινὰ τάρταρα τῆς ἀνθρώπινης φύσης, κάποιοι ἐχθροί τοῦ ἀνθρώπου, κάποιοι πνευματικοὶ ἀνθρωποφάγοι, ποὺ ἀνάμεσά τους πρωτοστατεῖ ἕνας τρελὸς λύκος λεγόμενος Νίτσε, μία μούμια σὰν παλιόγρια λεγόμενος Βολταῖρος, κάποιος ζοχαδιακὸς Φρόυντ, κι ἕνα πλῆθος ἀπὸ τέτοια ὄρνια καὶ κοράκια καὶ νυχτερίδες. Ὅσοι τοὺς θαυμάζανε, ἂς καμαρώσουνε σήμερα τὰ φαρμακερὰ μανιτάρια ποὺ φυτρώσανε μέσα στὶς καρδιὲς καὶ στὶς ψυχὲς τῆς γαγγραινιασμένης ἀνθρωπότητας».
.                              Αὐτὰ τὰ φαρμακερὰ μανιτάρια φύτρωσαν καὶ τράνεψαν μὲς στὰ σχολεῖα, ποὺ ἀντὶ νὰ εἶναι «φροντιστήρια ἐθνικῆς, χριστιανικῆς καὶ ἠθικῆς ἀγωγῆς», ὅπως τὰ ὀνειρευόταν ὁ πρῶτος καὶ τελευταῖος κυβερνήτης τοῦ ἔθνους, ὁ Ἰω. Καποδίστριας, κατάντησαν μάνδρες ἀφιλοπατρίας, ἀθεΐας καὶ ἠθικοῦ ξεπεσμοῦ. Ἔλεγε ὁ Πατροκοσμᾶς «θὰ βγοῦν πράγματα ἀπὸ τὸ σχολεῖο ποὺ ὁ νοῦς σας δὲν φαντάζεται»  οἱ πρόγονοί μας ἐννοοῦσαν τὰ θαυμαστά, τὰ γερὰ καὶ καλὰ γράμματα ποὺ δίδασκε τὰ ἑλληνικὸ σχολειὸ πρὶν τὸ ρημάξουν τὰ φράγκικα σκοτάδια. Τώρα καταλάβαμε ὅτι γιὰ ἄλλα προφήτευε ὁ ἅγιος. Ποιός θὰ φανταζόταν ὅτι θὰ καταργηθοῦν στὸ ἑλληνικὸ σχολεῖο:

Α. Ἡ πρωινὴ προσευχή. Δὲν ἀκούει πιὰ ἀπὸ τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος ὁ Οὐράνιος Βασιλεὺς τὶς προσευχές τους. Ἔρχεται καὶ ἡ στιγμὴ ποὺ θὰ διωχτεῖ καὶ ἡ εἰκόνα Του ἀπὸ τὶς αἴθουσες.

Β. Ἡ ἀπαγγελία τοῦ Ἐθνικοῦ μας Ὕμνου, τὸ ἀναστάσιμο τροπάρι τοῦ Γένους μας, μὲ τὴν ταυτόχρονη ἔπαρση τῆς σημαίας μας στὰ διδακτήρια. Ποῦ εἶναι οἱ δάσκαλοι, νὰ ἀντιδράσουν; Τί μᾶς κανοναρχεῖ ὁ ἅγιος Παΐσιος; «Ἐγὼ λέω στοὺς δασκάλους ποτὲ νὰ μὴν κάνουν ἀπεργία, ἐκτὸς κι ἂν πᾶνε νὰ καταργήσουν τὰ θρησκευτικά, τὴν προσευχὴ ἢ νὰ κατεβάσουν τὸν σταυρὸ ἀπὸ τὴν σημαία. Τότε νὰ διαμαρτυρηθοῦν».

Γ. Ὁ ἐκκλησιασμὸς τῶν παιδιῶν γίνεται προαιρετικά. Εἶναι τὸ πονήρευμα, ἡ προαιρετικότητα, πρὶν τὴν ὁριστική του κατάργηση. Ζοῦμε  στὸ βασίλειο τοῦ φόβου καὶ τῆς κατατρομοκράτησης τοῦ λαοῦ. Πολὺ δύσκολα θὰ δοῦμε παιδιὰ σὲ ναοὺς νὰ ἐκκλησιάζονται καὶ νὰ κοινωνοῦν.

Δ. Καταργοῦνται σιωπηρῶς οἱ μαθητικὲς παρελάσεις, φανέρωση τῆς ἑνότητας τοῦ λαοῦ καὶ ἀπόδοσης τιμῆς στοὺς ἀγῶνες τῶν ἡρωικῶν μας προγόνων γιὰ ἐλευθερία καὶ ἀξιοπρέπεια. Κάθε Ὀκτώβρη καὶ Μάρτη, οἱ νέοι, τὸ ποτάμι τῆς ζωῆς, μὲ τὴν σημαία ἐπικεφαλῆς, μνημόνευαν τὸ «ἀπ’ τὰ κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά».

Ε. Τὸ Μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν περιορίστηκε σὲ μία ὥρα τὴν ἑβδομάδα, μὲ βιβλία ἀπαράδεκτα, σαφῶς συντεταγμένα μὲ τὶς θρησκειολογικὲς ἐπιταγές, ποὺ στοιβάζουν καὶ τὴν ἡλιόλουστη ὀρθοδοξία μας μὲ τὰ θρησκεύματα τοῦ κόσμου. Τὰ ἄθεα γράμματα μᾶς κατακλύζουν.

Ϛ. Τα καθοριστικὰ γιὰ τὴν ἐθνική μας ταυτότητα μαθήματα τῆς Γλώσσας καὶ τῆς Ἱστορίας, μαθήματα ποὺ συνδέουν τοὺς νέους μὲ τὸ παρελθὸν καὶ καλλιεργοῦν τὴν φιλοπατρία καὶ τὴν ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια, κατάντησαν φροντιστήρια ἀφιλοπατρίας καὶ γλωσσικοῦ ὑποσιτισμοῦ. Καὶ τὸ πρόβλημα χειροτερεύει μὲ τὴν καθιέρωση τῆς ξένης γλώσσας ἀπὸ τὸ νηπιαγωγεῖο. Πρὶν ἀκόμη τὰ παιδιὰ προσλάβουν καὶ ἀρωματιστοῦν μὲ τοὺς χυμοὺς τῆς μητρικῆς τους γλώσσας, τὰ βραχυκυκλώνουμε μὲ τὴν ἐκμάθηση τῆς ἀγγλικῆς γλώσσας.

Ζ. Μὲ τὸν ἀνηλεῆ βομβαρδισμό, ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων, τῶν παιδιῶν μὲ τὶς νέες τεχνολογίες, πράγμα ποὺ ἐπιδεινώθηκε τὴν περίοδο τοῦ ἀναγκαστικοῦ ἐγκλεισμοῦ λόγῳ καραντίνας, τὰ παιδιὰ ἐθίστηκαν στὴν τηλεόραση ἢ καλύτερα τηλεκόλαση, καὶ στὸ διαδίκτυο, ἡ εὐλογημένη μελέτη, ἡ μόνη καὶ ἀναντικατάστατη μέθοδος μόρφωσης, μπῆκε στὸ περιθώριο.

.                       Καὶ τώρα ἡ σύγχρονη Ἡρωδιάδα καὶ πάλι μαίνεται, ἐπανέρχεται μὲ τὴν λεγόμενη σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση. Ἀρνούμαστε τὴν διδασκαλία της γιὰ συγκεκριμένους λόγους:

Πρῶτον: Εἴμαστε Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι καὶ Ἕλληνες, ἡ παράδοσή μας δὲν περιέχει τέτοιες μαγαρισιές. Μάθαμε νὰ ἀκοῦμε τοὺς ἁγίους καὶ τοὺς ἥρωές μας. Ὁ ἅγιος Χρυσόστομος τί ἔλεγε; Πῶς πρέπει οἱ γονεῖς νὰ προστατεύσουν τὰ παιδιά τους ἀπὸ τοὺς τρεῖς καταστροφικοὺς ἔρωτες. Τὴν φιλοχρηματία, τὴν φιλοδοξία καὶ τὴν φιληδονία. Ἐμπιστευόμαστε μόνο τὴν «σεξουαλικὴ ἀγωγὴ» τῆς Ἐκκλησίας μας, ποὺ βγάζει ἁγίους, ἥρωες καὶ ἔντιμους ἀνθρώπους.

Δεύτερον: Ὁ Εὐάγγελος Παπανοῦτσος, ὁ παλαιὸς παιδαγωγός, μιλώντας κάποτε γι’ αὐτὸ τὸ θέμα εἶχε πεῖ: «Δὲν εἶναι εὔκολο πράγμα νὰ μιλήσεις στὰ παιδιὰ γιὰ τὸ σέξ, χωρὶς τὸν κίνδυνο νὰ τὰ φοβίσεις, νὰ τὰ γεμίσεις μὲ ἀηδία ἢ τὸ χειρότερο νὰ τὰ ὁδηγήσεις σὲ ἐκτραχηλισμούς». Μπορεῖ μία τόσο λεπτὴ καὶ σοβαρὴ διαπαιδαγώγηση νὰ φύγει ἀπὸ τὰ χέρια τῶν κατ’ ἐξοχὴν ἁρμοδίων, τῶν γονέων, καὶ νὰ περάσει στὰ χέρια  ἄσχετων ἢ ἀκόμη καὶ ἀνισόρροπων ἀνθρώπων;

Τρίτον: Κανεὶς δάσκαλος δὲν ἔχει τὶς γνώσεις καὶ τὴν ἐμπειρία ποὺ ἀπαιτεῖ ἕνα τόσο κρίσιμο θέμα. Πῶς θὰ τὸ διδάξει; Εἶναι ἕτοιμοι οἱ γονεῖς νὰ ἐμπιστευτοῦν σὲ ἀναρμόδιους καὶ ἀκατάρτιστους, σ’ αὐτὸ τὸ εἶδος τῆς ἀγωγῆς, ἐκπαιδευτικούς, ὅταν ὁ φυσικός του χῶρος εἶναι τὸ σπίτι; Ὁ μακαριστὸς π. Κωνσταντῖνος Στρατηγόπουλος, ὅταν τὸ 2009 εἶχε τεθεῖ καὶ πάλι τὸ θέμα τῆς Σεξουαλικῆς Διαπαιδαγώγησης, εἶχε διαφωνήσει ἔντονα, λέγοντας: «Ποιός θὰ διδάξει στὰ παιδιὰ τὴν Σεξουαλικὴ Ἀγωγή; Συγγνώμη, ὅταν μπαίνει ὁ φυσικὸς στὴν τάξη ἔχει σπουδάσει φυσική. Ὁ χημικός, χημεία. Ποιός σπούδασε σὲξ καὶ εἶναι εἰδικός; Ποῦ ἔγινε εἰδικός; Καὶ ποιός δάσκαλος ἢ καθηγητὴς θὰ τὴν διδάξει αὐτὴν τὴν εἰδικότητα; Εἶναι παράλογο, γιατί ὁ καθένας θὰ κατεβάζει τὰ δικά του σεξουαλικὰ βίτσια στὰ παιδιά μας. Θὰ ξέρει χριστιανικὰ τίποτε ἢ θὰ λέει ὅ,τι θέλει; Θὰ λέει στὰ παιδιά μας ἂν δὲν κάνεις σὲξ εἶσαι ἄρρωστος. Τὰ γνωστά, δηλαδή…».

Τέταρτον: Ἔχουμε ὡς λαὸς τὸ προνόμιο νὰ εἴμαστε πίσω ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ὀνομάζουμε «πολιτισμένο κόσμο». Ἔτσι μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ ἐπωφεληθοῦμε ἀπὸ τὴ λάθη του. Δυστυχῶς ὅμως ὡς μειονεκτικοὶ Βαλκάνιοι χάσκουμε ἔκθαμβοι στὶς «ἐπιδόσεις» τῆς Δύσης, τὶς μιμούμαστε ἀλόγιστα.

.                              Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ μανιασμένες θύελλες καὶ φίδια κολοβά μᾶς περιτριγυρίζουν, «μὲ ζῆλο στὰ σκολειὰ τῆς προδοσίας/ τοῦ σάπιου αἰώνα σέπεται ἡ γενιά». (Βάρναλης). 

ΠΗΓΗ:  ΚΛΙΚ