ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ
ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΔΑΧΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΟΥ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΞΕΝΟΦ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΠΕΡΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ (16 Αὐγούστου 1975)
- Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν. (Α΄ Ἰωάν. α΄ 8)
- πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες. (Ἰακ. γ΄ 2)
- Ἡ ἐξομολόγησις εἶναι μία θεληματικὴ διὰ στόματος φανέρωσις τῶν πονηρῶν ἔργων λόγων καὶ λογισμῶν. Κατανυκτική, κατηγορητική, εὐθεία, χωρὶς ἐντροπή, ἀποφασιστική, πρὸς νόμιμον πνευματικὸν γινομένη. (Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
- Θεληματική. "Καὶ ἐκ θελήματός μου ἐξομολογήσομαι αὐτῷ". (Ψαλμ. κζ΄ 7)
- Κατανυκτική. "Καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει". (Ψαλμ. ν΄ 19)
- Κατηγορητική. "Δίκαιος ἑαυτοῦ κατήγορος". (Παροιμ. ιη΄ 17)
- Εὐθεία. "Ἐξομολογήσομαί σοι ἐν εὐθύτητι καρδίας". (Ψαλμ. ριη΄ 7)
- Χωρὶς ἐντροπήν. "Ἐν γὰρ αἰσχύνῃ, αἰσχύνης ἀπαλλαγῆναι". (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
- "ἔστιν αἰσχύνη ἐπάγουσα ἁμαρτίαν, καί ἐστιν αἰσχύνη δόξα καὶ χάρις".
(Παροιμ. κς΄ 11α)
- Ἀποφασιστική. "Συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιμίας, κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμα, καί, ὗς λουσαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου. (Β΄ Πέτ. β΄ 22)
- "Ἐτρώθημεν τῇ ἁμαρτίᾳ; ἰαθῶμεν τῇ μετανοίᾳ" (Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)
