ΡΩΤΗΣΑ…
Ι. Αυγουστίνος
Τι αγαπώ, σαν αγαπώ Εσένα Κύριε…
Και ποιος είν’ ο Θεός μου;….
Ρώτησα τη γη, κι αυτή μου είπε:
« Δεν είμαι εγώ Θεός»
Κι όλα που είναι πάνω της
Το ίδιο μ’ ομολόγησαν.
Κι όλα τα ζωντανά
Που μέσα της κινούνται,
Και πήρα απάντηση:
« Θεός σου εμείς δεν είμαστε,
Ψάξε ψηλά, πιο πάνω από μας».
Ρώτησα τους ανέμους…
Και λάλησε ολάκερο τα’ αγέρα το βασίλειο
με όσα κατοικούσανε μέσα του:
« Δεν είμαι εγώ Θεός».
Ρώτησα τον ουρανό, τον ήλιο,
Τη σελήνη και τα’ αστέρια:
« Ούτε και εμείς είμαστε ο Θεός
Που ζητάς».
Κι’ εγώ είπα σ’ όλα τα πράγματα
Που είναι γύρω μου παντού:
« Πέστε μου λοιπόν κάτι
Για το Θεό μου, μιας κι εσείς
Δεν είσαστε αυτός ελάτε,
Πέστε μου κάτι γι’ Αυτόν».
Κι αυτά ύψωσαν μια κραυγή
Κι είπαν με δυνατή φωνή:
« Αυτός μας δημιούργησε» !
Η ερώτηση μου ήταν η σκέψη μου,
Η απάντηση τους ήταν
Η ομορφιά τους.
( « Εξομολογήσεις»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου