Η Amelia Bloomer, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1818, έμεινε στην Ιστορία ως δημοσιογράφος, ακτιβίστρια υπέρ της ισότητας των φύλων και εκδότρια του πρώτου γυναικείου περιοδικού στις ΗΠΑ, The Lily. Το 1851, επηρεασμένη από την επίσης πρωτοπόρο Ελίζαμπεθ Σμιθ Μίλερ, εμφανίστηκε δημόσια φορώντας ένα φαρδύ παντελόνι κάτω από κοντή φούστα – μια εμφάνιση που προκάλεσε σάλο.
Το ρούχο αυτό έγινε γνωστό ως «bloomer», όχι επειδή το εφηύρε, αλλά γιατί η Bloomer το στήριξε δημόσια και φανατικά μέσα από τα γραπτά της. Για εκείνη, δεν ήταν απλώς άνετο – ήταν όπλο απελευθέρωσης. Οι αντιδράσεις δεν άργησαν: γελοιογραφίες, χλευαστικά άρθρα, φραστικές επιθέσεις στους δρόμους και αποκλεισμός από δημόσιους χώρους. Δεν οδηγήθηκε ποτέ σε επίσημο δικαστήριο, αλλά υπέστη την κοινωνική «δίκη» της εποχής, με το κοινό να την καταδικάζει για «ανηθικότητα» και «παραβίαση των φυσικών ρόλων».
Αν η Bloomer έγινε στόχος κοινωνικής οργής, η Mary Edwards Walker –γιατρός, χειρουργός και φεμινίστρια του αμερικανικού Εμφυλίου– βρέθηκε κυριολεκτικά στο εδώλιο για τη συνήθειά της να φοράει παντελόνια. Κατά τη διάρκεια της θητείας της στον Αμερικανικό Στρατό ως η μοναδική γυναίκα χειρουργός, φορούσε στρατιωτικό παντελόνι για πρακτικούς λόγους. Μετά τον πόλεμο, συνέχισε να το φορά στην καθημερινότητά της.
Η αστυνομία τη συνελάμβανε επανειλημμένα με την κατηγορία ότι «ντύνεται σαν άνδρας» – κάτι που θεωρούνταν παράνομο και ανήθικο σε αρκετές Πολιτείες. Κι όμως, δεν υπέκυψε ποτέ. Συνέχισε να κυκλοφορεί με παντελόνια μέχρι τον θάνατό της και είναι η μόνη γυναίκα στην Ιστορία που έχει τιμηθεί με το Μετάλλιο Τιμής του Κογκρέσου.
Το παντελόνι, από σύμβολο καταπίεσης και αποκλεισμού, σταδιακά μετατράπηκε σε σύμβολο ελευθερίας και κοινωνικής ισότητας. Η Coco Chanel ήταν η γυναίκα που έκανε αποδεκτό –και κομψό– το παντελόνι για τις αστές της Belle Époque, παρότι και εκείνη αντιμετώπισε αρνητική κριτική και περιθωριοποίηση για τις τολμηρές της εμφανίσεις.
Από τις πρώτες αγωνίστριες μέχρι τις σχεδιάστριες μόδας, η κάθε γυναίκα που φόρεσε παντελόνι πριν γίνει «κανονικότητα», άνοιγε δρόμο μέσα από το σκοτάδι της προκατάληψης.
Σήμερα, το να φοράει μια γυναίκα παντελόνι μοιάζει αυτονόητο. Τότε, όμως, ήταν μια πράξη θαρραλέας αντίστασης. Οι γυναίκες όπως η Bloomer και η Walker δεν πάλεψαν μόνο για το δικαίωμα στην ψήφο ή την εργασία – πάλεψαν για την αυτονόητη ελευθερία να ορίζουν το σώμα και την εμφάνισή τους.
Και αν ο φεμινισμός είχε στολή, τότε το παντελόνι της θα ήταν ραμμένο με θάρρος, χλευασμό και αδιανόητη επιμονή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου